Բեռլինի անկումը
Բեռլինի անկումը ռուս.՝ Падение Берлина | |
|---|---|
| Երկիր | |
| Ժանր | պրոպագանդիստական ֆիլմ, էպիկական ֆիլմ և ռազմական ֆիլմ |
| Թվական | 1949 |
| Լեզու | ռուսերեն |
| Ռեժիսոր | Միխայիլ Ճիաուրելի[1] |
| Սցենարի հեղինակ | Պյոտր Պավլենկո և Միխայիլ Ճիաուրելի |
| Դերակատարներ | Միխայիլ Գելովանի, Բորիս Անդրեև, Անդրեյ Աբրիկոսով և Նիկոլայ Պլոտնիկով |
| Օպերատոր | Լեոնիդ Կոսմատով և Բորիս Արեցկի |
| Երաժշտություն | Դմիտրի Շոստակովիչ |
| Պատմվածքի վայր | Բեռլին |
| Կինոընկերություն | Մոսֆիլմ |
| Տևողություն | 151 րոպե |
«Բեռլինի անկումը» (ռուս.՝ «Падение Берлина»), խորհրդային գեղարվեստական ֆիլմ, կինոէպոպեա, որը 1949 թվականին նկարահանել է Միխեիլ Ճիաուրելի Պյոտր Պավլենկոյի սցենարով: Նկարահանումներն անցկացվել են ԽՍՀՄ-ում, Պրահայում և Բաբելսբերգի նախկին UFA կինոստուդիայում[2]։ Կինոյում ստալինիանայի վառ օրինակ է: Էկրան է բարձրացել հունվարի 21-ին[3], դարձել է 1950 թվականի վարձույթի առաջատարներից մեկը (3-րդ տեղ, 38,4 միլիոն հանդիսատես)։ ԽՄԿԿ 20-րդ համագումարից հետո ֆիլմը երկար ժամանակ անհետացել է էկրաններից։
Սյուժե
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Կինոէպոպեան հիմնականում ընդգրկում է 1941-1945 թվականների Հայրենական մեծ պատերազմի իրադարձությունները: Գործողություններն սկսվում են պատերազմից անմիջապես առաջ: Պատմական համատեքստին հյուսված ներկայացնում է պողպատագործ Ալեքսեյ Իվանովի (Բ. Անդրեև) պատմությունը։ Ի նշան աշխատանքային արժանիքների գնահատման՝ գլխավոր հերոսը հանդիպում է Ստալինի (Մ. Գելովանի) հետ և մասնավոր զրույցի ընթացքում նրան պատմում է իրեն դուր եկած աղջկա մասին։ Սակայն երիտասարդների հարաբերություններին վիճակված չէ շարունակություն ունենալ. սկսվում է պատերազմ։ Ալեքսեյ Իվանովը կամավոր մեկնում է ռազմաճակատ, իսկ նրա հարսնացուն՝ Նատաշան (Մ. Կովալյովա), հայտնվում է գերմանական գերության մեջ։ Ալեքսեյի մասնակցության միջոցով ներկայացվում են պատերազմի ամենակարևոր իրադարձությունները՝ 1941 թվականի նոյեմբերին Կրեմլի պատերի մոտ կայացած ռազմական շքերթից, Մոսկվայի ճակատամարտից, Ստալինգրադի և Կուրսկի ճակատամարտերից մինչև Բեռլինի գրավումը և վրա Հաղթանակի դրոշի բարձրացումը:
Ֆիլմի ընթացքում Ստալինը ղեկավարում է խորհրդային զորքերի գործողությունները, իսկ Իվանովն իր զորամասի կազմում մարտերով շարժվում է դեպի հաղթանակ: Այն պահին, երբ խորհրդային զորքերը գրոհում են Գերմանիայի մայրաքաղաքը, Հիտլերն իր բունկերում (Եվա Բրաունի հետ ամուսնությունից անմիջապես հետո) ինքնասպան է լինում։ Ալեքսեյ Իվանովը, վերջին մարտում կորցնելով հին ընկերներին, իր կրակով ծածկում է Եգորովին և Կանտարիային, որոնք բարձրացնում են Հաղթանակի դրոշը։
