Ավստրալիայի ֆուտբոլի ազգային հավաքական

Վիքիպեդիայից՝ ազատ հանրագիտարանից
Ավստրալիայի ֆուտբոլի ազգային հավաքական
Australia national association football team
Ֆուտբոլային միության պատկերանիշը
ՄականունSocceroos (Սոքերուզ)
Ստեղծման տարեթիվ1922
ԿոնֆեդերացիաԱՖԿ (Ասիա)
Գլխավոր մարզիչԱնգե Պոստեկոգլու
Թիմի ավագՄիլե Յեդինակ
Ամենաշատ խաղերՄարկ Շվարցեր (109)
ՌմբարկուԹիմ Կեհիլ (48)
ՖԻՖԱ կոդAUS
ՖԻՖԱ դասակարգում48
Ամենաբարձր դիրք14 (սեպտեմբեր 2009)
Ամենացածր դիրք102 (նոյեմբեր 2014)
ԷԼՕ դասակարգում36
Ամենաբարձր դիրք9 (նոյեմբեր 2001)
Ամենացածր դիրք75 (նոյեմբեր 1965)
Տան դաշտ
Մրցակցի դաշտ
Առաջին հանդիպում
Նոր Զելանդիա Նոր Զելանդիա 3 – 1 Ավստրալիա Ավստրալիա
(Դանիդին, Նոր Զելանդիա; հունիսի 17, 1922)
Ամենախոշոր հաղթանակ
Ավստրալիա Ավստրալիա 31 – 0 Ամերիկյան Սամոա Ամերիկյան Սամոա
(Կոֆս-Հարբոր, Ավստրալիա; ապրիլի 11, 2001)
Ամենախոշոր պարտություն
Ավստրալիա Ավստրալիա 0 – 8 Հարավային Աֆրիկա {{{2}}}
(Ադելաիդա, Ավստրալիա; սեպտեմբերի 17, 1955)
Աշխարհի առաջնություն
Մասնակցություն4 (Առաջինը՝ 1974)
Ամենալավ արդյունք1/8 եզրափակիչ, 2006
Ասիայի գավաթ
Մասնակցություն3 (Առաջինը՝ 2007)
Ամենալավ արդյունքՀաղթող, 2015
Կայքsocceroos.com.au
 Australia national association football team Վիքիպահեստում

Ավստրալիայի ֆուտբոլի ազգային հավաքականը ներկայացնում է Ավստրալիան ֆուտբոլի միջազգային մրցաշարերում և առանձին հանդիպումներում։ Կառավարվում է Ավստրալիայի ֆուտբոլի ֆեդերացիայի կողմից, որը նախկինում եղել է Օվկիանիայի ֆուտբոլի կոնֆեդերացիայի անդամ, իսկ 2006 թվականից Ասիայի ֆուտբոլի կոնֆեդերացիայի լիիրավ անդամ է[1]։

Ավստրալիան Օկեանիայի քառակի չեմպիոն է և Ասիայի 2015 թվականի չեմպիոնն է։ Այսպիսով՝ Ավստրալիան աշխարհի միակ հավաքականն է, որ երկու կոնֆեդերացիաների առաջնությունների հաղթող է դարձել։ Ավստրալիան 1974 թվականին մասնակցել է Աշխարհի առաջնությանը, սակայն հաջորդ անգամ միայն 2006 թվականին է կարողացել հաղթահարել որակավորման փուլը և մասնակցել Աշխարհի առաջնությանը։ Նույն այս թվականին Ավստրալիան անդամակցել է Ասիայի ֆուտբոլի կոնֆեդերացիային, քանի որ նրա մակարդակը արդեն շատ էր գերազանցում խաղաղօվկիանոսյան հավաքականների մակարդակը։ Ավստրալիան նաև մասնակցել է 2010 և 2014 թվականների Աշխարհի առաջնություններին։ Հավաքականի լավագույն արդյունքը աշխարհի առաջնություններում եղել է 1/8 եզրափակիչ հասնելը 2006 թվականին։ Ավստրալիան նաև 3 անգամ մասնակցել է Կոնֆեդերացիաների գավաթին։

ՖԻՖԱ-ի դասակարգման աղյուսակում զբաղեցնում է 48-րդ հորիզոնականը՝ 2017 թվականի հունիսի 1-ի դրությամբ[2]։

Պատմություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Վաղ տարիներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Ավստրալիայի առաջին հանդիպումը Նոր Զելանդիայի դեմ 1922 թվականին:

Ավստրալիայի ազգային հավաքականը իր մրցելույթները սկսել է 1922 թվականին Նոր Զելանդիա կատարած հավաքներում[3], որտեղ պարտվեց երկու անգամ և մեկ անգամ խաղաց ոչ-ոքի։ Մյուս 36 տարիների Ավստրալիան, Նոր Զելանդիան և Հարավաֆրիկյան Հանրապետությունը դարձան մշտական հակառակորդներ ընկերական խաղերում[4]։ Այս ընթացքում Ավստրալիան նաև հանդիպեց Կանադայի և Հնդկաստանի ընտրանիների դեմ Ավստրալիա կատարած հավաքների ժամանակ համապատասխանաբար 1924 և 1938 թվականներին[5][6]։ Ավստրալիան իր պատմության ընթացքում ունեցավ ամենախոշոր հաշվով պարտությունը 1951 թվականի հունիսի 30-ին, երբ նրանք պարտվեցին Անգլիային 0-17 հաշվով[7]։ Ավստրալիան հազվագյուտ հնարավորություն էր ստանում մասնացել միջազգային մրցույթներին, նրանց առաջին մրցույթը կայացավ 1956 թվականի Մելբուրնի օլիմիադայում։ Օդային տրանսպորտի էժանանալու հետ միասին Ավստրալիան սկսեց հանդիպել նաև այլ մրցակիցների հետ[4]։ Այնուամենայնիվ աշխարհագրական մեկուսացումը շարունակեց մեծ դերակատարում ունենալ հաջորդ 30 տարիներին[4]։

