Բիզան Կավակամի
Բիզան Կավակամի ճապ.՝ 川上眉山 | |
|---|---|
![]() | |
| Ծնվել է | մարտի 5, 1869 |
| Ծննդավայր | Օսակա, Ճապոնիա |
| Վախճանվել է | հունիսի 15, 1908 (39 տարեկան) |
| Մասնագիտություն | բանաստեղծ և վիպասան |
| Քաղաքացիություն | |
| Կրթություն | Տոկիոյի համալսարան |

Կավակամի Բիզան (մարտի 5, 1869, Օսակա, Ճապոնիա - հունիսի 15, 1908), կամ Էնբա Սանջին, Մեյջի ժամանակաշրջանի վիպասան։ Ծնվել է Օսակայում:
Կենսագրություն
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Էյզաբուրո Կավակամիի ավագ որդին է։ Էյսաբուրոն Շիմոցակայում ամուսնացել է Սակուկոյի՝ Հիդեսաբուրո Իսեկիի ավագ դստեր հետ, որը սամուրայների կլանի անդամ էր[1]։
Երիտասարդ տարիքում Օսակայից ընտանիքի հետ տեղափոխվեց Տոկիո։ Հայրը՝ Էյսաբուրոն, ուներ խոզանակի և թանաքի խանութ և պանսիոնատ Հոնգո Հարուկիչոյում։ Տոկիոյի պրեֆեկտուրալ Դայիչի կրտսեր ավագ դպրոցն ավարտելուց հետո նա համալսարանի քոլեջում հանդիպեց Կոյո Օզակիին և Միո Յամադային, և մասնակցեց Քենյուշայի հիմնադրմանը: 1888 թվականին իր առաջին ստեղծագործությունը՝ «Կոնչո Հիջիմակուրա»-ն, լույս է տեսել «Գարակուտա Բունկո»-ում, որից հետո տպագրվել են տարբեր պիեսներ։ Նույն թվականին նա դուրս եկավ Կայսերական համալսարանի գրական քոլեջից՝ հետևելով Կոյո Օզակիի օրինակին՝ որպեսզի կենտրոնանա գրականության վրա։
Հետո նա հեռացավ Քենյուշայից և ընկերացավ Բունգակուկայ գրական խմբակի անդամների հետ։ Նա գրել է կոնցեպտուալ վեպերը, որոնք վերաբերում են սոցիալական հակասություններին։ Վառ օրինակներն են «Դայ Սակե» (հունվար 1895), «Քարտուղարը» (փետրվար 1895) և «Ուրաոմոտե» (օգոստոս 1895): 1896 թվականին մահացավ Բիզանի հայրը։ Չկարողանալով մարել հոր կուտակված պարտքերը՝ նա վաճառեց իր տունը և տեղափոխվեց իր ընկեր Էմի Միզուկագեի տուն: Նրա «Ֆուդոկորոյի օրագիրը» ( հունվարի 18, 1897, տպագրվել է 1901 թվականի սեպտեմբերին), որում նա գրել է Միուրա թերակղզում իր ճանապարհորդությունների մասին, նույնպես արժանացել է բարձր գնահատականի: 1900 թվականին իր խորթ մայրը (հոր երկրորդ կինը) նորից ամուսնացավ, և նրա ֆինանսական բեռը որոշ չափով նվազեց[1]։ Բիզանը սկսեց չարաշահել ալկոհոլը, և նրա մասին նույնիսկ գրել են թերթերում ոստիկանության հետ առնչվելուց հետո:
1903 թվականին նա հրատարակեց իր գլուխգործոցը՝ «Kannon Rock»-ը, և նույն թվականին նա ամուսնացավ իրենից 13 տարով փոքր Վաշիկո Սատոմիի հետ։ 1905 թվականին «Kannon Rock»-ը հրապարակվեց «Կոկումին Շիմբուն» ամսագրում (առաջին մասը հրապարակվել է 1906 թվականի ապրիլի 5-ին, երկրորդ մասը՝ 1906 թվականի հուլիսի 5-ին)։ 1908 թվականի հունիսի 15-ի վաղ առավոտյան, 40 տարեկանում, նա ինքնասպան է լինում՝ կտրելով իր կոկորդը։ Այնպիսի գրողներ, ինչպիսիք են Շիան Իշիբաշին, Կոնամի Իվատանին, Հիրոցու Րյուռոն և Միզուկագե Էմին մասնակցել են գրողի թաղմանը:
Բնավորություն
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]Ըստ Իչիյո Հիգուչիի, ում հետ նա հարաբերությունների մեջ է եղել, Բիզանը բարձրահասակ էր, ուներ բաց մաշկ, և Հիգուչիի մասին ասում էր. «Չկա ուրիշ այսքան գեղեցիկ աղջիկ»: Իր ընկեր Ռոան Ուչիդան գրել է, որ երիտասարդ տարիքում նա այնքան գեղեցիկ մաշկ ուներ, որ նույնիսկ տղամարդիկ հիացած էին իր գեղեցկությամբ: Նրա հոբբին բոնսայն էր։ Նա չափազանց բծախնդիր էր իր երեխաների հիգիենայի, խաղալիքների և սննդի հարցում[2]: Մոտ 1907թ.-ին նա իր աշակերտներին վարժեցնելու համար հիմնեց Շունսեյ-կայ խմբակցությունը, որի հանդիպումները անցկացվում էին ամիսը մեկ անգամ[3]։ Իր ամենահայտնի աշակերտներն են՝ Կակո Զանմուն, Յամադա Կյոնանը, Իվատա Կարասույամա, Կավամուրա Շոզանը, Յոսիդա Ցուզումին, Հիրայ Կազանը, Շիմոմուրա Օյաման, Հայասունե Մեյգենը, Օնո Հիդեոն և Կիկուչի Ակիոն։
Ստեղծագործություններ
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]- «Աշնանային տերևներ», 1892 թ
- «Սև մազեր», 1893 թ
- «Երկու կտոր աստառ», 1893 թ
- «Շիբագուրումա», 1894 թ
- «Աջիրոկի», 1896 թ
- «Օմուրա», 1896 թ
- «Տիկին Հակուբունկան», 1897 թ
- «Անորսալի Աոկի Տակեզանդոն», 1902 թ
- «Երիտասարդական վրդովմունք», 1903 թ
- «Նոր Տայտայ պոեզիայի նյութեր», 1906 թ
- «Kannon Rock», 1906 թ
- «Կրկնակի օբի», 1907 թ
- «Բիզանի ամբողջական գործեր», 1909 թ
- «Բիզանի ամբողջական գործեր», վերահրատարակում, 1977 թ
Արտաքին հղումներ
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]- 川上眉山の著作 国立国会図書館デジタルコレクション
