Կլաուդիա Գամոն

Վիքիպեդիայից՝ ազատ հանրագիտարանից
(Վերահղված է Գամոն Կլաուդիաից)
Կլաուդիա Գամոն
գերմ.՝ Claudia Gamon
Դիմանկար
Ծնվել էդեկտեմբերի 23, 1988(1988-12-23)[1] (35 տարեկան)
ԾննդավայրՖելդքիրխ, Ֆորալբերգ, Ավստրիա
Քաղաքացիություն Ավստրիա
ԿրթությունՎիեննայի պետական տնտեսագիտական համալսարան (2015) և Բլուդենց մարզադահլիճ (2007)
Մասնագիտությունքաղաքական գործիչ
ԱշխատավայրÖAMTC?
Զբաղեցրած պաշտոններԱվստրիայի ազգային խորհրդի անդամ և Եվրոպական պարլամենտի պատգամավոր
ԿուսակցությունNEOS՝ Նոր Ավստրիա
 Claudia Gamon Վիքիպահեստում

Կլաուդիա Անժելա Գամոն[2] (գերմ.՝ ˈklaʊdi̯a ˈʔaŋɡela ɡaˈmoːn[3], դեկտեմբերի 23, 1988(1988-12-23)[1], Ֆելդքիրխ, Ֆորալբերգ, Ավստրիա), ավստրիացի քաղաքական գործիչ և ուսանողական միության նախկին պաշտոնյա, որը Եվրոպական խորհրդարանի պատգամավոր է ընտրվել 2019 թվականին[4]։ Գամոնն Ավստրիայի ազգային խորհրդի անդամ է 2015 թվականի հոկտեմբերից։

Նախապատմություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Գամոնը ծնվել է Ֆելդքիրխում և մեծացել Նենցինգում։ 2007 թվականին ավարտել է Bundesgymnasium Bludenz-ը։ 2011 թվականին Վիեննայի պետական տնտեսագիտական համալսարանի միջազգային բիզնեսի կառավարման ոլորտում ստացել է բակալավրի աստիճան։ 2011-2015 թվականներին մագիստրոսական կրթություն է ստացել Վիեննայի պետական տնտեսագիտության համալսարանում[2]։

2010-2013 թվականներին Կլաուդիա Գամոնը պատասխանատու է եղել իր ծնողների գինու բիզնեսի մարքեթինգի և վաճառքի համար։ 2013 թվականի հունիսից նա աշխատել է NEOS դաշնային կուսակցության տարբեր պաշտոններում, ի թիվս այլոց՝ քարոզարշավի ղեկավար և դաշնային գործադիր տնօրենի օգնական, ինչպես նաև հաղորդակցության և մամուլի պատասխանատու։ 2015 թվականի հունվարից օգոստոսը Գամոնն աշխատել է ÖAMTC-ի նախագծերի կառավարման ոլորտում՝ նախքան Ազգային խորհրդում լինելը[5]։

Քաղաքականություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Ուսանողական միություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

2011 թվականի Ավստրիայի ուսանողների միության ընտրություններում Գամոնը դարձել է Ավստրիայի գլխավոր թեկնածուն JuLis-ի համար (այժմ՝ JUNOS՝ Երիտասարդ լիբերալ NEOS) և առաջին անգամ ուղարկվել որպես պարտադիր ուսանողական մարմնի ներկայացուցիչ[6]։ Վերադարձել է 2013 թվականին[7][8]։

Դաշնային քաղաքականություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

2011 թվականից Գամոնը եղել է եկեղեցու արտոնությունների դեմ նախաձեռնության համահեղինակ[9]։ 2012 թվականի հոկտեմբերին Նոր Ավստրիայի և Լիբերալ ֆորումի (NEOS) հիմնադրմամբ նա կենտրոնացրել է իր քաղաքական աշխատանքն այնտեղ[10]։

2013 թվականի Ավստրիայի օրենսդրական ընտրություններում Կլաուդիա Գամոնը միացել է NEOS-ին Վիեն Ինեն-Օստ տարածաշրջանային ընտրատարածքում որպես գլխավոր թեկնածու և տեղ զբաղեցրել Վիեննայի նահանգային ցուցակում (4-րդ տեղ) և NEOS դաշնային ցուցակում (6-րդ տեղ) համեմատաբար առաջ[11][12]։

Այն բանից հետո, երբ 2015 թվականի սեպտեմբերի 24-ին Բեյթ Մեյնլ-Ռեյզինգերը հայտարարել է Ազգային խորհրդի կազմում իր հրաժարականի մասին, Կլաուդիա Գամոնը նշանակվել է նրա իրավահաջորդ NEOS-ի կողմից[13]։ 2015 թվականի հոկտեմբերի 12-ից Գամոնը Ազգային խորհրդի կուսակցության ամենաերիտասարդ անդամն է եղել[14]։

25-րդ Ազգային խորհրդում Գամոնը NEOS-Club-ի գիտության և հետազոտությունների, աուդիտորական դատարանի, կանանց, երիտասարդության և սպորտի տարածքային ներկայացուցիչն է։ Նա Ազգային խորհրդի հետազոտությունների, նորարարությունների և տեխնոլոգիաների, սպորտի, աուդիտորների դատարանի, աուդիտորների դատարանի մշտական ենթահանձնաժողովի և գիտական կոմիտեի անդամ է։ 2017 թվականին Գամոնը զբաղեցրել է Նիկո Ալմի ազատ չզբաղեցրած պաշտոնը Վիենի նահանգային ընտրատարածքում[2]։ Գամոնը NEOS կուսակցության ցուցակում վերընտրվել է 2017 թվականին։

