Գեորգի Թոթիբաձե

Գեորգի Թոթիբաձե; վրաց.՝ გოგი კონსტანტინეს ძე თოთიბაძე
Ծնվել է	հոկտեմբերի 29, 1928
Ծննդավայր	Թիֆլիս, Վրացական ԽՍՀ, ԽՍՀՄ
Վախճանվել է	ապրիլի 8, 2010 (81 տարեկան) կամ ապրիլի 6, 2010 (81 տարեկան)
Մահվան վայր	Թբիլիսի, Վրաստան
Քաղաքացիություն	ԽՍՀՄ և Վրաստան
Կրթություն	Թբիլիսիի գեղարվեստի ակադեմիա
Մասնագիտություն	նկարիչ և գրաֆիկական դիզայներ
Ուսուցիչ	Ուչա Ջափարիձե
Աշակերտներ	Գոգի Թոթիբաձե
Պարգևներ	People's Painter of the Georgian SSR?
Պաշտոն	թղթակից անդամ և ռեկտոր
Ամուսին	Ցիսանա Տատիշվիլի և Nana Apollonovna Kutateladze?
Զավակներ	Գոգի Թոթիբաձե, Maria Georgievna Totibadze? և Կոնստանտին Թոթիբաձե
	ստորագրություն;
	Georgy Konstantinovich Totibadze Վիքիպահեստում

Գեորգի Թոթիբաձե (վրաց.՝ გოგი კონსტანტინეს ძე თოთიბაძე), հոկտեմբերի 29, 1928(1928-10-29)^[1], Թիֆլիս, Վրացական ԽՍՀ, ԽՍՀՄ - ապրիլի 8, 2010(2010-04-08) կամ ապրիլի 6, 2010(2010-04-06)^[1], Թբիլիսի, Վրաստան), խորհրդային, վրացի գեղանկարիչ, գծանկարիչ, ԽՍՀՄ նկարիչների միության անդամ, Վրացական Խորհրդային Սոցիալիստական Հանրապետության վաստակավոր նկարիչ, Վրացական Խորհրդային Սոցիալիստական Հանրապետության ժողովրդական նկարիչ (1983 թվական), պրոֆեսոր (1959 թվականից), ԽՍՀՄ գեղարվեստի ակադեմիայի թղթակից-անդամ (1975 թվականից):

Կենսագրություն

Գեորգին ծնվել է 1928 թվականի հոկտեմբերի 29-ին Թբիլիսիում և ապրել է ծնողների և ավագ քրոջ` Նանայի հետ Զանդուկելի փողոցի 11 հասցեում: Նրա հայրը` Կոնստանտին Թոթիբաձեն ֆիզիկա է դասավանդել գիմնազիայում, իսկ մայրը` Ելենա Կունդադձեն վրացերեն է դասավանդել: Հեղափոխությունից առաջ նրա պապը` Անտոն Թոթիբաձեն (1865 - 1938 թվականներ) եղել է Կովկասի կայսերական փոխանորդ, Վորոնցով–Դաշկովի ընտանիքի հոգևորական, այնուհետև` Սիոնի տաճարի և Քաշվեթիեկեղեցու վանահայր^[3]:

1942 թվականին Գեորգին սկսել է նկարել Թբիլիսիի Պիոներ պալատի գծանկարչության և գեղանկարչության խմբակում, որը գտնվել է Ռուստավելի պողոտայում:

1947 թվականից սովորել է Թբիլիսիի գեղարվեստի ակադեմիայում (Ուչա Ջափարիձեի դասարան), որը ավարտել է 1953 թվականին:

1959 թվականին ավարտել է Թբիլիսիի գեղարվեստի ակադեմիային կից ասպիրանտուրան, և այդ տարվանից դասավանդել է որպես պրոֆեսոր:

1972-1982 թվականներին որպես ռեկտոր գլխավորել է ակադեմիան^[4]:

Նաև ղեկավարել է Թբիլիսիի գեղարվեստի ակադեմիայի արվեստանոցում: 1975 թվականից եղել է ԽՍՀՄ գեղարվեստի ակադեմիայի թղթակից-անդամ:

Թաղված է Դիդուբեի պանթեոնում:

Ստեղծագործություն

1970-ական թվականներին մասնակցել է Թբիլիսիի «Փիրոսմանի» ռեստորանի սրահի նկարազարդմանը:

