Արծաթաչափություն

Վիքիպեդիայից՝ ազատ հանրագիտարանից

Արծաթաչափություն, քանակական անալիզի տիտրաչափական եղանակ։ Հիմնված է արծաթի նիտրատի՝ , տիտրված լուծույթների կիրառման վրա։ Հետազոտվող թույլ հիմնային կամ չեզոք լուծույթները տիարում են լուծույթով։ Որպես ինդիկատոր օգտագործում են իոնը, որը –ի ավելցուկի հետ առաջացնում է անլուծելի կարմիր նստվածք՝ ։

Տիտրման վերջնակետը կարելի է որոշել նաև ադսորբցիոն ինդիկատորներով կամ էլեկտրաքիմիական եղանակներով։ Հետազոտվող թթու լուծույթների դեպքում ավելացնում են լուծույթի ավելցուկ և ապա տիարում ռոդանիդով (ինդիկատոր է )։ Արծաթաչափությունով մեծ ճշտությամբ որոշում են աղեր և թթուներ, որոնց անիոնները կատիոնի հետ առաջացնում են նստվածքներ կամ կոմպլեքսային միացություններ, օրինակ՝ քլորիդներ, բրոմիդներ, յոդիդներ, ռոդանիդներ, ցիանիդներ ևն։

Վիքիպահեստն ունի նյութեր, որոնք վերաբերում են «Արծաթաչափություն» հոդվածին։
Այս հոդվածի կամ նրա բաժնի որոշակի հատվածի սկզբնական կամ ներկայիս տարբերակը վերցված է Քրիեյթիվ Քոմմոնս Նշում–Համանման տարածում 3.0 (Creative Commons BY-SA 3.0) ազատ թույլատրագրով թողարկված Հայկական սովետական հանրագիտարանից  (հ․ 2, էջ 69