Երբ չհաջողվեց որակավորվել Ֆուտբոլի աշխարհի առաջնության 1966 և 1970 թվականների եզրափակիչ առաջնություններին` պարտվելով փլեյ-օֆֆ հանդիպումները համապատասխանաբար Հայուսիսային Կորեային և Իսրայելին, Ավստրալիան վերջապես որակավորվեց առաջին անգամ 1974 թվականի առաջնությանը[8]։ Ոչ ոքի խաղալով Չիլիի դեմ և պարտվելով Արևելյան և Արևմտյան Գրեմանիաներին, հավաքականը առանց գոլ խփելու զբաղեցրեց խմբում վերջին տեղը և չանցավ հաջորդ փուլ։ Ավստրալիայի հավաքականը չմասնակցեց Աշխարհի առաջնություններին ավելի քան 30 տարին մինչև 2006 թվականը[8]։

Առաջին հաջողություն և «ոսկե սերունդ»[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Աշխարհի առաջնությունում ցույց տված թույլ խաղը չազդեց նրանց մարտունակության վրա ընդդեմ եվրոպական և հարավամերիկյան ուժեղ հավաքականներին դեմ։ 1988 թվականին Ավստրալիան հաղթեց այդ ժամանակվա աշխարհի չեմպիոն Արգենտինային 4-1 հաշվով Ավստրալիայի երկմայրցամաքային ոսկե գավաթում[9][10]։ 1997 թվականին Ավստրալիան ոչ ոքի խաղաց գործող չեմպիոն Բրազիլիայի դեմ և հաղթեց Ուրուգվային 1-0 հաշվով ՖԻՖԱ Կոնֆեդերացիաների գավաթ 1997 թվականի կիսաեզրափակչում[11]։ 2001 թվականին Ավստրալիան հաղթեց գործող չեմպիոն Ֆրանսիային ՖԻՖԱ Կոնֆեդերացիաների գավաթ 2001-ի խմբային փուլում և հաղթեց Բրազիլիային երրորդ տեղի համար պայքարում[12]։ Ավստրալիան 2003 թվականին հաղթեց Անգլիային 3-1 հաշվով, որի ժամանակ Ուեյն Ռունին նշեց հավաքականում իր նորամուտը[13]։

2005 թվականի սկզբին Ավստրալիայի ֆուտբոլի ֆեդերացիան հայտարարեց, որ բանակցություններ են վարվում Ասիայի ֆուտբոլի կոնֆեդերացիային միանալու համար, մինչ այդ այն մոտ 40 տարի Օկեանիայի ֆուտբոլի կոնֆեդերացիայի անդամ էր[14]։ Շատ մեկնաբաններ և երկրպագուներ համոզված էին, որ Ավստրալիան զարգացում կապրի միայն Օկեանիայից դուրս[15][16]։ Երբ ՕՖԿ հատուկ հանձնաժողովը ընդունեց Ավստրալիայի դուրս գալու դիմումը, ՖԻՖԱ-ն համաձայնեց տեղափոխումը 2005 թվականի հունիսին[16]։ Ավստրալիան տեղափոխվեց Ասիա 2006 թվականի հունվարի 1-ին, երբ Ավստրալիան Օվկիանիայում ավարտեց Ֆուտբոլի աշխարհի առաջնություն 2006 թվականի մրցելույթները[16]։

Ավստրալիան հաջողությամբ ավարտեց 2006 թվականի Աշխարհի առաջնության ընտրական փուլը և որակավորվեց եզրափակիչ փուլին[17]։ Հավաքականի մարզիչ Ֆրենկ Ֆարինան հեռացվեց պաշտոնից 2005 թվականի Կոնֆեդերացիաների գավաթում թույլ ելույթից հետո և նրան փոխարինեց Գուս Հիդինգը[17]։ Ավստրալիան ՖԻՖԱ դասակարգմամբ 49-րդն էր, երբ խաղաց 18-րդ հավաքական Ուրուգվայի դեմ, որակավորման փուլի փլեյ-օֆֆ շրջանակում, որի հետ առաջին խաղում պարտվեց 0-1 հաշվով[18]։

2006 թվականի Աշխարհի գավաթի փլեյ-օֆֆ փուլում Ավստրալիան խաղում է Ուրուգվայի դեմ Ավստրալիա մարզադաշտում:

Երկրորդ հանդիպումը տեղի ունեցավ Ավստրալիա մարզադաշտում, որին ներկա էին 82.698 հանդիսատես[19]։ 90 րոպե անց Ավստրալիան հաղթեց 1-0 հաշվով և ընդհանուր հաշիվը հավասարվեց, հավաքականները խաղացին ավելացված ժամանակում, սակայն հաշիվը չփոխվեց և սկսվեցին հետխաղյա 11 մետրանոցներ, որտեղ Ավստրալիան հաղթեց 4-2 հաշվով և դարձավ առաջին հավաքականը, որն ուղեգիր ձեռք բերեց 11 մետրանոցների շնորհիվ[20]։

