Գեղարվեստի թանգարան (Նանտ)
Անվան այլ կիրառումների համար տե՛ս՝ Գեղարվեստի թանգարան (այլ կիրառումներ)
Գեղարվեստի թանգարան | |
|---|---|
 | |
 | |
| Տեսակ | պատկերասրահ |
| Երկիր |  Ֆրանսիա[1] |
| Տեղագրություն | Նանտ[1] |
| Վայր | Richebourg-Saint-Clément? և Malakoff - Saint Donatien? |
| Հասցե | Rue Georges-Clemenceau 1044000Ժորժ Կլեմանսոյի պողոց (10) |
| Հիմնադրվել է | սեպտեմբերի 1, 1801 |
| Հիմնադիր | Նապոլեոն Բոնապարտ[2] |
| Այցելուներ | 112 000 մարդ, 153 649 մարդ (2013)[3], 112 398 մարդ (2008)[3], 144 075 մարդ (2003)[3], 121 147 մարդ (2005)[3], 114 172 մարդ (2002)[3], 193 111 մարդ (2012)[3], 154 442 մարդ (2001)[3], 103 414 մարդ (2007)[3], 254 957 մարդ (2017)[3], 100 137 մարդ (2016)[3], 127 973 մարդ (2010)[3], 154 479 մարդ (2009)[3], 94 960 մարդ (2006)[3], 83 501 մարդ (2004)[3], 230 260 մարդ (2015)[3], 218 657 մարդ (2014)[3], 116 269 մարդ (2011)[3], 326 296 մարդ (2018)[3] և 298 776 մարդ (2019)[3] |
| Կայք | museedartsdenantes.nantesmetropole.fr |
 | |
 | |
Նանտի գեղարվեստի թանգարան (ֆր.՝ Musée des Beaux-Arts de Nantes), գեղարվեստի թանգարան Ֆրանսիայի Նանտ քաղաքում։ Համարվում է երկրի հինգ ամենամեծ տարածաշրջանային թանգարաններից մեկը։
Պատմություն
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]Թանգարանն ստեղծվել է 1801 թվականին Ֆրանսուա Կակոյի հավաքածուի ձեռքբերմամբ և 1900 թվականից տեղակայվել է Գեղարվեստի պալատի շենքում։ Ֆրանսիական հեղափոխության ժամանակ կտավների մի մասը գողացել են և երբեք հետ չեն վերադարձվել[4]։
_(9301131529).jpg)
Թանգարանի հավաքածուն ներառում է 12-րդ դարից մինչև 19-րդ դարի մեծ քանակությամբ քանդակներ և գեղանկարներ։ Թանգարանի առաջին հարկը հիմնականում նվիրված է ժամանակակից ֆրանսիական արվեստին՝ շեշտադրելով 1950-1960 թվականների աշխատանքները։
Մյուս հարկերում ներկայացված են իտալական պրիմիտիվիստների, իմպրեսիոնիստների և ժամանակակից ստեղծագործողների աշխատանքներ, մասնավորապես Վասիլի Կանդինսկու աշխատանքներից։
Տարեկան թանգարան է այցելում 110 հազար մարդ։
XIII-XVIII դարեր
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
- Օրացիո Ջենտիլեսկի
- Լուկա Ջորդանո
- Շառլ դե Լաֆոս
- Ջորջ դե Լատուր
- Պիտեր Լելի
- Ջովանի Աբտիստա Մոռոնի
- Պիետրո Պերուջինո
- Գվիդո Ռենի
- Պիտեր Պաուլ Ռուբենս
- Անդրեա Սոլարիո
- Տինտորետտո
- Կոզիմո Տուրա
- Սիմոն Վուե
- Անտուան Վատտո
XIX-XX դարեր
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]- Էժեն Բուդեն
- Ալֆրեդ Սիսլեյ
- Էդվարդ Բյորն Ջոնս
- Ժան Բատիստ Կամիլ Կորո
- Գյուստավ Կուրբե
- Էդուարդ Ժոզեֆ Դանտան
- Էժեն Դելակրուա
- Սոնյա Դելոն
- Մորիս Դենի
- Կես վան Դոնգեն
- Ժան Դյուբրուֆե
- Ժորժ Դյուֆրենուա
- Ռաուլ Դյուֆի
- Մաքս Էրնստ
- Դոմինիկ Էնգր
- Վասիլի Կանդինսկի
- Ալբեր Մարքե
- Կլոդ Մոնե
- Պաբլո Պիկասո
- Պիեռ-Օգյուստ Ռենուար
- Թեոդոր Ռուսո
- Ժորժ Սյորա
- Պոլ Սինյակ
Պատկերասրահ
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]-
«Հովսեփի երազը», Ժորժ դե Լատուր (մինչև 1652) -
-
«Ճակատամարտ Նազարեթում», Անտուան Ժան Գրո (1802) -
«Սպիտակ ստրկուհի», Ժան Անտուան Ժյուլ Լեկոնտա դյու Նոո (1888) -
Ծանոթագրություններ
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]- ↑ 1,0 1,1 base Mérimée (ֆր.) — ministère de la Culture, 1978.
- ↑ https://museedartsdenantes.nantesmetropole.fr/en/home/au-cur-du-musee/le-musee-darts-de-nantes/lhistoire.html
- ↑ 3,00 3,01 3,02 3,03 3,04 3,05 3,06 3,07 3,08 3,09 3,10 3,11 3,12 3,13 3,14 3,15 3,16 3,17 3,18 Ministry of Culture of France Fréquentation des Musées de France — Ministry of Culture of France.
- ↑ Belgian Town Demands France Return a Rubens That Was Looted During the French Revolution
Արտաքին հղումներ
[խմբագրել | խմբագրել կոդը] | Վիքիպահեստն ունի նյութեր, որոնք վերաբերում են «Գեղարվեստի թանգարան (Նանտ)» հոդվածին։ |
| ||||||||||||
