Արթուր Բրայսոն

Վիքիպեդիայից՝ ազատ հանրագիտարանից
Արթուր Բրայսոն
Ծնվել էհոկտեմբերի 7, 1925(1925-10-07)[1] (98 տարեկան)
Քաղաքացիություն ԱՄՆ
ԿրթությունԿալիֆոռնիայի տեխնոլոգիական ինստիտուտ
ԿոչումPaul Pigott Professorship in Engineering?[2]
Մասնագիտությունգիտնական, ակադեմիկոս, համալսարանի դասախոս, ավիատիեզերքային ճարտարագետ և astronautical engineer
ԱշխատավայրՍթենֆորդի համալսարան[2]
Պարգևներ և
մրցանակներ
ԱնդամությունԱՄՆ-ի Գիտությունների ազգային ակադեմիա և Ճարտարագիտական ազգային ակադեմիա
Կայքprofiles.stanford.edu/arthur-bryson

Արթուր Բրայսոն (անգլ.՝ Arthur Earl Bryson Jr., հոկտեմբերի 7, 1925(1925-10-07)[1]), Փոլ Պիգոտի Սթենֆորդի համալսարանի պրոֆեսոր և «ժամանակակից օպտիմալ կառավարման տեսության հայրը»[3]։ Հենրի Քելլիի (1926-1988) հետ համատեղ հետադարձամշակման ընթացակարգի (անգլ.՝ backpropagation) վաղ տարբերակի հիմնադիրն է, որն այժմ լայնորեն կիրառվում է մեքենայական ուսուցման և արհեստական նեյրոնային ցանցերի մեջ[4][5][6]։

ԱՄՆ Այովա նահանգի ռազմածովային նավատորմի քոլեջի V-12 վերապատրաստման ծրագրի անդամ է եղել և 1946 թվականին ստացել է օդագնացության ոլորտում բակալավրի աստիճան[7]։

1951 թվականին Կալիֆոռնիայի տեխնոլոգիական ինստիտուտում պաշտպանել է Փիլիսոփայության դոկտորի ատենախոսությունը։ Հանս Լ. Լիփմանի ղեկավարությամբ պաշտպանել է «Ինտերֆերաչափական աերոդինամիկ խողովակը» թեզը[8][9]։ Արթուր Բրայսոնը նաև Հարվարդի համալսարանի Փիլիսոփայության դոկտոր է և կառավարման տեսաբան Յու-Չի Հոյի խորհրդատու։

Պարգևներ և կոչումներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

  • 1970 թվականին Ճարտարագիտության ազգային ակադեմիայի անդամ
  • 1973 թվականին Գիտությունների ազգային ակադեմիայի անդամ
  • 1980 թվականին Ռուֆուս Օլդենբուրգի մեդալ
  • 1984 թվականին IEEE կառավարման համակարգերի մրցանակ[10][11]
  • 1990 թվականին Ամերիկյան ավտոմատ կառավարման խորհրդի կողմից Ռիչարդ Բելմանի «Ժառանգություն» մրցանակ[12]
  • 2009 թվականին Դանիել Գուգենհայմի մեդալ

Ծանոթագրություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

  1. 1,0 1,1 SNAC — 2010.
  2. 2,0 2,1 https://profiles.stanford.edu/arthur-bryson
  3. Journal of Dynamic Systems, Measurement, and Control. American Society of Mechanical Engineers. 1981. էջ 1967.
  4. Arthur E. Bryson (1961, April). A gradient method for optimizing multi-stage allocation processes. In Proceedings of the Harvard Univ. Symposium on digital computers and their applications.
  5. Stuart Dreyfus (1990). Artificial Neural Networks, Back Propagation and the Kelley-Bryson Gradient Procedure. J. Guidance, Control and Dynamics, 1990.
  6. Jürgen Schmidhuber (2015). Deep learning in neural networks: An overview. Neural Networks 61 (2015): 85-117. ArXiv
  7. «Arthur E. Bryson, Jr». www.aere.iastate.edu. Արխիվացված է օրիգինալից 2012 թ․ մայիսի 9-ին. Վերցված է 2012 թ․ մայիսի 6-ին.
  8. https://authors.library.caltech.edu/45759/1/BRYnacarpt1094.pdf
  9. https://authors.library.caltech.edu/79538/1/19930083267.pdf
  10. (PDF) http://www.ieee.org/documents/control_sys_rl.pdf. {{cite web}}: Missing or empty |title= (օգնություն)
  11. «Արխիվացված պատճենը». Արխիվացված է օրիգինալից 2010 թ․ դեկտեմբերի 29-ին. Վերցված է 2020 թ․ հունիսի 27-ին.
  12. «Արխիվացված պատճենը». Արխիվացված է օրիգինալից 2018 թ․ հոկտեմբերի 1-ին. Վերցված է 2020 թ․ հունիսի 27-ին.

Արտաքին հղումներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]