Աստվածատուր Պետրոսյան

Աստվածատուր Պետրոսյան;
Ծնվել է	հունվարի 3, 1953
Ծննդավայր	Լեռնապար, Արագածի շրջան, Հայկական ԽՍՀ, ԽՍՀՄ
Մահացել է	նոյեմբերի 24, 2020 (67 տարեկան)
Մահվան վայր	Երևան, Հայաստան
Քաղաքացիություն	Հայաստան
Կրթություն	ՀԱՊՀ և ՌԴ ԶՈւ Գլխավոր շտաբի զինվորական ակադեմիա
Պարգևներ և ; մրցանակներ

Վիքիպեդիայում կան հոդվածներ Պետրոսյան ազգանունով այլ մարդկանց մասին։

Աստվածատուր Ավետիքի Պետրոսյան (հունվարի 3, 1953(1953-01-03), Լեռնապար, Արագածի շրջան, Հայկական ԽՍՀ, ԽՍՀՄ - նոյեմբերի 24, 2020(2020-11-24)^[1], Երևան, Հայաստան), ՀՀ պետական և ռազմական գործիչ, Հայաստանի Հանրապետության արտակարգ իրավիճակների նախարարության փրկարար ծառայության տնօրենի տեղակալ, գեներալ-մայոր։

Կրթություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

1970 թ. ավարտել է Կիրովական քաղաքի Գ․ Սունդուկայնի անվան թիվ 8 միջնակարգ դպրոցը։
1975 թ. ավարտել է Կ. Մարքսի անվան Երևանի պոլիտեխնիկական ինստիտուտը՝ ստանալով ինժեներ-մետալուրգի որակավորում «Մետաղագիտություն, մետաղների ջերմային մշակման տեխնոլոգիա և սարքավորումներ» մասնագիտությամբ։
1987 թ․ ավարտել է Թբիլիսիի ՀՄՈԲՉ ինստիտուտի համամիութենական բարձրագույն որակավորման կուրսերը մետրոլոգիայի և ժամանակակից չաձումների գծով։
1997 թ. ավարտել է ՌԴ զինված ուժերի գլխավոր շտաբի ռազմական ակադեմիան։

Վերապատրաստվել է ԽՍՀՄ ՀԳԱՄԻ վերաորակավորման ինստիտուտում որպես մետրոլոգ և ԱՄՆ Լուիզիանայի համալսարանում «Ահաբակչության դեմ պայքար» որակավորմամբ։

Հեղինակել է մի շարք գիտական հոդվածներ և մենագրություններ։

1975-1978 թթ. - Մոսկվայի N2 ավիասարքաշինական գործարանի Յամպոլ քաղաքի մասնաճյուղ, ինժեներ-տեխնոլոգ, ավագ ինժեներ՝ մետաղագիտության և ջերմամշակման տեխնոլոգիայի գծով։
1978-1983 թթ. - «Հայմեքշինգիտ» ինստիտուտի կենտրոնական լաբորատորիայի առաջատար ինժեներ, գիտական խմբի ղեկավար, լաբորատորիայի վարիչի տեղակալ։
1983-1984 թթ․ - Մոսկվայի «ՌԵՄԴԵՏԱԼ» ԳԱՄ, ավագ գիտաշխատող, գիտական խմբի ղեկավար, լաբորատորիայի վարիչի տեղակալ։
1984-1985 թթ․ - «Անդրկովկասկաբել» ԳԱՄ, գլխավոր մետալուրգի տեղակալ։
1985-1990 թթ. - «Ալմաստ» ԳԱՄ, լաբորատորիայի վարիչ, գլխավոր մետրոլոգի տեղակալ, կենտրոնական գիտահետազոտական լաբորատորիայի վարիչ։
1990-1991 թթ․ - «Բոր» բժշկական գործիքների գիտ-արտադրական կոպերատիվ, հիմնադիր համանախագահ, գլխավոր ինժեներ

1991 թ. անցել է զինվորական ծառայության և նշանակվել ՀՀ պաշտպանության կոմիտեի մոբիլիզացիոն վարչության պետ, հետագայում՝ երկրապահ զինապարտների կենտրոնական շտաբի պետ։
1992 թ. հունվարին նշանակվել է ՀՀ պաշտպանության նախարարի օգնական Արցախի հարցերով։ Ակտիվորեն մասնակցել է Արցախի ազգային ազատագրական պայքարին։
1993-2000 թթ. եղել է ՀՀ պաշտպանության նախարարի տեղակալ։

2000 թ. հուլիսին ՀՀ պաշտպանության նախարարությունից տեղափոխվել է ՀՀ կառավարությանն առընթեր ԱԻՎ համակարգ և նշանակվել ՀՀ ԱԻ վարչության պետի տեղակալ։
2006 թ. մարտի 10-ին ՀՀ վարչապետի որոշմամբ ազատվել է Հայաստանի Հանրապետության կառավարությանն առընթեր արտակարգ իրավիճակների վարչության պետի տեղակալի պաշտոնից^[2]։
2006-2008 թթ. - ՀՀ Տարածքային կառավարման նախարարության Հայաստանի փրկարար ծառայության տնօրենի տեղակալ։
2008-2020 թթ․ - ՀՀ ԱԻՆ փրկարար ծառայության տնօրենի տեղակալ։

1996 թ. սեպտեմբերին նրան շնորհվել է գեներալ-մայոր զինվորական կոչում։
2006 թ. մարտի 1-ին ՀՀ Նախագահի թիվ 46Ա հրամանագրով շնորհվել է փրկարարական ծառայության գեներալ-մայորի կոչում։
1998 թ․ պարգևատրվել է «Մարտական խաչ» առաջին աստիճան շքանշանով
2011 թ. սեպտեմբերի 1-ին պարգևատրվել է «Հայրենիքին մատուցած ծառայությունների համար» 1-ին աստիճանի մեդալով^[3]։
Այլ շքանշաններ և մեդալներ։