Նկարչի աշխատանքներից են` «Դեպի նոր Սամգորի երկիր» (1953 թվական), Մարիա Կավտարաձեի (1956 թվական) և Ն. Ամիրաջիբիի (1957 թվական) դիմանկարները, «Ռուստավյան մետաղագործություն» (1958 թվական), «Թեյի տնկադաշտերում» (1962 թվական), «Թամարա» (1967 թվական), «Թեյաբույծները», «Գուրիայի ապստամբությունը 1841 թվականին» (երկուսն էլ` 1970 թվական), գեներալ-մայորի դիմանկարներ` Ն. Տավարտկիլաձեի, (1979-80 թվականներ), երգչուհի Դինա Ջիտովայի (գունամատիտ, 1985 թվական), Ելենա Օբրազցովայի (գունամատիտ, 1990 թվական) պաշտոնաթողությունները, «Կախետինյան խաղողագործները» ավտոլիտոգրաֆների շարքը (1979 թվական), «Թամադա» (1967 թվական) և «Երկար կյանք» (1988 թվական)` Տրետյակովյան պատկերասրահի հավաքածուներում^[5]:

Ընտանիք

Առաջին ամուսնության ժամանակ կինը եղել է Նանա Քութաթելաձեն (1946-2015 թվականներ, Փարիզ)` Ապոլոն Քութաթելաձեի և Մարիա Եվդոկիմովայի դուստրը:
Որդին` Գեորգին (ծն. 1967 թվական) նկարիչ է^[6], սպորտսմեն, ունի կարատեի երկրի առաջնության հինգ ոսկե մեդալ, Ճապոնիայի հեղինակությանը վերաբերող միջազգային մրցախաղի արծաթե և համաշխարհային առաջնության երկու բրոնզե մրցանակ: Կինը` Իրինան, ում հետ միասին սովորել են 1905 թվականի անվան բարձրագույն գեղարվեստի դպրոցում։ Ավելի ուշ Գեորգին տեղափոխվել է Թբիլիսիի արվեստի ակադեմիայում: Ամուսնու հետ եկել է և Իրինան (ստացել է կարմիր դիպլոմ), Գեորգին դիպլոմ չի ստացել: Երեխաները` Նանան, Մանանան և Վարվառան^[7]: Ապրում և աշխատում է Մոսկվայում:
Որդին` Կոնստանտին Թոթիբաձեն (ծն. 1969 թվական)` նկարիչ է^[8]^[9], սպորտսմեն, Ռուսաստանի եռակի չեմպիոն, կարատեի աշխարհի առաջնության բրոնզե մեդալակիր: Կինը` Օլգա Շեստերիկովան է^[10]: Երեխաները` Մուսյան (1996 թվական)^[11]^[12], Նինան, Թամարան, Անտոնը (1993 թվական)^[13], Դավիթը և Գոգին: Ապրում և աշխատում է Մոսկվայում:
Դուստրը` Մարիան (ծն. 1972 թվական) դիզայներ է, մոդելագործ^[14]: Ապրում և աշխատում է Փարիզում^[15]:
Երկրորդ ամուսնության ժամանակ կինը եղել է Ցիսանա Տատիշվիլին (1937-2017 թվականներ)` օպերային երգչուհի (սոպրանո):

Ծանոթագրություններ

↑ ^1,0 ^1,1 ^1,2 ^1,3 ^1,4 საქართველოს ბიოგრაფიული ლექსიკონი (վրաց.) — 2001.
↑ http://rah.ru/the_academy_today/the_members_of_the_academie/member.php?ID=17353
↑ «Пока все дома — дом четвертый» (անգլերեն). Արխիվացված է օրիգինալից 2018-02-03-ին. Վերցված է 2018-02-03-ին.
↑ «ზურაბ ნიჟარაძე». Российская академия художеств. Արխիվացված օրիգինալից 2018-02-04-ին. Վերցված է 2018-02-01-ին.
↑ «George Totibadze». exhib.internet-academy.org.ge. Արխիվացված օրիգինալից 2018-02-07-ին. Վերցված է 2018-02-06-ին.
↑ «PHILLIPS: Gogi Totibadze» (անգլերեն). Phillips. Արխիվացված օրիգինալից 2018-02-03-ին. Վերցված է 2018-02-02-ին.
↑ «Счастливое число». Elle. 2010-04-02. Արխիվացված օրիգինալից 2018-02-02-ին. Վերցված է 2018-02-01-ին.
↑ «Застольная живопись братьев Тотибадзе». Արխիվացված օրիգինալից 2018-02-18-ին. Վերցված է 2018-02-01-ին.
↑ «Phillips: UK010612, Kostya Totibadze» (անգլերեն). Phillips. Արխիվացված օրիգինալից 2018-02-03-ին. Վերցված է 2018-02-02-ին.
↑ «Ольга Шестерикова (Тотибадзе)». Արխիվացված օրիգինալից 2018-02-03-ին. Վերցված է 2018-02-01-ին.
↑ Musia Totibadze (2016-12-19). «Муся Тотибадзе — Танцуй, Виталик!». Արխիվացված օրիգինալից 2017-08-17-ին. Վերցված է 2018-02-02-ին.
↑ «ცეცხლისფერთმიანი მუსია თოთიბაძე Chanel Haute Couture-ს სინჯებზე». What I See | Online Magazine (անգլերեն). 2014-04-29. Արխիվացված է օրիգինալից 2018-02-03-ին. Վերցված է 2018-02-02-ին.
↑ «Художник Антон Тотибадзе: «Эта шаурма шикарная, мне нравится её форма — она как женщина»». Արխիվացված օրիգինալից 2018-02-02-ին. Վերցված է 2018-02-01-ին.
↑ «Cinema De Mes Nuits, осень-зима 2016». Harper’s Bazaar - модный женский журнал. Արխիվացված է օրիգինալից 2018-02-03-ին. Վերցված է 2018-02-02-ին.
↑ «Культовые героини мирового кино в дебютной коллекции бренда Cinema de Mes Nuits» (ռուսերեն). Արխիվացված է օրիգինալից 2018-02-03-ին. Վերցված է 2018-02-02-ին.