Ավստրալիան 2006 թվականի աշխարհի առաջնության ժամանակ ընդգրկվեց F խմբում Ճապոնիայի, Խորվաթիայի և գործող չեմպիոն Բրազիլիայի հետ միասին։ Նրանց առաջին խաղում Ավստրալիան հաղթեց Ճապոնիային 3-1 հաշվով, որտեղ աչքի ընկավ Թիմ Կահիլը երկու անգամ (84', 89') և Ջոն Ալոիսին մեկ անգամ (90+2'), բոլոր գոլերը գրանցվեցին վերջին ութ րոպեներին։ Այս գոլերը դարձան պատմություն, քանի որ սա առաջին անգամ էր, երբ որևէ հավաքական դառնում երեք գոլի հեղինակ վերջին ութ րոպեներում[21]։ Երկրորդ խաղում Ավստրալիան հանդիպեց Բրազիլիայի հետ և պարտվեց 0-2 հաշվով։ Խմբային փուլի վերջին խաղում Ավստրալիան հանդիպեց Խորվաթիայի հետ և գրանցվեց 2-2 հաշիվը, ինչը թուլյ տվեց ավստրալիացիներին դուրս գալ 1/8 եզրափակիչ, որտեղ նրանք դուրս մնացին` պարտվելով Իտալիային 0-1 հաշվով։ Այս պարտությունից հետո Ավստրալիայի գլխավոր մարզիչ Հիդինգը հրաժարական տվեց[22]։ Այս հաջողությունից հետո Ավստրալիան դարձավ ԱՖԿ տարվա լավագույն հավաքական[23], իսկ նրան կոչեցին «ոսկե սերունդ»[24]։

Հետագա հաջողություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Գլխավոր մարզիչ Գրահամ Արնոլդի գլխավորությամբ Ավստրալիան առաջին անգամ մասնակցեց 2007 թվականի Ասիական գավաթին` ունենալով ուժեղ կազմ, որի մեծ մասը մասնակցել էր Աշխարհի նախորդ առաջնությունում։ Ընդգրկվելով A խմբում նրանք խաղացին Օմանի (1-1, ոչ ոքի), Թայլանդի (4–0, հաղթանակ) և հետագա չեմպիոն Իրաքի (3–1, պարտություն) դեմ` Ավստրալիան դուրս եկավ քառորդ եզրափակիչ։ Քառորդ եզրափակչում նրանք հանդիպեցին Ճապոնիայի դեմ և հիմնական և լրացուցիչ ժամանակներն ավարտվեցին ոչ ոքի 1-1 հաշվով և Ավստրալիան դուրս մնաց հետխաղյա 11 մետրանոցների արդյունքում։ 2007 թվականի սեպտեմբերի 11-ի ընկերական հանդիպումը Արգենտինայի դեմ (1-0, պարտություն) դարձավ վերջինը գլխավոր մարզիչ Գրահամ Արնոլդի համար և նրան փոխարինեց Պիմ Վերբեկը 2007 թվականի դեկտեմբերից[25]։

Ավստրալիան սկսեց 2010 թվականի Աշխարհի առաջնության որակավորումը որակավորման երրորդ փուլից և ընդգրկվեց Կատարի, Իրաքի և Չինաստանի հետ միևնույն խմբում և ավարտեց առաջին տեղում։ Ավստրալիան նաև հաղթեց որակավորման չորրորդ խմբում, որտեց ընդգրկված էին Ճապոնիան, Բահրեյնը, Կատարը և Ուզբեկստանը[26]։

Ավստրալիան ընդդեմ Գերմանիայի Մոսես Մաբհիդա մարզադաշտում 2010 թվականի Աշխարհի առաջնության ժամանակ:

Ավստրալիան Ֆուտբոլի աշխարհի առաջնություն 2010 թվականի ժամանակ ընդգրկվեց D խմբում եռակի չեմպիոն Գերմանիայի, Գանայի և Սերբիայի հետ միասին։ 2010 թվականի հունիսի 14-ին Ավստրալիան հանդիպեց Գերմանիայի հետ։ Պիմ Վերբիկը անականկալ որոշում ընդունեց` խաղալով առանց ընգծված հարձակվողով և պարտվեց 0-4 հաշվով։ Վերբիկին շատերը քննադատեցին այս մարտավարության համար[27], իսկ Ավստրալիայում ֆուտբոլի հեռարձակման նախագահ Կրեյգ Ֆոստերը պահանջեց անմիջապես հեռացնել նրան[28]։ Ավստրալիան ոչ ոքի 1-1 հաշվով խաղաց երկրորդ խաղում Գանայի դեմ, իսկ երրորդ խաղում Ավստրալիան հաղթեց Սերբիային 2-1 հաշվով, սակայն դուրս մնաց հետագա պայքարից վատ գոլային տարբերություն ունենալու պատճառով։ Պիմ Վերբիկը հրաժեշտ տվեց մարզիչի պաշտոնին և նրան շուտով փոխարինեց Հոլգեր Օսիեկը[29]։

