Ատիճանց
| Գյուղ | |
|---|---|
| Ատիճանց | |
| Վարչական տարածք | Արևմտյան Հայաստան |
| Վիլայեթ | Վանի վիլայեթ |
| Գավառակ | Մոկսի գավառակ |
| Այլ անվանումներ | Ատիճանս, Ատըճանց |
| Պաշտոնական լեզու | Հայերեն |
| Բնակչություն | 200[1] մարդ (XX դարասկիզբ) |
| Ազգային կազմ | Հայեր (մինչև Մեծ եղեռնը)[1] |
| Կրոնական կազմ | Քրիստոնյա (մինչև Մեծ եղեռնը)[1] |
| Տեղաբնականուն | ատիճանցեցի |
| Ժամային գոտի | UTC+3 |
Ատիճանց, Ատիճանս, գյուղ Արևմտյան Հայաստանում, Վանի վիլայեթի Մոկսի գավառակում։
XX դարի սկզբներին ուներ 200 հայ բնակիչ, որոնք զբաղվում էին երկրագործությամբ և անասնապահությամբ։ Գյուղն ուներ երկու քարաշեն եկեղեցի (Ա. Ստեփանոս, Ս. Հակոբ)։
Ատիճանցի բնակիչների մի մասը զոհվել է առաջին համաշխարհային պատերազմի տարիներին, մյուս մասը գաղթել է Արևելյան Հայաստան[1]։
Աղբյուրներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
- «Հայաստանի և հարակից շրջանների տեղանունների բառարան» (5 հատորով), 1986-2001 թթ., Երևանի Համալսարանի հրատարակչություն
- Արեւմտահայաստանի եւ Արեւմտահայութեան Հարցերու Ուսումնասիրութեան Կեդրոն
Տես նաև[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Ծանոթագրություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
| ||||||||||||||
Այս հոդվածի կամ նրա բաժնի որոշակի հատվածի սկզբնական կամ ներկայիս տարբերակը վերցված է Քրիեյթիվ Քոմմոնս Նշում–Համանման տարածում 3.0 (Creative Commons BY-SA 3.0) ազատ թույլատրագրով թողարկված Հայկական սովետական հանրագիտարանից (հ․ 1, էջ 654)։ 
|