Գարնանային գեղգեղիկ
| Գարնանային գեղգեղիկ | ||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
.jpg) | ||||||||||||||
| Գիտական դասակարգում | ||||||||||||||
|
||||||||||||||
| Լատիներեն անվանում | ||||||||||||||
| Phylloscopus trochilus
(Sundevall, 1837)
|
||||||||||||||
| Հատուկ պահպանություն | ||||||||||||||
 | ||||||||||||||
|
Գարնանային գեղգեղիկ (լատ.՝ Phylloscopus trochilus), շահրիկների ընտանիքին պատկանող չվող թռչուն։
Արտաքին կառուցվածք[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Մարմնի վերին մասը մոխրագույն է, թևի և պոչի փետուրները կանաչ են՝ մոխրավուն երանգով։ Աչքի վերևով ձգվում է սպիտակ կամ դեղնավուն հոնքանման շերտ։ Որովայնը դեղնասպիտակ է, թույլ արտահայտված դեղին բծերով։ Կրծքի փետրավորումը մոխրաձիթապտղագույն է, թևատակը՝ դեղին կամ դեղնավուն, ոտքերը՝ դեղնավուն։ Քաշը 7,5-10,2 գ է, թևի երկարությունը` 60,2-74 մմ։
Կենսակերպ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Հայաստանի Հանրապետությունում բնադրվող չվող թռչուն է։ Գարնանը վերադառնում է ապրիլ-մայիս ամիսներին։ Հիմնական բնակավայրերը հյուսիսային և հյուսիսարևմտյան շրջանների անտառներն են։ Հանդիպում է նաև լեռնատափաստաններում, այգիներում, ցանքատարածություններում՝ զույգերով և խմբերով։ Երգը մեղմ սուլոցի է նման։
Բույնը սարքում է չոր խոտերից։ Մայիս-հունիս ամիսներին դնում է 4-8 սպիտակ և դարչնակարմրավուն պտերով ձու։
Սնվում է ճանճերով, մոծակներով, մանր բզեզներով, թիթեռներով, լվիճներով, երբեմն՝ հատապտուղներով։
Տարածվածություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Տարածված է Սկանդինավյան թերակղզում, Բրիտանական կղզիներում, Ասիայում[1]։
Ծանոթագրություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
- ↑ Մ․Ս․Ադամյան, Հայաստանի թռչունները, Երևան, «Արևիկ», 1988
| ||||||||||