Նոր սերունդ, Ասիայի գավաթ 2015-ի հաղթանակ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Երկու շաբաթ մարզիչի որոնումներից հետո, Անգե Պոստեկոգլուն նշանակվեց հավաքականի գլխավոր մարզիչ[30]։ Պոստեկոգլուն նպատակ դրեց վերակազմավորել Ավստրալիայի ազգային հավաքականը, որի արդյունքում նա ազատվեց 2006 թվականի Ոսկե սերնդից, որոնց չափազանց ինքնավստահության արդյունքում Ավստրալիան պարտվեց Բրազիլիային և Ֆրանսիայի նույն 0-6 հաշվով[31]։ Որպես նոր գլխավոր մարզիչ, նրա առաջին հանդիպումը եղավ Կոստա Ռիկայի հետ խաղը, որում Ավստրալիան հաղթեց 1-0 հաշվով Տիմ Կահիլի գոլի շնորհիվ[32]։

2014 թվականի Աշխարհի գավաթի ժամանակ Ավստրալիան ընդգրկվեց B խմբում գործող չեմպիոն Իսպանիայի, 2010 թվականի արծաթե մեդալակիր Նիդերլանդների և Չիլիի հավաքականների հետ միասին[33]։ Առաջին խաղում նրանք ցուցադրեցին ոչ փայլուն խաղ և պարտվեցին Չիլիին 1-3 հաշվով, միակ գոլը ավստրալիացիների կազմում խփեց Տիմ Կահիլը։ Երկրորդ խաղում նրանք նույնպես պարտություն կրեցին, այս անգամ Նիդերլանդներից և Իսպանիայի հետ միասին վաղօրոք լքեցին պայքարը։ Երրորդ խաղը նույնպես անհաջող էր, նրանք պարտվեցին 0-3 հաշվով Իսպանիային[34][35]։

Աշխարհի գավաթից հետո Ավստրալիան առաջին միջազգային հանդիպումը անցկացրեց Բելգիայի դեմ և պարտվեց 0-2 հաշվով։ Չորս օր անց Անգե Պոստեկոգլուի գլխավորությամբ Ավստրալիան տարավ իր առաջին հաղթանակը Սաուդյան Արաբիայի նկատմամբ 3-2 հաշվով։ Միացյալ Արաբական Էմությությունների հետ ոչ ոքիից հետո հաջորդեց Կատարից և Ճապոնիայից կրած պարտությունները, ինչից հետո ՖԻՖԱ-ի դասակարգման աղյուսակում Ավստրալիան դարձավ 102-ը, ինչը նրա պատմության մեջ ամեցածրն էր[36]։

Ավստրալիան ընդդեմ Քուվեյթի ԱՖԿ Ասիայի գավաթ 2015-ի բացման հանդիպման ընթացքում

Հաջորդ տարի Ավստրալիան ընդունեց ԱՖԿ Ասիայի գավաթ 2015-ը, որում հավաքականը մասնակցում էր երրորդ անգամ անընդմեջ։ Ավստրալիան հաղթեց խմբային փուլի առաջին երկու խաղերում Քուվեյթին և Օմանին համապատասխանաբար 4-1 և 4-0 հաշիվներով։ Նրանք երաշխավորեցին հաջորդ փուլի ուղեգիրը և վերջին խաղում պարտվեցին Հարավային Կորեային 0-1 հաշվով[37]։ Նրանք քառորդ եզրափակչում հանդիպեցին Չինաստանի հետ, որտեղ Ավստրալիան առավելության հասավ 2-0 հաշվով Տիմ Կահիլի դուբլի շնորհիվ։ Կիսաեզրափակչում նրանց մրցակիցն էր Միացյալ Արաբական Էմիրությունները, որին նույնպես հաղթեցին 2-0 հաշվով և երկրորդ անգամ անընդմեջ դուրս եկան եզրափակիչ։ Նրանք հունվարի 31-ին եզրափակչում մրցեցին Հարավային Կորեայի հետ և լրացուցիչ ժամանակում հաղթանակ տարան 2-1 հաշվով և որակավորվեցին ՖԻՖԱ Կոնֆեդերացիաների գավաթ 2017[38][39]։

Երբ Ավստրալիան որակավորվեց Ֆուտբոլի աշխարհի առաջնություն 2018 թվականին, Անգե Պոստեկոգլուն հրաժարական տվեց գլխավոր մազիչի պաշտոնից[40] և նրան փոխարինեց հոլանդացի Բերտ վան Մարվեյկը[41][42][43]։ 2018 թվականի մարտի 8-ին վան Մարվեյկը հայտավորեց կազմը առաջին անգամ և Ավստրալիայի ֆեդերացիան հայտարարեց, որ Գրահամ Արնոլդը կզբաղեցնի մարզիչի պաշտնը աշխարհի առաջնությունից հետ մինչև 2022 թվականի Աշխարհի գավաթը[44]։

2018 թվականին մարտի 16-ին ԿՈՆՄԵԲՈԼ-ը հայտարարեց, որ Ավստրալիան կարող է լինել ԱՖԿ երեք թիմերից մեկը, որը կմասնակցի Կոպա Ամերիկա 2019-ին։ Կատարը, Հարավային Կորեան, Ճապոնիան և Չինաստանը մյուս հնարավոր չորս հավաքականներն են[45]։ Այնուամենայնիվ վերջնականորեն Կատարը և Ճապոնիան դարձան հրավիրված հավաքականները[46]։

