Բարդի Եփրատի (լատին․՝ Populus euphratica), ուռազգիների ընտանիքին պատկանող բարդի ցեղի բույս։
Փոքր ծառ է, մինչև 10-12 մ բարձրությամբ, գորշամոխրավուն, ճաքճքված կեղևով և մոխրասպիտակ, մերկ ընձյուղներով։ Բողբոջները թավոտ են։ Տերևները կաշվեկերպ են, մոխրակապտավուն և մերկ։ Այս ծառատեսակը հետաքրքիր է այն բանի շնորհիվ, որ մեկ ծառի վրա կարելի է տեսնել ամենաբազմազան ձևի տերևներ․ ձվաձև, ռոմբաձև, լայն դելտայանման, երկարավուն նշտարաձև, ամբողջաեզր ու բլթակավոր և այլն։ Այս հետաքրքիր երևույթը տարատերևություն է կոչվում։ Բաժանասեռ է։ Արական կատվիկներն ունեն 3-5սմ երկարություն, 25-30 առէջ։ Իգական կատվիկներ երկարությունը 4-5 սմ է։ Պտուղը տուփիկ է։ Չափազանց ջերմասեր է, շոգադիմացկուն և լուսասեր, պահանջկոտ է խոնավության նկատմամբ, արտակարգ դեկորատիվ բույս է։ Կեղևի մեջ խեժանութեր է պարունակում, որոնք օգտագործում են ժողովրդական բժշկության բնագավառում։ Բազմանում է սերմերով և վայրակներով։ Վատ է տանում օդի չորությունը[1]։
Վտանգման սպառնացող վիճակին մոտ գտնվող տեսակ է, որը հանդիպում է Արաքս գետի հունի երկարությամբ, դրա մեջ թափվող գետերի ափին և Մեղրու ֆլորիստիկական շրջանում։ Հայտնի է մեկ պոպուլյացիաԵրևանի ֆլորիստիկական շրջանում և Ուրծի լեռնաշղթայի կիրճում։ Աճման վայրերի պայմանների փոփոխությունը, կապված հատկապես տարածքների ինտենսիվ յուրացման հետ, կարող է առաջացնել բնակության շրջանի կրճատում։ Քանի որ տարածման շրջանը գտնվում է Հայաստանի սահմաններից դուրս, սպառնալիքի կատեգորիան նվազեցվել է։ Հայաստանի Կարմիր գրքի առաջին հրատարակության մեջ ընդգրկված էր որպես հազվագյուտ տեսակ։ Ընդգրկված չէ CITES-ի և Բեռնի կոնվենցիաների հավելվածներում[2]։
