Գեորգի Սարգսյանց
Գեորգի Սարգսյանց | |
---|---|
Ծնվել է | մարտի 16, 1934 |
Ծննդավայր | Մոսկվա, ԽՍՀՄ |
Մահացել է | մայիսի 5, 2011 (77 տարեկան) |
Մահվան վայր | Մոսկվա, Ռուսաստան |
Գերեզման | Նովոդեվիչյան գերեզմանոց |
Քաղաքացիություն | ԽՍՀՄ և Ռուսաստան |
Մայրենի լեզու | ռուսերեն |
Կրթություն | Սանկտ Պետերբուրգի համալսարանի լեզվաբանական ֆակուլտետ |
Մասնագիտություն | Մարզական լրագրող և հեռուստահաղորդավար |
Պարգևներ և մրցանակներ |
Գեորգի Գեորգիի Սարգսյանց (մարտի 16, 1934, Մոսկվա, ԽՍՀՄ - մայիսի 5, 2011, Մոսկվա, Ռուսաստան)[1], հայկական ծագմամբ ռուսաստանաբնակ մարզական լրագրող և հեռուստամեկնաբան, որը հայտնի է «Футбольное обозрение» հաղորդման, մարզական խոշորագույն իրադարձությունների հեռուստատեսային ու ռադիոմեկնաբանությունների շնորհիվ։ Ռուսաստանի Դաշնության մշակույթի վաստակավոր գործիչ։
Կենսագրություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Գեորգի Սարգսյանցը ծնվել է 1934 թվականի մարտի 16-ին Մոսկվայում։ Սովորել է Մոսկվայի միջազգային հարաբերությունների պետական ինստիտուտում։ 1954 թվականին Արևելագիտության ինստիտուտի և Մոսկվայի միջազգային հարաբերությունների պետական ինստիտուտի միավորումից հետո տեղափոխվել է Լենինգրադի պետական համալսարանի բանասիրական ֆակուլտետի լրագրության բաժին։
Առաջին աշխատանքային փորձերը կատարել է «Батумский рабочий», «Москва — Волга» թերթերում, Մոսկվայի անվան ջրանցքի տպագիր օրգանում, «Физкультура и спорт» ամսագրում։ ԽՍՀՄ պետական հեռուստառադիոյում աշխատել է 1959 թվականից։ Եղել է մեկնաբան, որ վարել է բռնցքամարտին, ֆուտբոլին, գեղասահքին նվիրված ռեպորտաժներ[2]։ 1960 թվականին առաջին անգամ որպես մեկնաբան եթերում վարել է Ֆիզկուլտուրնիկի օրվան նվիրված շքերթը։
Վարել է թեմատիկ ակնարկներ «Время» հաղորդման շրջանակնրում, «Գոլեր, միավորներ, վայրկյաններ» (ռուս.՝ «Голы, очки, секунды»), «Футбольное обозрение» հաղորդումները։ Մեկնաբանել է 15 Օլիմպիական խաղեր, ֆուտբոլի աշխարհի և Եվրոպայի ավելի քան 30 առաջնություններ, ինչպես նաև բռնցքամարտի, ծանրամարտի, բիաթլոնի և գեղասահքի մրցաշարեր։ Դարձել է առաջին սպորտային մեկնաբանը, որ արժանացել է Ռուսաստանի մշակույթի վաստակավոր գործչի կոչում։ Հետագայում աշխատել է որպես հեռուստատեսային մեկնաբան «Եվրոսպորտ-Ռուսաստան» ալիքում[3]։ 1990-ական թվականների վերջին և 2000-ական թվականների սկզբին Առաջին ալիքում աշխատել է որպես հեռուստահեռարձակումների մեկնեբան իր գործընկերների հիվանդության կամ մայրաքաղաքից նրանց բացակայության դեպքում։
Գեորգի Սարգսյանցը մահացել է 2011 թվականի մայիսի 5-ին՝ երկարատև հիվանդությունից հետո, Մոսկվայի Բոտկինի անվան հիվանդանոցում[4]։ Թաղվել է Նովոդևիչյան գերեզմանատանը[5]։
Ծանոթագրություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
- ↑ Умер Георгий Саркисьянц
- ↑ Георгий Саркисьянц: «Мне дважды звонил Брежнев»
- ↑ Георгий Саркисьянц: Я брал интервью у Чарли Чаплина
- ↑ Умер спортивный комментатор Георгий Саркисьянц
- ↑ «Георгий Саркисьянц на сайте Спортивный некрополь». Արխիվացված է օրիգինալից 2012 թ․ նոյեմբերի 30-ին. Վերցված է 2019 թ․ մարտի 2-ին.
Արտաքին հղումներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
- Прощание с Георгием Саркисьянцем
- Георгий Саркисьянц: Счастливая жизнь. Интервью с дочерью Саркисьянца Анной и внуком Рубеном
- Мамулов С. С. Удивительный народ из страны чудес. — Кн. 4. — М., 2005.
- Григорян А.Г. Стон Саркисьянца, как гол Маркарова, стал символом нашего футбола. - Газета «Урарту» - №28 2002 г.
- Մարտի 16 ծնունդներ
- 1934 ծնունդներ
- Մոսկվա քաղաքում ծնվածներ
- Մայիսի 5 մահեր
- 2011 մահեր
- Մոսկվա քաղաքում մահացածներ
- Նովոդևիչյան գերեզմանատանը թաղվածներ
- Սանկտ Պետերբուրգի համալսարանի լեզվաբանության ֆակուլտետի շրջանավարտներ
- Ռուսաստանի Դաշնության մշակույթի վաստակավոր գործիչներ
- Անձինք այբբենական կարգով
- Հայ լրագրողներ
- Հայկական ծագմամբ ռուսներ
- Սանկտ Պետերբուրգի պետական համալսարանի շրջանավարտներ
- Հայ հեռուստամեկնաբաններ
- Ռուս հաղորդավարներ