Գերմանիայի կայսր
Գերմանիայի կայսր (գերմ.՝ Deutscher Kaiser), Գերմանական կայսրության պետության ղեկավարի և ժառանգական միապետի պաշտոնական անվանումը։ Պաշտոնը գործել է 1871 թվականի հունվարի 1-ի սահամանադրությամբ և ավարտվել է Վիլհելմ II-ի կողմից գահից հրաժարումով 1918 թվականի նոյեմբերի 28-ին[1]։ The Սուրբ Հռոմի կայսրերին երբեմն կոչել են «Գերմանիայի կայսր», երբ պատմական տեսանկունից Սրբազան Հռոմեական կայսրությունը պաշտոնապես կոչվել է «Գերմանական Ազգի Սրբազան Հռոմեական կայսրություն» 1512 թվականից։
1918 թվականի հեղափոխությունից հետո պետության ղեկավարի գործառնույթները փոխանցեց Ռայխի նախագահին (գերմ.՝ Reichspräsident), սկսած Ֆրիդրիխ Էբերտից։
Գերմանական կայսրույթյուն (1848–49)[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
1848 թվականի հեղափոխությունից հետո Պրուսիայի թագավոր Ֆրիդրիխ Վիլհելմ IV-ին առաջարկեցին «Գերմանացիների կայսր» (գերմ.՝ Kaiser der Deutschen) տիտղոսը Ֆրանկֆուրտի խորհրդարանի կողմից 1849 թվականին, սակայն նա հրաժարվեց, քանի որ «խորհրդարանը չպետք է տա այն»։ Ֆրիդրիխ Վիլհելմը հավատում էր, որ միայն Գերմանիայի իշխանները կարող են նման առաջարկ անել համաձայն Սրբազան Հռոմեական կայսրության ավանդույթների։
Կազմավորում[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
.jpg)
Տիտղոսը ընտրել է Պրուսիայի գլխավոր նախագահ և Հյուսիսգերմանական կոնֆեդերացիայի կանցլեր Օտտո ֆոն Բիսմարկի կողմից, երկար քննարկումներից հետո, մինչև Վիլհելմ I-ը հռչակվեց Գերմանիայի կայսր Վերսալի պալատի Հայելիների դահլիճում[2][3]։
Ծանոթագրություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
- ↑ Statement of Abdication of William II
- ↑ William Dawson (2017 թ․ հուլիսի 14). History of the German Empire. Merkaba Press. էջ 355.(չաշխատող հղում)
- ↑ Ernst Rudolf Huber: Deutsche Verfassungsgeschichte seit 1789. Band III: Bismarck und das Reich. 3rd edition, W. Kohlhammer, Stuttgart 1988, p. 750-753.