Եվրախորհրդարանի պատգամավոր[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

2018 թվականի դեկտեմբերին Գամոնը Instagram-ի միջոցով հայտարարել է, որ 2019 թվականի Եվրախորհրդարանի ընտրություններում լինելու է NEOS-ի թեկնածու։ Նա ցանկացել է ունենալ «ուժեղ Եվրոպա», որը կմիավորեր ուժերը որոշումներ կայացնելու համար և կլիներ «հաջողակ, ճանաչված, խաղաղ և բարգավաճ»[15]։ 2019 թվականի հունվարի 26-ին Գամոնը NEOS-ի ժողովում առաջադրվել է որպես կուսակցության գլխավոր թեկնածու[16]։

2021 թվականից Գամոնը հանդիսանում է Եվրոպայի ապագայի կոնֆերանսում Խորհրդարանի պատվիրակության կազմում։

Ի հավելումն իր հանձնաժողովային առաջադրանքների՝ Գամոնը ընդգրկվել է Spinelli խմբի[17], Եվրախորհրդարանի քաղցկեղի դեմ պայքարի խմբի[18] և Եվրոպական խորհրդարանի հաշմանդամության հարցերով խմբի մեջ[19]։

Ծանոթագրություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

  1. 1,0 1,1 ČSFD (չեխերեն) — 2001.
  2. 2,0 2,1 2,2 «Claudia Angela Gamon auf den Webseiten des österreichischen Parlaments». Արխիվացված օրիգինալից 2017 թ․ ապրիլի 11. Վերցված է 2019 թ․ հունիսի 12-ին.{{cite web}}: CS1 սպաս․ bot: original URL status unknown (link)
  3. „Gamoon, so wie Tschamoon, Tschabruun o.ä.“ (Twitter 28.01.2019, 11.58)
  4. Uhr, 14 09; Mai 2019, 28 (2019 թ․ մայիսի 28). «Die Neuen im EU-Parlament: EU-Wahl: Strache müsste bis 2. Juli auf Mandat verzichten». www.kleinezeitung.at (գերմաներեն). Վերցված է 2020 թ․ մարտի 3-ին. {{cite web}}: |first1= has numeric name (օգնություն)CS1 սպաս․ թվային անուններ: authors list (link)
  5. Claudia Gamon auf www.meineabgeordneten.at.
  6. Rosa Winkler-Hermaden (2011 թ․ մայիսի 27). «Wir wünschen uns eine liberale Partei im Nationalrat». derStandard.at. Վերցված է 2019 թ․ հունվարի 29-ին.
  7. «Claudia Gamon ist Spitzenkandidatin der JuLis». derStandard.at. 2013 թ․ մարտի 21. Վերցված է 2019 թ․ հունվարի 29-ին.
  8. «Claudia Gamon, frankophile WU-Studentin». diePresse.com. 2013 թ․ մարտի 21. Վերցված է 2019 թ․ հունվարի 29-ին.
  9. Initiatoren des Volksbegehrens gegen Kirchenprivilegien auf der Seite der Initiative gegen Kirchenprivilegien.
  10. Marie-Theres Egyed, Rosa Winkler-Hermaden (2013 թ․ մարտի 14). «Frank Stronach hat uns zum Essen eingeladen». derStandard.at. Վերցված է 2019 թ․ հունվարի 29-ին.
  11. Landeswahlvorschläge Wien für die Nationalratswahl 2013. Abgerufen im Internetauftritt des Bundesministeriums für Inneres.
  12. Bundeswahlvorschlag NEOS für die Nationalratswahl 2013. Abgerufen im Internetauftritt des Bundesministeriums für Inneres.
  13. «Nationalrat: Meinl-Reisinger legt Mandat zurück». diePresse.com. 2015 թ․ սեպտեմբերի 24. Վերցված է 2019 թ․ հունվարի 29-ին.
  14. Iris Bonavida (2015 թ․ հոկտեմբերի 13). «Neos: Thatcher, Schmidt und Clinton als Vorbild». diePresse.com. Վերցված է 2019 թ․ հունվարի 29-ին.
  15. Marie-Theres Egyed (2018 թ․ դեկտեմբերի 9). «Claudia Gamon will ins EU-Parlament». derStandard.at. Վերցված է 2018 թ․ դեկտեմբերի 9-ին.
  16. Members of the delegation to the Conference on the Future of Europe Արխիվացված 2021-06-10 Wayback Machine European Parliament.
  17. Board & Members Spinelli Group.
  18. MAC MEPs in the 2019-24 legislature Արխիվացված 2020-02-02 Wayback Machine MEPs Against Cancer.
  19. Members of the Disability Intergroup - Renew Europe Արխիվացված 29 Նոյեմբեր 2020 Wayback Machine European Disability Forum.

Արտաքին հղումներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Վիքիպահեստն ունի նյութեր, որոնք վերաբերում են «Կլաուդիա Գամոն» հոդվածին։