Վերջին տեսարանում Ստալինի ինքնաթիռը թռչում է Բեռլին և իջնում Ռայխստագի դիմացի հրապարակում։ Շուրջը ծածանվում են դրոշները: Ստալինը դուրս է գալիս ինքնաթիռից և քայլում նախկին գերիների շարքերի երկայնքով։ Նրան ոգևորությամբ ողջունում են տարբեր ազգությունների մարդիկ՝ Եվրոպայի ազատագրված ժողովուրդների ներկայացուցիչներ, այդ թվում՝ Ալեքսեյն ու իր ընկեր Նատաշան, որոնք հանդիպել են Հաղթանակի օրը։
Դերերում
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]- Բորիս Անդրեև – Ալեքսեյ Իվանով
- Միխայիլ Գելովանի – Ստալին
- Յուրի Տիմոշենկո – Կոստյա Զայչենկո
- Մարինա Կովալյովա – Նատաշա Ռումյանցևա
- Վլադիմիր Սավելև – Ադոլֆ Հիտլեր
- Վլադիմիր Կյոնիգսոն – գեներալ Կրեբս
- Մաքսիմ Շտրաուխ – Մոլոտով
- Նիկոլայ Մորդվինով – Բերիա[4] (1953 թվականին հանվել է ֆիլմից[5])
- Ալեքսեյ Գրիբով – Վորոշիլով
- Նիկոլայ Ռիժով – Կագանովիչ
- Ալեքսանդր Խանով – Բուլգանին
- Գաբրիել Բելով – Կալինին
- Ռուբեն Սիմոնով – Միկոյան
- Ֆեոդոր Բլաժևիչ – մարշալ Ժուկով
- Անդրեյ Աբրիկոսով – գեներալ Անտոնով
- Կոնստանտին Բարտաշևիչ – բանակի գեներալ Սոկոլովսկի
- Սերգեյ Բլիննիկով – մարշալ Կոնև
- Բորիս Լիվանով – մարշալ Ռոկոսովսկի
- Վլադիմիր Լյուբիմով – մարշալ Վասիլևսկի
- Բորիս Տենին – գեներալ-լեյտենանտ Չույկով
- Միխայիլ Սիդորկին – գեներալ-մայոր Շտեմենկո
- Օլեգ Ֆրելիխ – Ֆրանկլին Ռուզվելտ, ԱՄՆ նախագահ
- Վիկտոր Ստանիցին – Ուինսթոն Չերչիլ
- Մարիա Նովակովա – Եվա Բրաուն
- Յան Վերիխ – Հերման Գյորինգ
- Նիկոլայ Պետրունկին – Յոզեֆ Գեբելս
- Վլադիմիր Ռենին – Ռունդշտադտ
- Նիկոլայ Պլոտնիկով – ֆոն Բրաուխիչ
- Վլադիմիր Պոկրովսկի – Յոդլ
- Կարել Ռոդեն – Չարլզ Բեդստոն
- Միրոսլավ Գոմոլա – Հայնց Լինգե (լուսագրերում՝ Կ. Գոմոլա)
- Դմիտրի Դուբով – Եգորով
- Գեորգի Թաթիշվիլի – Կանտարիա
- Վերիկո Անջափարիձե – Հանսի մայրը
- Նիկոլայ Բոգոլյուբով – Խմելնիցկի
- Սոֆյա Գիացինտովա – Անտոնինա Իվանովնա, Իվանովի մայրը
- Եվգենիա Մելնիկովա – Լիդիա Նիկոլաևնա, քարտուղար
- Դմիտրի Պավլով – Տոմաշևիչ
- Անդրեյ Պետրով – օդաչու
- Իվան Սոլովյով – Ջոնսոն
- Թամարա Նոսովա – Կատյա
- Լեոնիդ Պիրոգով – Բիրնս
- Գրիգորի Միխայլով – Չույկովի օգնական (լուսագրերում նշված չէ)
- Վսևոլոդ Սանաև – հրամանատար (լուսագրերում նշված չէ)
- Գեորգի Միլար – երեխայի հետ գերմանացի մետրոյում (լուսագրերում նշված չէ)
- Վիկտոր Կլյուչարյով – էպիզոդ
- Վլադիմիր Լեբեդև – էպիզոդ
Նկարահանող խումբ
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]- Սցենարիստներ՝ Պյոտր Պավլենկո, Միխեիլ Ճիաուրելի
- Բեմադրությունը՝ Միխեիլ Ճիաուրելիի
- Գլխավոր օպերատոր՝ Լեոնիդ Կոսմատով
- Կոմպոզիտոր՝ Դմիտրի Շոստակովիչ
- Նկարիչներ՝ Վլադիմիր Կապլունովսկի, Ալեքսեյ Պարխոմենկո
- Հնչյունային օպերատոր՝ Բորիս Վոլսկի
- Ռեժիսորներ՝ Մերի Անջափարիձե, Պ. Բոգոլյուբով, Բ. Իվանով, Վ. Շվելիձե
- Օպերատորներ ՝ Վլադիմիր Նիկոլաև, Իվան Պանով, Լեոնիդ Կրայնենկով
- Զգեստների նկարիչներ՝ Վալենտին Պերելյոտով
- Նկարիչ-գրիմարարներ՝ Վլադիմիր Յակովլև, Ա. Երմոլով
- Մոնտաժող՝ Տատյանա Լիխաչովա
- Համակցված նկարահանումներ.