Հավաքականի պատկեր[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Մեդիա ծածկույթ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Ավստրալիայի հանդիպումները հեռարձակվում են վճարովի Fox Sports և 2018 թվականից սկսած անվճար Network Ten ցանցի One ալիքով։ Մինչ այդ հեռարձակվում էր Nine ցանցի 9Go! ալիքով։ Ազգային հավաքականը գրանցել է մի քանի ռեկորդներ վճարովի և անվճար ալիքներում։ Ֆուտբոլի աշխարհի առաջնություն 2006-ի որակավորման վերջին հանդիպումը Ուրուգվայի դեմ դիտել են տեղ հեռուստատեսության համար ռեկորդային 3.4 միլիոն հեռուստադիտող[47], իսկ 2010 թվականի որակավորման հանդիպումը Ուզբեկստանի դեմ գրանցել է ռեկորդ վճարովի հեռուստատեսությունում, հեռուստադիտողների թիվը կազմել է 431.000[48]: 2015 թվականի ԱՖԿ Ասիայի գավաթի եզրափակիչը Հարավային Կորեայի դեմ Ամբողջ Ավստրալիայում դիտել է 5.3 միլիոն հեռուստադիտող[49]։

Համազգեստ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Ավստրալիայի առաջին համազգռստը եղել է երկնագույն կարմիր գծերով գուլպաների վրա, այս գույները ներկայացնում էին Նոր Հարավային Ուելս և Քվինսլենդ նահանգները։ Համազգեստը նման էր այդ ժամանակվա Ռեգբիի հավաքականի համազգեստին[50]։ Համազգեստը մնաց երկնագույն մինչև 1924 թվականը, երբ փոխվեց կանաչի և դեղինի[51]։

Ավստրալիյի հավաքականի մարզաշապիկները դեղին էին, սովորաբար կանաչ կիսավարտիքներով և դեղին գուլպաներով սկսած 1960-ական թվականներին։ Գուլպաների գույնը նաև լինում էր դեղին ինչպես շապիկը և կանաչ ինչպես կիսավարտիքը 1970 թվականից- 1990-ական թվականներին։ Նրանց ներկայիս մրցակցի հարկի տակ համազգեստի գույներն էն մուգ կանաչ շապիկ, մուգ կանաչ կիսավարտիքով և գուլպաներով։ Ավստրալիայի համազգեստը արտադրել են Umbro-ն, Adidas-ը, KingRoo-ն և 2004 թվականից սկսած Նայքը[52]։

Ավստրալիայի հավաքականի մարզաշապիկի ձախ կողմում ավանդաբար պատկերված է եղել Ավստրալիայի զինանշանը։ Առաջին անգամ հավաքականը կրել է ավանդական դեղին և կանաչ համազգեստը 1924 թվականին[53]։ 1974 թվականի աշխարհի առաջնության ժամանակ Ավստրալիայի համազգեստը արտադրել է Adidas-ը քանի որ այն էր հովանավորում առաջնությունը։ Սակայն Ավստրալիայի համազգեստի պաշտոնական արտադրողն էր Umbro-ն[54]։ Նայքի հետ պայմանագիրը կնքվել է 2012 թվականին և այն կարտադրի համազգեստը մինչև 2022 թվականը[55]։

Համազգեստի մատակարարներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Համազգեստի մատակարար Ժամանակաշրջան Նշումներ
Ամերիկայի Միացյալ Նահանգներ Նայք 0000–Ներկա

Մականուն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Ավստրալիայի մականունը «Սոկերուս» է, որը տրվել է 1967 թվականին ավստրալիացի լրագրող Տոնի Հորստիդը, երբ նա լուսաբանում էր հավաքականի ելույթները Հարավային Վիետնամում Վիետնամի պատերազմի ժամանակ[56]։ Այն ներկայում օգտագործում են և ավստրալիացիները և երկրի ֆուտբոլի ֆեդերացիան[57]։ Մականունը ցույց է տալի երկրում մշակութային համախմբվածությունը։ Այն նաև ցույց է տալիս ավստրալիական անգլերենով ֆուտբոլի անվանումը[58][59]։

Անվանումն ինքնին նման է ավստրալիայի մյուս հավաքականների մականուններին։ Բացի այդ անվանումը կարող է կապել ավստրալիայի խորհրդանիշ համարվող կենգուրուի հետ։ Սոկեր և կենգուրու բառերը կարելի է միացնել ու ստանալ սոկեր-րու, ինչպես Օլիրուս անվանում են Ավստրալիայի օլիմպիական ֆուտբոլի հավաքականին[60]։

Հիմնական մրցակիցներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

2006 թվականի Աշխարհի առաջնության շրջանակներում հանդիպում են Ավստրալիան և Ճապոնիան:

Երկար տարիներ Ավստրալիայի գլխավոր մրցակիցները նրանց հարևան Նոր Զելանդիան էր[61]։ Երկու հավաքականների պատմությունն սկսվում է 1922 թվականից, երբ նրանք հանդիպեցին առաջին անգամ։ Երկու հավաքականների միջև դիմակայությունը ոչ միայն սպորտ է, այլև մշակույթ, որը ցույց է տալիս երկու պետությունների բարեկամությունը։ Դիմակայությունն առավել հետաքրքիր էր, երբ երկու հավաքականները ՕՖԿ անդամ էին և հաճախ էին հանդիպում ՕՖԿ Ազգերի գավաթի եզրափակչում և ՖԻՖԱ աշխարհի առաջնության որակավորման փուլում, որտեղ ՕՖԿ-ից միայն մեկ հավաքական էր շարունակում պայքարը։ Երբ Ավստրալիան լքեց ՕՖԿ-ն և միացավ ԱՖԿ-ին 2006 թվականից, երկու հավաքականների հանդիպումները ավելի հազվագյուտ դարձան։ Այնուամենայնիվ երկու հավաքականների միջև հանդիպումները դեռ մեծ հետաքրքրություն են առաջացնում հանրության և լրատվամիջոցների մոտ[62]։

