Ֆիլմը պատմում է Ուզբելի մասին, ով ամուսնալուծված է, ապրում է երկու երեխաների հետ։ Նա իմանում է, որ տառապում է անբուժելի հիվանդությամբ։ Ֆիլմի ընթացքում նա պատրաստվում է իրա մոտալուտ մահվանը. հիշում ա անցյալն ու կարգավորում գործերը ներկայում։ Գլխավոր հերոսը ներգրավված է անօրինական զբաղմունքի մեջ. օգնում է անօրինական իմիգրանտներին աշխատանք գտնել՝ դրանից որոշակի շահույթ ունենալով։ Նրա խնամատարության ներքո էին մի քանի տասնյակ չինացիներ, ովքեր տարբեր բանվորական աշխատանքներ էին կատարում։ Խնայողության նպատակով այդ իմիգրանտների բնակավայր հանդիսացող նկուղի համար նա գնում է էժանագին ջեռուցիչներ, որոնց պատճառով աշխատողները մահանում են շնչահեղձությունից։ Նրան սկսում է սաստիկ տանջել խղճի զգացումը, նրան հետևում են մահացածների պատկերները։ Շուտով նրա կրպակում է հայտնվում ոստիկանությունը, որն ավելի վաղ արդեն բացահայտել էր Բարսելոնայի փողոցներում նրա անօրինական վաճառքի կետերն ու ձերբակալել էր դրանց աշխատողներին։ Միաժամանակ Ուզբալն իմանում է իր նախկին կնոջ ու հարազատ եղբոր կապի մասին։ Նա իր տուն է բերում մի կնոջ՝ Իգեին՝ իր երեխայի հետ (երկրից արտաքսված իմիգրանտներից մեկի կինը)։ Վերջինս օգնում է Ուզբալին պայքարել հասունացող հիվանդության դեմ և խնամել երեխաներին, որոնց մայրը ինքն իր մասին անգամ չէր կարողանում հոգ տանել և շուտով հայտնվում է հիվանդանոցում։ Ուզբալը լուռ մահանում է անկողնում՝ դստեր կողքը պառկած։
Նկարահանումների ընթացքում՝ 2009 թվականի փետրվարի 12-ին, գլխավոր դերակատար Խավիեր Բարդեմը տարել է միջողնային ճողվածքի հեռացման վիրահատություն[17]։
Այս ֆիլմը Ինյարիտուի առաջին ֆիլմն է, որը նա նկարահանել է առանց իր հիմնական սցենարիստ Գիլյերմո Արիագայի։ Ռեժիսորն ինքն է գրել ֆիլմի սցենարը[18]։
Ֆիլմում հիմնականում նկարահանվել են ոչ պրոֆեսիոնալ դերասաններ[19]։
Դիարյատա Դաֆը սենեգալացի իմիգրանտուհի է, ով ասշխատում է Բարսելոնայից ոչ հեռու գտնվող մի վարաավիրանոցում, Նրա ճակատագիրը գրեթե համընկնում է ֆիլմի հերոսուհի Իգեի ճակատագրի հետ[19]։
2011՝ «Օսկար»-ի երկու անվանակարգ. Լավագույն օտարալեզու ֆիլմ, լավագույն դերասան (Խավիեր Բարդեմ)։
2011՝ երկու անվանակարգ BAFTA-ում. լավագույն օտարալեզու ֆիլմ (Ալեխանդրո Գոնսալես Ինյարիտու), լավագույն դերասան (Խավիեր Բարդեմ)։
2011՝ «Ոսկե գլոբուս»-ի լավագույն օտարալեզու ֆիլմ նոմինացիա։
2011՝ Գոյայի 7 անվանակարգեր՝ երկրորդ պլանի լավագույն դերասան (Էդուարդ Ֆերնանդես), երկրորդ պլանի լավագույն դերասանուհի (Անա Վեգեներ), լավագույն ինքնատիպ սցենար, լավագույն օպերատորական աշխատանք, լավագույն մոնտաժ, լավագույն ինքնատիպ սաունդթրեք, բեմադրող նկարչի լավագույն աշխատանք, և 1 հաղթանակ՝ լավագույն դերասան (Խավիեր Բարդեմ)։
Ռուսաստան՝ 2011 փետրվարի 24[20]։ Պրևեմիերայից հետո ընկած մեկ ամսվա ընթացքում ՌԴ-ում ցուցադրվել է միայն 11 քաղաքներում՝ Մոսկվա, Սանկտ Պետերբուրգ, Սուրգութ, Սամարա, Տագանրոգ, Օմսկ, Եկատերինբուրգ, Նովոսիբիրսկ, Նիժնի Նովգորոդ, Վորոնեժ[21]։