Բրանդհորստի թանգարան
Բրանդհորստի թանգարան | |
---|---|
Տեսակ | պատկերասրահ |
Երկիր | Գերմանիա[1] |
Տեղագրություն | Մաքսֆորշտադտ[1] |
Մասն է | Բավարիայի պետական գեղանկարչական հավաքածու |
Հիմնադրվել է | 2009 |
Այցելուներ | 101 598 մարդ (2016)[2] |
Կայք | museum-brandhorst.de |
Բրանդհորստի թանգարան (գերմ.՝ Museum Brandhorst), գեղարվեստի թանգարան Մյունխենում։ Բացվել է 2009 թվականի մայիսի 21-ին Մյունխենում։ Այն ներկայացնում է Henkel-ի վստահված անձանց ժառանգների Ուդո Ֆրից Հերմանի և Անետ Բրանդհորստի ժամանակակից արվեստի հավաքածուից մոտ 200 ցուցանմուշ։ 2009 թվականին Բրանդհորստի հավաքածուն բաղկացած է եղել ավելի քան 700 աշխատանքներից։
Պատմություն
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]Հենկելի հիմնադրի թոռնուհին՝ Անետ Բրանդհորստը և նրա ամուսինը՝ Ուդո Ֆրից Հերմանն արվեստի նմուշներ սկսել են հավաքել 1971 թվականից[3]։ Երբ 1999 թվականին Անետը քաղցկեղից մահացավ, նրա ամուսինը՝ Ուգոն, հավաքածուն նվիրաբերեց Բավարիայի նահանգին՝ պայմանով, որ պետությունը կապահովի հարմարավետ վայր դրա համար[4]։ 67 միլիոն դոլարի շինարարական ծախսերը ֆինանսավորվել են Բավարիայից[3]։
Շենք
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]Երկար, երկհարկանի ուղղանկյուն կառույցով և բազմագույն ճակատով 23 գունավոր փայլերով 36000 ուղղահայաց կերամիկական լուվրերից բաղկացած շենքը ստեղծվել է Sauerbruch Hutton ճարտարապետական ընկերության կողմից և գտնվում է Մյունխենի թանգարանային արեալի Ժամանակակից պինակոտեկի հարևանությամբ։ Շենքը ունի երեք ցուցահանդեսային տարածք, որոնք իրար միացված են աստիճաններով։ Բոլոր պատկերասրահները (բացառությամբ Media Suite-ի) ունեն սպիտակ պատեր և դանիական կաղնու փայտից հատակներ։
Հավաքածու
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]Թանգարանում ցուցադրվում է Էնդի Ուորհոլի մոտ 100 աշխատանքների համապարփակ ընտրանին («Մուրճ և մանգաղ», 1976, «Վերջին ընթրիք», 1986) և Սայ Տվոմբլիի ավելի քան 60 աշխատանքներ՝ դարձնելով այն Տվոմբլիի ԱՄՆ-ից դուրս ամենամեծ հավաքածուն[5]։ Տվոմբլիի «Լեպանտո» մոնումենտալ շարքը վերաբերում է 1571 թվականի Օսմանյան կայսրության և Սուրբ Լիգայի ուժերի միջև ծովային ճակատամարտին։ Թանգարանի սենյակներից մեկը՝ անկանոն ութանկյունը, ստեղծվել է հատուկ Լեպանտո շարքի համար՝ 12 մասերից բաղկացած նկար[4]։
- Սայ Տվոմբլի՝ «Bacchus», «Ամառային խելագարություն», «Անվերնագիր (Վարդեր)»
- Էնդի Ուորհոլ՝ «Ինքնադիմանկար», «Հավկիթներ» «Դանակներ», «Մերիլին», «Նատալի Վուդ», «Մանանեխի մրցավազքի խռովություն» (1963)[6]
Ներկայացված են նաև Յոզեֆ Բոյսը, Մարիո Մերցը, Յաննիս Կունելլիսը, Գեորգ Բազելիցը, Ֆրանչեսկո Կլեմենտեն, Գերհարդ Ռիխտերը, Բրյուս Նաումանը, Ժան Միշել Բասկիան, Մայք Քելլին, Զիգմար Պոլկեն, Ջոն Չեմբերլենը, Ռոբերտ Գոբերը, Էրիկ Ֆիշլը, Ալեքս Կացը և Դեմիեն Հյորստը։
Ծանոթագրություններ
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]- ↑ 1,0 1,1 archINFORM (գերմ.) — 1994.
- ↑ https://www.pinakothek.de/sites/default/files/downloadable/2017-04/BStGS_2016_Jahresbericht-DS.pdf
- ↑ 3,0 3,1 Lindsay Pollock (November 10, 2009), Henkel Heir, Mistress Settle Suit on $48 Million in Two Hirsts Bloomberg.
- ↑ 4,0 4,1 Jonathan Glancey (June 4, 2009), Do not adjust your art gallery The Guardian.
- ↑ Rita Pokorny (June 24, 2009 ), Brandhorst Museum opens in three-day festival of pomp
- ↑ Carol Vogel (November 11, 2004), A Second Night of Records in Contemporary Art Prices New York Times.
Արտաքին հղումներ
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]Վիքիպահեստն ունի նյութեր, որոնք վերաբերում են «Բրանդհորստի թանգարան» հոդվածին։ |
|