Ասոցիոնիզմ
Ասոցիոնիզմ, մեթոդական մոտեցում փիլիսոփայությունում և հոգեբանությունում, կապված այն գաղափարի հետ, որ մտավոր գործընթացները գործում են մի մտավոր վիճակի և իր հաջորդող մտավոր վիճակի հետ զուգորդությամբ։ Գաղափարներ ասոցիոնիզմ կարող է առաջանալ նմանության դեպքում (իրերի զուգորդություն, որոնք ունեն միանման հատկություններ և ատրիբուտներ) մոտ լինելու դեպքում (իրար մոտ գտնվող իրերի կամ իրադարձությունների, որոնք կատարվում են միառժամանակ զուգորդություն) և հակադրության դեպքում (իր հակադիր իրերի զուգորդություն)։ Այս երեք սկզբունքները առաջ են քաշվել Արիստոտելի կողմից[1]։
Պատմություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Ասոցիոնիզմի մասին գաղափարները առաջին անգամ առաջադրվել են Պլատոնի և Արիստոտելի կողմից, մտապահման գործընթացների վերլուծության ժամանակ։
Մոտեցման համակարգված օգտագործումը իրականացրել է գերմանացի հոգեբան Գերման Էբինհաուզը ուսումնառության ուսումնասիրության ժամանակ։ Ամերիկացի հոգեբան Էդուարդ Լի Տորնդայքը հետազոտել է զուգորդությունների դասավորման խթանման շարժառիթը։
Ծանոթագրություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
- ↑ Аристотель. De Memoria et Reminiscentia. О сне и бодрствовании.
Արտաքին հղումներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
- Ճանաչողական գիտության նախապատմությունը
- Հոուարդ Ց. Ուարեն (1921)։ Ասոցիոնիզմի պատմությունը։ Charles Scribner's Sons։ Վերցված է 2010-02-10
|
Սա անավարտ հոդված է։ Դուք կարող եք օգնել Վիքիպեդիային՝ ուղղելով և լրացնելով այն։ Այս նշումը հարկավոր է փոխարինել համապատասխան թեմատիկ նշումով։ |
