Բոլոնիայի ազգային պատկերասրահ
Բոլոնիայի ազգային պատկերասրահ | |
|---|---|
 | |
| Տեսակ | պատկերասրահ, Իտալիայի ազգային թանգարան, թանգարան, ժամանակակից արվեստի թանգարան, Istituto museale ad autonomia speciale?, պինակոտեկ և Museum of the Italian Ministry of Culture? |
| Երկիր |  Իտալիա[1] |
| Տեղագրություն | Բոլոնիա[2][1] |
| Հասցե | via delle Belle Arti, 56 - Bologna[1], via Belle Arti 52‒54‒56 ‒ Bologna (BO)[3], Via delle Belle Arti 56, 40126 Bologna[2] և Via Delle Belle Arti 56, 40126 Bologna[4]40126[2] |
| Հիմնադրվել է | 1762[5] |
| Մակերես | 2000 քառակուսի մետր, 3000 քառակուսի մետր |
| Այցելուներ | 15 573 մարդ (2020)[2], 93 596 մարդ (2019)[6], 76 058 մարդ (2018)[7], 26 009 մարդ (2021)[8] և 86 192 մարդ (2022)[4] |
| Հավաքածուի չափս | 481 արխիվային միավոր[7] և 500 արխիվային միավոր[9] |
| Կայք | pinacotecabologna.beniculturali.it/it/(իտալ.) |
 | |
 | |
Բոլոնիայի ազգային պատկերասրահ (իտալ.՝ Pinacoteca Nazionale di Bologna), թանգարան Իտալիայի Բոլոնիա քաղաքում` Բոլոնիայի համալսարանական թաղամասում։ Բոլոնիայի գեղարվեստի ակադեմիայի հետ գտնվում է նույն շենքում։ Թանգարանում ներկայացված է XIII-XVIII դարերի Իտալիայի Էմիլիա շրջանի կտավների հավաքածուն, ինչպես նաև քաղաքին առնչվող արվեստագետների ստեղծագործություններից։
Պատմություն
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]Կլեմենտինա ակադեմիա
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]Ըստ XVIII դարի իտալացի պատմիչ Լուիջի Կրեսպիի՝ կարդինալ Պրոսպերո Լամբերտինին, ով հետագայում դարձել է Հռոմի Բենեդիկտ XIV պապը, քաղաքի եկեղեցիների խորանների համար նախատեսել է ունենալ պատկերասրահ։
Պատկերասրահի առաջին հավաքածուն 1762 թվականին ձեռք է բերել Ֆրանչեսկո Ձանբեկարին. XV դարի խորանի համար նախատեսված կտավներ, որոնք պահպանվել էին Սուրբ Մարիամ Մագդաղենացի եկեղեցու քանդվելուց հետո։
Կտավները գնվել են Բոլոնյայի գիտությունների ակադեմիայի ինստիտուտի համար, որոնք պետք է պահվեին ինստիտուտի գեղարվեստական հատվածում՝ Կլեմենտինա ակադեմիայում։ 1776 թվականին ակադեմիայի համար գնվել են 13-րդ դարի խորանի տասնյակ կտավներ և բյուզանդական սրբապատկերներ։
Կտավների պահպանման մյուս վայրը Պալացցո Պուբիկոյի Appartamento del Gonfaloniere-ն էր, որտեղ XVI դարից ի վեր եղել են այնպիսի նկարիչների կտավներ, ինչպիսիք են՝ Վիտլե դե Բոլոնյան, Ռաֆայելը, Լորենցո Կոստան, Չիմա դե Կոնելյանոն, Ֆրանչեսկո Ֆրանչան, Պիետրո Պերուջինոն և Անիբալե Կարրաչչին։
Գեղարվեստի ակադեմիայի պատկերասրահ
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]1796 թվականին, պայմանավորված պապական ռեժիմի անկմամբ և նոր հանրապետական օրենքներով, որոնք ճնշում էին գործադրում բազմաթիվ մենաստանների և գիլդիաների վրա, փակում էին հին վարչակարգի գլխավոր գրասենյակները, Բոլոնիայի Սենատը որոշել է միավորել ճնշված եկեղեցիների և մենաստանների նկարներն ու Գիտությունների ակադեմիայի հավաքածուն մեկ հավաքածուի ներքո՝ հավաքելով շուրջ հազար աշխատանք, որոնք ցուցադրվել են Սուրբ Վիտալիսի մենաստանում, այնուհետև՝ 1802 թվականին, նախկին Jesuit novitiate of Saint Ignatius-ում, որն այժմ կոչվում է via delle Belle Arti 56: 1726 թվականին կառուցել է Ալֆոնսո Տոռեջանին՝ տեղավորելու Գեղարվեստի ազգային ակադեմիայի նոր հավաքածուն։
