Գաբոր Գարային ծնվել է 1929 թվականին Բուդապեշտում։ 1948 թվականին ավարտել է միջնակարգ դպրոցը։ Սովորել է Կորվինի համալսարանում, սակայն ուսումը կիսատ է թողել։ 1950-1958 թվականներին աշխատել է Հունգարիայի պետական երկաթուղում, 1958-1960 թվականներին՝ «Եվրոպական հրատարակչությունում», 1960-1964 թվականներին՝ «Élet és Irodalom» հունգարական գրական ու քաղաքական ամսագրում։ 1966-1980 թվականներին եղել է Հունգարիայի սոցիալիստական բանվորական կուսակցության քարտուղարը, 1968-1972 թվականներին գլխավոր խմբագրի տեղակալ, 1964-1968 և 1972-1976 թվականներին՝ Հունգարիայի գրողների միության քարտուղար, 1982 թվականից՝ Հունգարիայի ՊԵՆ ակումբի նախագահ[5][6]։
Բանաստեղծությունների առաջին ժողովածուն («Լարված օրեր») լույս է տեսել 1956 թվականին։ «Երգ հանուն առողջության» ժողովածուի համար 1959 թվականին արժանացել է Աթիլա Յաժեֆի անվան 2-րդ կարգի մրցանակի։ Հեղինակել է «Մարդկային արարողություն», «Միջերկրածովյան աշուն» և այլ ժողովածուներ։ Գաբոր Գարային աչքի է ընկնում թեմաների մեծ հարստությամբ։ Փիլիսոփայական բարդ թեմաները նա դարձնում է բանաստեղծություն։ Նրա համար հատկանշական է ձևի հղկվածությունը և գաղափարական խորին բովանդակությունը[7]։