Գարեգին Գարանֆիլյան

Գարեգին Գարանֆիլյան
Ծնվել է	1877
Ծննդավայր	Ստամբուլ, Օսմանյան կայսրություն
Մահացել է	1955
Մասնագիտություն	թարգմանիչ, բանասեր և խմբագիր

Գարեգին Գարանֆիլյան (1877, Ստամբուլ, Օսմանյան կայսրություն - 1955), հայ բանասեր։

Կենսագրություն

Գարեգին Գարանֆիլյանը ծնվել է Կ. Պոլսում, բուն անունը եղել է Արմենակ։ Կրթությունն ստացել է Վիեննայի Մխիթարյանների վանքում։ 1895 թվականին դարձել միաբանության անդամ։ Տիրապետել է մի շարք լեզուների։ Երկար տարիներ որպես ուսուցիչ կամ տեսուչ պաշտոնավարել է տարբեր քաղաքների Մխիթարյան դպրոցներում (Զմյուռնիա, Կ. Պոլիս)։ Ունեցել է գրական, բանասիրական, թարգմանական գործունեություն։ 1911 թվականին Պոլսում հիմնել է «Ուսումնարան» դպրոցական հանդեսը, որը շարունակվել է մինչև 1915 թվականը։

Ինքնուրույն երկերից են «Տիգրան Բ և հայ-լուկուլյան պատերազմներն ըստ Կ. Էքհարդի» (1926), «Համառոտ ընդհանուր պատմություն ի պետս բարձրագույն նախակրթարաններու» (Ա-Գ մաս, Կահիրե, 1944-1949)։ Թարգմանություններից հիշատակության արժանի են Հ. Գելցերի «Սկզբնավորությունք Բյուզանդյան բանակադեմերու դրության» (1903), Հ. Պետերսընի «Նպաստ մը հայ լեզվի պատմության» (Վիեննա, 1904)։