Միանալով ԱՖԿ-ին` ավստրալիացիների հիմնական մրցակիցը դարձավ հզոր հավաքական ունեցող Ճապոնիան[63]։ Նրանց դիմակայությունը սկիզբ առավ 2006 թվականի աշխարհի առաջնությունից, որտեղ երկու հավաքականները ընդգրկված էին միևնույն խմբում։ Նրանց դիմակայությունը շարունակվեց, երբ հավաքականները հանդիպում էին միմյան ԱՖԿ տարբեր մրցություններում[64], Ներառյալ ԱՖԿ Ասիայի գավաթ 2011 թվականի եզրափակչում և Աշխարհի գավաթի ընտրական փուլերում։

Ելույթները միջազգային մրցաշարերում[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

ՖԻՖԱ Աշխարհի առաջնություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Աշխարհի առաջնություն
Տարի Արդյունք Տեղ Խ Հ Ո Պ ԳԽ ԳԲ
1930 Չի մասնակցել
1934
1938
1950
1954
1958
1962
1966 ՉԻ որակավորվել
1970
1974 Խմբային փուլ 14-րդ 3 0 1 2 0 5
1978 Չի որակավորվել
1982
1986
1990
1994
1998
2002
2006 1/8 եզրափակիչ 16-րդ 4 1 1 2 5 6
2010 Խմբային փուլ 21-րդ 3 1 1 1 3 6
2014 Խմբային փուլ 30-րդ 3 0 0 3 3 9
2018 Չի անցկացվել
2022
Ընդհանուր 1/8 եզրափակիչ 4/22 13 2 3 8 11 26

ՖԻՖԱ Կոնֆեդերացիաների գավաթ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Կոնֆեդերացիաների գավաթ
Տարի Արդյունք Տեղ Խ Հ Ո Պ ԳԽ ԳԲ
1992 Օվկիանիայի ներկայացուցիչներ չեն հրավիրվել
1995
1997 Երկրորդ տեղ 2-րդ 5 2 1 2 4 8
1999 Չի որակավորվել
2001 Երրորդ տեղ 3-րդ 5 3 0 2 4 2
2003 Չի որակավորվել
2005 Խմբային փուլ 8-րդ 3 0 0 3 5 10
2009 Չի որակավորվել
2013
2017 Խմբային փուլ  – 2 0 1 1 3 4
2021 Չի անցկացվել
Ընդհանուր Երկրորդ տեղ 4/10 15 5 2 8 16 24

Օվկիանիայի ազգերի գավաթ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Օվկիանիայի ազգերի գավաթ
Տարի Արդյունք Տեղ Խ Հ Ո Պ ԳԽ ԳԲ
1973 Չի մասնակցել
1980 Չեմպիոն 1-ին 4 4 0 0 24 4
1996 Չեմպիոն 1-ին 4 3 1 0 14 0
1998 Երկրորդ տեղ 2-րդ 4 3 0 1 23 3
2000 Չեմպիոն 1-ին 4 4 0 0 26 0
2002 Երկրորդ տեղ 2-րդ 5 4 0 1 23 2
2004 Չեմպիոն 1-ին 7 6 1 0 32 4
Ընդհանուր 4 տիտղոս 6/9 28 24 2 2 142 13

Ասիայի գավաթ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Ասիայի գավաթ
Տարի Արդյունք Տեղ Խ Հ Ո Պ ԳԽ ԳԲ
2007 Քառորդ եզրափակիչ 7-րդ 4 1 2 1 7 5
2011 Երկրորդ տեղ 2-րդ 6 4 1 1 13 2
2015 Չեմպիոն 1-ին 6 5 0 1 14 3
2019 Որակավորվել է
Ընդհանուր 1 տիտղոս 4/16 16 10 3 3 34 10

Նվաճումներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Ծանոթագրություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