19-20-րդ դարեր
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]1815 թվականին նապոլեոնյան կայսրության անկումից հետո ֆրանսիացիների բռնազավթած բազմաթիվ աշխատանքներ Լուվրի թանգարանից վերադարձվեցին քաղաք։ Հավաքածուի առաջին ընդլայնումն իրականացրել է Լեանդրո Մարկոն։ 1826 թվականին Գաետանո Ջորդանին կազմել է հավաքածուի առաջին կատալոգը։ Հավաքածուն կրկին ընդլայնվել է 1844 թվականին, երբ թանգարանին ավելացավ մենաստանի մատուռը, որն ուներ առաստաղների որմնանկարներ, որոնք պատկերում էին «Սուրբ Իգնատիուսի փառաբանումը»։ 1867-1868 թվականներին թանգարանը համալրվել է նոր նկարներով։ 1875 թվականին պատկերասրահը բացվել է հանրության համար, 1882 թվականին ստացել է ինքնուրույն պատկերասրահի կարգավիճակ, 1884 թվականին պատկերասրահը ձեռք է բերել Ձանբեկարիի հավաքածուն։
XX դարի սկզբում Էդոարդո Կոլամարինի ղեկավարությամբ կառուցվել է թանգարանի նոր թևը։ 1960-ական թվականների վերջում Ցեզարե Գնուդիի ղեկավարությամբ և Լեոնե Պանսալդիի նախագծով ստեղծվել է «Salone del Rinascimento», որտեղ տեղավորվել են Sant'Apollonia di Mezzaratta եկեղեցուց գնված որմնանկարները։ 1997 թվականին պատկերասրահը լիովին վերանորոգվել է՝ համապատասխան եվրոպական չափանիշներին։ Պատկերասրահը համարվում է իտալական ամենահայտնի պատկերասրահներից մեկը, միջազգայնորեն հայտնի է և գնահատվում է իր ժամանակավոր ցուցահանդեսների և կրթական գործունեության համար։
Պատկերասրահ
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]-
«Սուրբ Սեսիլյայի զմայլանքը», 1518, Ռաֆայել -
«Խորհրդավոր ընթրիք», 1568, Էլ Գրեկո -
«Մադոննա դի Սանտա Մարգերիտա», 1520-1530, Ֆրանչեսկո Պարմիջանինո -
«Այցելություն», 1549, Տինտորետտո -
«Քրիստոսն ու զղջացող գողը», 1566, Տիցիան -
«Bologna Polyptych», 1330, Ջոտտո դի Բոնդոնե
_-_WGA22432.jpg)
Ծանոթագրություններ
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]- ↑ 1,0 1,1 1,2 dati.beniculturali.it — 2014.
- ↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 Indagine sui musei e le istituzioni similari — 2022.
- ↑ Tourer.it
- ↑ 4,0 4,1 Indagine sui musei e le istituzioni similari — 2024.
- ↑ https://web.archive.org/web/20160815191145/http://www.pinacotecabologna.beniculturali.it/pinacoteca/storia/nascita.htm
- ↑ Italian National Institute of Statistics Indagine sui musei e le istituzioni similari — 2021.
- ↑ 7,0 7,1 Indagine sui musei e le istituzioni similari — 2020.
- ↑ Indagine sui musei e le istituzioni similari — 2023.
- ↑ Italian National Institute of Statistics թանգարանների և նմանատիպ հաստատությունների վերաբերյալ ԻԱՎԻ-ի 2015 թվականի հետազոտություն — 2017.
Արտաքին հղումներ
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]- Պաշտոնական կայք Արխիվացված 2013-03-05 Wayback Machine
 | Վիքիպահեստն ունի նյութեր, որոնք վերաբերում են «Բոլոնիայի ազգային պատկերասրահ» հոդվածին։ |
| ||||||||