Արտաքին հղումներ

Վիքիպահեստն ունի նյութեր, որոնք վերաբերում են «Գեորգի Թոթիբաձե» հոդվածին։

[_d15fcf09ba9e06bb-1] 1,0 ^1,1 ^1,2 ^1,3 ^1,4 საქართველოს ბიოგრაფიული ლექსიკონი (վրաց.) — 2001.

[_1920e858f63211a7-2] ttp://rah.ru/the_academy_today/the_members_of_the_academie/member.php?ID=17353

[:0-3] «Пока все дома — дом четвертый» (անգլերեն). Արխիվացված է օրիգինալից 2018-02-03-ին. Վերցված է 2018-02-03-ին.

[4] «ზურაბ ნიჟარაძე». Российская академия художеств. Արխիվացված օրիգինալից 2018-02-04-ին. Վերցված է 2018-02-01-ին.

[5] «George Totibadze». exhib.internet-academy.org.ge. Արխիվացված օրիգինալից 2018-02-07-ին. Վերցված է 2018-02-06-ին.

[6] «PHILLIPS: Gogi Totibadze» (անգլերեն). Phillips. Արխիվացված օրիգինալից 2018-02-03-ին. Վերցված է 2018-02-02-ին.

[7] «Счастливое число». Elle. 2010-04-02. Արխիվացված օրիգինալից 2018-02-02-ին. Վերցված է 2018-02-01-ին.

[8] «Застольная живопись братьев Тотибадзе». Արխիվացված օրիգինալից 2018-02-18-ին. Վերցված է 2018-02-01-ին.

[9] «Phillips: UK010612, Kostya Totibadze» (անգլերեն). Phillips. Արխիվացված օրիգինալից 2018-02-03-ին. Վերցված է 2018-02-02-ին.

[10] «Ольга Шестерикова (Тотибадзе)». Արխիվացված օրիգինալից 2018-02-03-ին. Վերցված է 2018-02-01-ին.

[11] Musia Totibadze (2016-12-19). «Муся Тотибадзе — Танцуй, Виталик!». Արխիվացված օրիգինալից 2017-08-17-ին. Վերցված է 2018-02-02-ին.

[12] «ცეცხლისფერთმიანი მუსია თოთიბაძე Chanel Haute Couture-ს სინჯებზე». What I See | Online Magazine (անգլերեն). 2014-04-29. Արխիվացված է օրիգինալից 2018-02-03-ին. Վերցված է 2018-02-02-ին.

[13] «Художник Антон Тотибадзе: «Эта шаурма шикарная, мне нравится её форма — она как женщина»». Արխիվացված օրիգինալից 2018-02-02-ին. Վերցված է 2018-02-01-ին.

[14] «Cinema De Mes Nuits, осень-зима 2016». Harper’s Bazaar - модный женский журнал. Արխիվացված է օրիգինալից 2018-02-03-ին. Վերցված է 2018-02-02-ին.

[15] «Культовые героини мирового кино в дебютной коллекции бренда Cinema de Mes Nuits» (ռուսերեն). Արխիվացված է օրիգինալից 2018-02-03-ին. Վերցված է 2018-02-02-ին.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]

[10]

[11]

[12]

[13]

[14]

[15]