  1. «Australia - Club's profile | Transfermarkt» (անգլերեն). Վերցված է 2017 թ․ հունիսի 2-ին.
  2. FIFA.com. «The FIFA/Coca-Cola World Ranking - Ranking Table - FIFA.com». FIFA.com (բրիտանական անգլերեն). Արխիվացված է օրիգինալից 2018 թ․ հուլիսի 15-ին. Վերցված է 2017 թ․ հունիսի 2-ին.
  3. «Australia Vs New Zealand 1922». OzFootball. Արխիվացված է օրիգինալից 2014 թ․ հուլիսի 6-ին. Վերցված է 2013 թ․ ապրիլի 27-ին.
  4. 4,0 4,1 4,2 «Australian Socceroos». australiansocceroos.com. Արխիվացված է օրիգինալից 2014 թ․ հունվարի 1-ին. Վերցված է 2013 թ․ ապրիլի 29-ին.
  5. «1924 Matches». OzFootball. Վերցված է 2013 թ․ սեպտեմբերի 29-ին.
  6. «1938 Matches». OzFootball. Վերցված է 2013 թ․ սեպտեմբերի 29-ին.
  7. «Australia Vs England 1951». ozfootball.net. Արխիվացված է օրիգինալից 2013 թ․ հուլիսի 15-ին. Վերցված է 2016 թ․ մարտի 31-ին.
  8. 8,0 8,1 «Timeline of Australian Football». NSW Migration Heritage Centre and Powerhouse Museum. Արխիվացված է օրիգինալից 2014 թ․ դեկտեմբերի 17-ին. Վերցված է 2013 թ․ ապրիլի 27-ին.
  9. «The Forgotten Story of ... Australia's defeat to Fiji – Vince Rugari». the Guardian.
  10. «Socceroo Internationals for 1988». OzFootball. Վերցված է 2013 թ․ ապրիլի 27-ին.
  11. «Socceroo Internationals for 1997». OzFootball. Վերցված է 2013 թ․ ապրիլի 27-ին.
  12. «Socceroo Internationals for 2001». OzFootball. Վերցված է 2013 թ․ ապրիլի 27-ին.
  13. Dan Silkstone (2013 թ․ փետրվարի 14). «Socceroos win 3-1 against England». The Age. Վերցված է 2017 թ․ հոկտեմբերի 5-ին.
  14. «Goal at last: Australia joining Asia». The Sydney Morning Herald. Վերցված է 2013 թ․ ապրիլի 29-ին.
  15. «Johnny Warren». worldwardiary.com. Արխիվացված է օրիգինալից 2016 թ․ մարտի 5-ին. Վերցված է 2013 թ․ ապրիլի 29-ին.
  16. 16,0 16,1 16,2 «Goodbye Oceania, Hallo Asia Australia FINALLY gets its wish». Socceroo Realm. Վերցված է 2013 թ․ ապրիլի 29-ին.
  17. 17,0 17,1 «Hope hinges on Guus Hiddink». People's Daily Online. Վերցված է 2013 թ․ ապրիլի 29-ին.
  18. «Aloisi ends Aussie wait». FIFA.com. FIFA. Արխիվացված է օրիգինալից 2013 թ․ փետրվարի 9-ին. Վերցված է 2013 թ․ հոկտեմբերի 8-ին.
  19. «Uruguay 0, Australia 82,698». The Age. Վերցված է 2013 թ․ ապրիլի 29-ին.
  20. «From the Terraces: It's Us Against The World». Jay Nair. homepagedaily.com. Արխիվացված է օրիգինալից 2012 թ․ հոկտեմբերի 25-ին. Վերցված է 2013 թ․ ապրիլի 29-ին.
  21. «Australia 3–1 Japan». BBC Sport. 2006 թ․ հունիսի 12.
  22. «A Beautiful Mind». The Sydney Morning Herald. Վերցված է 2014 թ․ հունվարի 7-ին.
  23. «Australia Wins AFC Men's Team of the Year». refsroom.ausref.com. Արխիվացված է օրիգինալից 2013 թ․ դեկտեմբերի 11-ին. Վերցված է 2013 թ․ սեպտեմբերի 30-ին.
  24. «Socceroos' golden generation has much to teach our youth». The Sydney Morning Herald. Վերցված է 2013 թ․ սեպտեմբերի 25-ին.
  25. «Verbeek is new Socceroos coach». The Sydney Morning Herald. Վերցված է 2013 թ․ ապրիլի 29-ին.
  26. «2010 World Cup Qualification History: Group D». soccerlens.com. Վերցված է 2013 թ․ ապրիլի 29-ին.
  27. «Verbeek takes blame for Socceroos defeat». The Sydney Morning Herald. Sydney. 2010 թ․ հունիսի 14.
  28. Hilferty, Tim (2010 թ․ հունիսի 16). «Craig Foster – sack Pim Verbeek immediately». The Australian.
  29. «Holger Osieck named Socceroos coach». Fox Sports Australia. Վերցված է 2013 թ․ ապրիլի 29-ին.
  30. «Ange Postecoglou appointed Socceroos coach». Football Federation Australia. Արխիվացված է օրիգինալից 2013 թ․ հոկտեմբերի 29-ին. Վերցված է 2013 թ․ հոկտեմբերի 23-ին.
  31. Andrew Webster. «World Cup 2014: Ange Postecoglou's Socceroos regeneration has FFA backing». Smh.com.au. Վերցված է 2015 թ․ փետրվարի 20-ին.
  32. «Positive signs emerge for Socceroos as bold new era begins in earnest». The Sydney Morning Herald. Վերցված է 2014 թ․ հունվարի 8-ին.
  33. «Australia in nightmare 'Group of Death' for Brazil World Cup». The Sydney Morning Herald. Վերցված է 2014 թ․ հունվարի 8-ին.
  34. «Exciting times for new golden generation: Milligan | Football Federation Australia». Footballaustralia.com.au. Վերցված է 2015 թ․ փետրվարի 20-ին.
