Բեռնհարդ Քելլերման (Kellermann) (մարտի 4, 1879(1879-03-04)[1][2][3][…], Ֆյուրտ, Միջին Ֆրանկոնիա, Բավարիայի թագավորություն, Գերմանական ռայխ - հոկտեմբերի 17, 1951(1951-10-17)[1][2][3][…], Կլյայն Գլյայնիկե, Բաբելսբերգ, Պոտսդամ, Գերմանիա), գերմանացի գրող։ Կրթությունն ստացել է Մյունխենի բարձրագույն տեխնիկական դպրոցում։ Վաղ շրջանի վեպերում («Եստերը և Լին», 1904 և այլն) զգացվում է նեոռոմանտիզմի ազդեցությունը։ «Թունել» (1913) վեպը նշանավորել է Բեռնհարդ Քելլերմանի անցումը ժամանակակից սոցիալական թեմատիկային։ Բեռնհարդ Քելլերմանը ողջունել է Հոկտեմբերյան սոցիալիստ, մեծ հեղափոխությունը և 1918 թվականի Նոյեմբերյան հեղափոխությունը Գերմանիայում («Նոյեմբերի ինը», 1920, վեպ)։ «Անատոլ քաղաքը» (1932) վեպում տվել է կապիտ․ քաղաքի պատկերը։ Ֆաշիզմի տարիներին մնացել է Գերմանիայում։ Այդ շրջանի վեպերը գրված են քննադատական ռեալիզմի ոգով։ 1945 թվականից հետո Բեռնհարդ Քելլերմանն եղել է գերմանական մշակույթի դեմոկրատ, բարեփոխման ակտիվ մասնակից, «Կուլտուրբունդի» հիմնադիրներից և ղեկավարներից մեկը։ «Մահվան պարը» վեպում (1948, հայկական հրատարակչություն 1965) բացահայտել է ֆաշիզմի հանցավոր, բարոյազուրկ էությունը։ 1948 թվականին, գերմանական դեմոկրատական մտավորականության առաջին պատգամավորության կազմում, կնոջ հետ ԽՍՀՄ այցելելուց հետո, գրել է «Մենք վերադառնում ենք Սովետական Ռուսաստանից» ակնարկների գիրքը, որտեղ մեծ համակրանքով պատմում է խորհրդային ժողովրդի կյանքի մասին։ ԳԴՀ ազգային մրցանակ (1949)։
Այս հոդվածի կամ նրա բաժնի որոշակի հատվածի սկզբնական կամ ներկայիս տարբերակը վերցված է Քրիեյթիվ Քոմմոնս Նշում–Համանման տարածում 3.0 (Creative Commons BY-SA 3.0) ազատ թույլատրագրով թողարկված Հայկական սովետական հանրագիտարանից։