- օպերատոր՝ Բորիս Արեցկի
- նկարիչ՝ Լյուդմիլա Ալեքսանդրովսկայա
- Երգերի տեքստի հեղինակ՝ Եվգենի Դոլմատովսկի
- Ֆիլմի տնօրեն՝ Վիկտոր Ցիրգիլաձե
Քննադատություն և գրախոսականներ
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]Ֆիլմը՝ Հայրենական պատերազմի մասին պատմող այս մեծ կինոժապավենը, արժեզրկվել է անհատի պաշտամունքի նկատելի ազդեցությամբ։
Բնօրինակ տեքստ (ռուս.)Фильм — большое кинополотно об Отечественной войне — обесценен заметным влиянием культа личности.
— «Советские художественные фильмы. Аннотированный каталог», 1961[6]
Ֆիլմը էկրանին Ստալինի կերպարի առասպելականացման նմուշ է. օրինակ՝ ֆիլմում ցուցադրվում է ինքնաթիռով Բեռլին ժամանելու վիթխարի և հեքիաթային տեսարանը, մինչդեռ իրականում Ստալինն իր միակ օդային թռիչքը կատարել Է 1943 թվականին Թեհրանի կոնֆերանսին մեկնելիս[7]։ Ֆիլմի յուրահատկությունը Նաև այն է, որ Ստալինի կուսակցական-կառավարական շրջապատի անձինք ուղղակիորեն չեն նշվում, այդ բոլոր դերերն ըստ սցենարի անանուն են[8]։

...Ֆիլմը բաղկացած է զուտ տեղեկատվական, պսիխոլոգիզմից զուրկ և միմյանց հետ վատ կապված դրվագներից: <...> Հատկապես համառորեն ֆիլմի հեղինակները փորձում են բացահայտել Ստալինի այսպես կոչված «հրամանատարական հանճարը», որն իբր յուրացրել է Սուվորովի և Կուտուզովի ավանդույթները։ Խոսելով Ժուկովի հետ՝ նա միանձնյա մարտական առաքելություններ է սահմանում Բեռլինի հարձակման նախօրեին, քարտեզի վրա ցույց է տալիս հիմնական հարվածների ուղղությունները, որոշում է մարտական տեխնիկայի քանակը:
Բնօրինակ տեքստ (ռուս.)…фильм состоит из чисто информативных, лишённых психологизма и плохо связанных с собой эпизодов.<…> особенно настойчиво авторы фильма пытаются раскрыть так называемый «полководческий гений» Сталина, якобы усвоившего традиции Суворова и Кутузова. Беседуя с Жуковым, он единолично ставит перед ним боевые задачи накануне штурма Берлина, показывает на карте направления главных ударов, определяет количество боевой техники.