  35. «Welcome our new 'Golden Generation' | Football Federation Australia». Footballaustralia.com.au. Վերցված է 2015 թ․ փետրվարի 20-ին.
  36. «FIFA rankings: Socceroos hit their first century as Japan emerges as Asia's top side». foxsports.com.au. Վերցված է 2015 թ․ օգոստոսի 19-ին.
  37. «Asian Cup 2015: Outstanding Australia beats Oman 4–0 to secure quarter-final place – Asian Cup 2015 (Australian Broadcasting Corporation)». Abc.net.au. Վերցված է 2015 թ․ փետրվարի 20-ին.
  38. «Asian Cup: Australia wins first title with 2–1 extra-time win over South Korea». Australian Broadcasting Corporation. 2015 թ․ հունվարի 31. Վերցված է 2015 թ․ հունվարի 31-ին.
  39. «Australia beat South Korea after extra time». BBC Sport. 2015 թ․ հունվարի 31. Վերցված է 2015 թ․ փետրվարի 2-ին.
  40. «Ange Postecoglou quits as Socceroos coach». The Guardian. 2017 թ․ նոյեմբերի 22.
  41. «Van Marwijk appointed new Socceroos coach». The World Game. AAP. 2018 թ․ հունվարի 25. Վերցված է 2018 թ․ փետրվարի 1-ին.
  42. «Socceroos name former Netherlands boss Bert Van Marwijk as coach for 2018 World Cup». ABC News. Australia. 2018 թ․ հունվարի 25. Վերցված է 2018 թ․ փետրվարի 1-ին.
  43. Bossi, Dominic (2018 թ․ հունվարի 25). «FIFA World Cup 2018: Bert van Marwijk appointed new Socceroos coach». Sydney Morning Herald. Վերցված է 2018 թ․ փետրվարի 1-ին.
  44. Howcroft, Jonathan (2018 թ․ մարտի 8). «No surprises as Graham Arnold takes on impossible Socceroos job». The Guardian.
  45. «Report: USMNT to compete in 2019 Copa America». starsandstripesfc.com. 2018 թ․ մարտի 16.
  46. «Copa América BRASIL 2019 se disputará con 12 selecciones». ԿՈՆՄԵԲՈԼ (Spanish). 2018 թ․ մայիսի 4. Վերցված է 2018 թ․ մայիսի 4-ին.{{cite news}}: CS1 սպաս․ չճանաչված լեզու (link)
  47. «Socceroos score record television audience». ABC News. Australian Broadcasting Corporation. Վերցված է 2013 թ․ ապրիլի 29-ին.
  48. «FOX SPORTS SETS NEW SUBSCRIPTION TV RECORD WITH SOCCEROOS LAST NIGHT» (PDF). Fox Sports Australia. Վերցված է 2013 թ․ նոյեմբերի 11-ին.
  49. «Socceroos score for ABC and Foxtel». Վերցված է 2015 թ․ փետրվարի 2-ին.
  50. «Wanganui – Birthplace of the Socceroos». austadiums.com. Վերցված է 2013 թ․ սեպտեմբերի 26-ին.
  51. «Fashion and the game». Evening News. Sydney. 1924 թ․ մայիսի 10. Վերցված է 2016 թ․ փետրվարի 22-ին – via National Library of Australia.
  52. «Nike's New 11-Year Socceroo Deal». Australian FourFourTwo. Արխիվացված է օրիգինալից 2013 թ․ սեպտեմբերի 28-ին. Վերցված է 2013 թ․ ապրիլի 28-ին.
  53. «To-day's Diary – Fashion and the Game». Evening News. 1924 թ․ մայիսի 10. Վերցված է 2014 թ․ փետրվարի 19-ին.
  54. «FIFA World Cup 1974 Group 1». historicalkits.co.uk. Վերցված է 2013 թ․ սեպտեմբերի 27-ին.
  55. «Nike renewed as FFA kit manufacturer». Վերցված է 2014 թ․ մարտի 16-ին.
  56. «Origins of the Socceroos». Ավստրալիայի ֆուտբոլի ֆեդերացիա. Արխիվացված է օրիգինալից 2013 թ․ դեկտեմբերի 2-ին. Վերցված է 2013 թ․ սեպտեմբերի 29-ին.
  57. «O'Neill wants to lose Roos in the name of progress». The Sydney Morning Herald. Վերցված է 2013 թ․ սեպտեմբերի 26-ին.
  58. «Soccer's Australian name change». The Age. Վերցված է 2013 թ․ սեպտեմբերի 26-ին.
  59. Hill, Simon (2012 թ․ հոկտեմբերի 1). «Mainstream Aussie press finally adopting the term football as soccer seen as thing of the past». News.com.au. Վերցված է 2013 թ․ սեպտեմբերի 10-ին.
  60. «National Teams». Football Federation Australia. Արխիվացված է օրիգինալից 2007 թ․ սեպտեմբերի 2-ին. Վերցված է 2007 թ․ նոյեմբերի 23-ին.
  61. «All Whites backing derby rivalry to get them through». nzfootball.co.nz. Արխիվացված է օրիգինալից 2013 թ․ հոկտեմբերի 15-ին. Վերցված է 2013 թ․ սեպտեմբերի 30-ին.
  62. «Tell us your top Socceroos-All Whites games as a precursor to another trans-Tasman showdown». Fox Sports Australia. Վերցված է 2013 թ․ սեպտեմբերի 30-ին.
  63. «Australia, Japan rivalry hits new heights». Football Federation Australia. Վերցված է 2013 թ․ սեպտեմբերի 30-ին.
  64. «Japan-Australia: a classic football rivalry». theroar.com.au. Վերցված է 2013 թ․ սեպտեմբերի 30-ին.

Արտաքին հղումներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]