Բենիկ Թումանյան

Բենիկ Թումանյան
Ծնվել է	մայիսի 1, 1917(1917-05-01) Դսեղ, Լոռու մարզ, Հայաստան, ԽՍՀՄ
Մահացել է	փետրվարի 10, 1980(1980-02-10) (62 տարեկանում) Երևան, Հայկական ԽՍՀ, ԽՍՀՄ
Ազգություն	հայ
Մասնագիտություն	աստղագիտություն
Գիտական աստիճան	ֆիզիկամաթեմատիկական գիտությունների դոկտոր
Կայք	ysu.am/persons/hy/Benik-Tumanyan

Բենիկ Եսայու Թումանյան (մայիսի 1, 1917, գյուղ Դսեղ (այժմ՝ ՀԽՍՀ Թումանյանի շրջանում)), հայ խորհրդային աստղագետ։ Ֆիզմաթ գիտությունների դոկտոր (1970 թ.), պրոֆեսոր (1972 թ.), գիտության վաստակավոր գործիչ (1979 թ.): Պարգևատրվել է Խ.Աբովյանի անվան մեդալով, ՀԽՍՀ Գերագույն խորհրդի պատվոգրերով: ԽՄԿԿ անդամ 1943 թվականից։

Ավարտել է Երևանի համալսարանի ֆիզմաթ ֆակուլտետը (1940 թ.)։ 1941-1945 թվականներին մասնակցել է Հայրենական մեծ պատերազմին։ 1957 թվականից ղեկավարում է Երկրի արհեստական արբանյակների դիտման Երևանի կայանը և համալսարանի աստղադիտարանը։ 1974 թվականից համալսարանի ֆիզիկայի ֆակուլտետի դեկանն էր։

Հիմնական աշխատանքները վերաբերում են աստղագիտության պատմությանը։ Հայ աստղագիտության պատմությունն ամփոփող երկհատորյակը (արժանացել է Բնագիտության և տեխնիկայի պատմության ԽՍՀՄ ազգային կոմիտեի դիպլոմին) ընդգրկում է աստղագիտական մտքի զարգացումը Հայաստանում՝ հնագույն ժամանակներից մինչև 20-րդ դարի 1-ին քառորդը։ Հետազոտել է տոմարի պատմությունը, երկրակենտրոն և արևակենտրոն ուսմունքների տարածման էվոլյուցիան Հայաստանում, ինչպես նաև գալակտիկական աստղակույտերի տեսանելի և իրական բաշխվածությունն ըստ տիեզերքի։

Բազմաթիվ դասագրքերի և գիտահանրամատչելի գրքերի հեղինակ է։ Մատենադարանի ձեռագրերի ուսումնասիրմամբ ստեղծած կարևոր աշխատությունների համար պարգևատրվել է Մեսրոպ Մաշտոցի հուշամեդալով։

Վախճանվել է 1980 թ. փետրվարի 10-ին Երևանում:

Այս հոդվածի կամ նրա բաժնի որոշակի հատվածի սկզբնական կամ ներկայիս տարբերակը վերցված է Քրիեյթիվ Քոմմոնս Նշում–Համանման տարածում 3.0 (Creative Commons BY-SA 3.0) ազատ թույլատրագրով թողարկված Հայկական սովետական հանրագիտարանից  (հ․ 4, էջ 233)։