— Արոն Բեռնշտեյն, «Միխայիլ Գելովանի» 1991[5]
Ֆիլմը խորհրդային էկրանին սահմանել է թշնամու կերպարի շտամպներ՝ ծաղրանկարային, խայտառակ իրավիճակներում, բարոյապես ամոթահար. նա միաժամանակ դիվահար է և ծաղրի արժանի[9][10]։
Ստալինի մահից հետո ֆիլմը բացասական գնահատական է ստացել խորհրդային ղեկավարության կողմից։ Մասնավորապես, այն հիշատակվում է Ն. Ս. Խրուշչովի զեկույցում ԽՄԿԿ XX համագումարին:

Լուսանկար՝ Joop van Bilsen / Anefo
Վերցնենք, օրինակ, մեր պատմական և պատերազմական ֆիլմերը, ինչպես նաև որոշ գրական ստեղծագործություններ. դրանք սրտխառնում են առաջացնում: Նրանց իրական նպատակը Ստալինին որպես ռազմական հանճար փառաբանելու թեման զարգացնելն է։ Հիշենք «Բեռլինի անկումը» ֆիլմը։ Նա հրամաններ է տալիս մի դահլիճում, որտեղ կան շատ դատարկ աթոռներ, և միայն մեկ մարդ է մոտենում նրան ու ինչ-որ բան զեկուցում. դա Պոսկրյոբիշևն է՝ նրա հավատարիմ զինակիրը։ (Ծիծաղ դահլիճում)
Որտե՞ղ է ռազմական հրամանատարությունը: Որտե՞ղ Է Քաղբյուրոն: Ո՞ւր է կառավարությունը։ Ի՞նչ են անում և ինչո՞վ են զբաղված: Այդ մասին ֆիլմում ոչինչ չկա։ Ստալինը գործում է բոլորի փոխարեն. նա ոչ մեկի հետ հաշվի չի նստում, ոչ մեկից խորհուրդ չի հարցնում: Ամեն ինչ ժողովրդին ներկայացվում է այս կեղծ լույսի ներքո։ Ինչո՞ւ։ Ստալինին փառքով շրջապատելու համար՝ հակառակ փաստերի և պատմական ճշմարտության:Բնօրինակ տեքստ (ռուս.)Возьмём, например, наши исторические и военные фильмы, а также некоторые литературные произведения; от них становится тошно. Их истинной целью является развитие темы восхваления Сталина, как военного гения. Вспомним фильм «Падение Берлина». В нём действует только Сталин; он отдаёт приказы в зале, где много пустых стульев и только один человек подходит к нему и что-то докладывает — это Поскрёбышев, его верный оруженосец. (Смех в зале).
Где же военное командование? Где Политбюро? Где правительство? Что они делают и чем они занимаются? Об этом в фильме ничего нет. Сталин действует за всех; он не считается ни с кем, не спрашивает совета ни у кого. Всё представлено народу в этом фальшивом свете. Почему? Для того, чтобы окружить Сталина славой, вопреки фактам и исторической правде.— Նիկիտա Խրուշչով, «Զեկույց ԽՄԿԿ 20-րդ համագումարի փակ նիստում», 25 փետրվարի, 1956[11]
Մրցանակներ
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]- Կարլովի Վարիի 5-րդ միջազգային կինոփառատոնի «Բյուրեղապակյա գլոբուս» բարձրագույն մրցանակ լավագույն ֆիլմի համար (1950)[12][13],
- Ինը հոգուց բաղկացած բեմականացված խումբը և վեց գլխավոր դերակատարներն արժանացել են Ստալինյան I աստիճանի մրցանակի (1950)[14]։
Ծանոթագրություններ
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]- ↑ http://www.imdb.com/title/tt0041727/
- ↑ Анджапаридзе М., Циргиладзе В., 1950, էջ 24—25
- ↑ Советские художественные фильмы. Т. 2, 1961, էջ 425
- ↑ Маневич И. Народный артист СССР Михаил Чиаурели. — М.: Госкинопечать, 1950, с. 180.
- ↑ 5,0 5,1 Бернштейн А. Я. Михаил Геловани. — М.: Всесоюзное творческо-производственное объединение «Киноцентр», 1991. — 48 с. — ISBN 5-7240-0013-X
- ↑ Советские художественные фильмы. Т. 2, 1961, էջ 427
- ↑ Хлевнюк О. Сталин. Жизнь одного вождя. – М.: АСТ, 2015, с. 314.
- ↑ «Падение Берлина». Телегид АКАДО (ռուսերեն). Արխիվացված օրիգինալից 2019 թ․ նոյեմբերի 29-ին. Վերցված է 2022 թ․ հուլիսի 7-ին.(Ստուգված է 16 հունիսի 2009)
- ↑ Мильдон Валерий Монолог для хора: двойник-призрак. Образы Ленина и Сталина в советском кино 30—40-х гг. // Киноведческие записки : журнал. — 1999. — № 43. — С. 338—349. — ISSN 0235-8212. Архивировано из первоисточника 21 հոկտեմբերի 2020.
- ↑ Монтефиоре Симон Себаг. «Сталин: Двор Красного монарха» (Ստուգված է 15 հունիսի 2009)
- ↑ «Доклад Первого секретаря ЦК КПСС, Н. С. Хрущёва на XX съезде КПСС [«закрытый доклад»] и Постановление съезда о «Культе личности и его последствиях», 25 февраля 1956». 100(0) ключевых документов по российской и советской истории (1917—1991) (ռուսերեն). Արխիվացված օրիգինալից 2022 թ․ փետրվարի 5-ին. Վերցված է 2022 թ․ նոյեմբերի 27-ին.
- ↑ Советские художественные фильмы. Т. 2, 1961, էջ 426
- ↑ 5th Karlovy Vary International Film Festival Արխիվացված 2019-07-07 Wayback Machine(անգլ.)
- ↑ Семёнов Н. Выдающиеся произведения советской кинематографии // Культура и жизнь : газета. — 1950. — С. 4. Архивировано из первоисточника 19 հոկտեմբերի 2019.
Գրականություն
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]- Анджапаридзе М., Циргиладзе В. Как создавался фильм «Падение Берлина» // Искусство кино. — 1950. — № 4. — С. 22—26. Архивировано из первоисточника 8 ապրիլի 2023.
- Павленко П. А., Чиаурели М. Е. Сценарий фильма // Избранные сценарии советского кино. — М.: Госкиноиздат, 1951. — Т. 6. — С. 5—70. — 596 с.
- Погожева Л. Падение Берлина // Искусство кино. — 1950. — № 1. — С. 10—14.
- Избранные сценарии советского кино: В 6-ти т. — М.: Госкиноиздат, 1951. — Т. 6. — С. 5—70. — 596 с. — 15 000 экз.
- Советские художественные фильмы. Аннотированный каталог / Сост. Н. А. Глаголева, М. Х. Зак, А. В. Мачерет, Л. А. Парфёнов, В. М. Розина, Э. Л. Сосновский, П. В. Фионов, О. В. Якубович под ред. А. В. Мачерета и др. — М.: Искусство, 1961. — Т. 2: Звуковые фильмы (1930—1957 гг.). — 784 с. — 3000 экз.
Արտաքին հղումներ
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]- «Падение Берлина». Мосфильм (ռուսերեն). Վերցված է 2020 թ․ մայիսի 20-ին.
- Майоров Николай (2020 թ․ մայիսի 3). ««Падение Берлина» (1949)». Первые в кино (ռուսերեն). Վերցված է 2020 թ․ հունիսի 9-ին.
- О сценарии к фильму «Падение Берлина»
| Վիքիպահեստն ունի նյութեր, որոնք վերաբերում են «Բեռլինի անկումը» հոդվածին։ |
|
- Ֆիլմեր այբբենական կարգով
- 1950 ֆիլմեր
- 1950-ականների խորհրդային ֆիլմեր
- 1950-ականների կենսագրական ֆիլմեր
- 1950-ականների ռուսերեն ֆիլմեր
- «Մոսֆիլմ» ստուդիայի ֆիլմեր
- Խորհրդային դրամա ֆիլմեր
- Խորհրդային կենսագրական ֆիլմեր
- Խորհրդային պատմական ֆիլմեր
- Խորհրդային ֆիլմեր
- Խորհրդային ֆիլմեր Երկրորդ համաշխարհային պատերազմի մասին
- Միխեիլ Ճիաուրելիի ֆիլմեր
- Մոսկվայում նկարահանված ֆիլմեր
- Ռուսական կենսագրական ֆիլմեր
- Ռուսական ռազմական ֆիլմեր
- Ռուսերեն ֆիլմեր
- Ֆիլմեր Հայրենական մեծ պատերազմի մասին