Ասոցիոնիզմ

Ասոցիոնիզմ, մեթոդական մոտեցում փիլիսոփայությունում և հոգեբանությունում, կապված այն գաղափարի հետ, որ մտավոր գործընթացները գործում են մի մտավոր վիճակի և իր հաջորդող մտավոր վիճակի հետ զուգորդությամբ։ Գաղափարներ ասոցիոնիզմ կարող է առաջանալ նմանության դեպքում (իրերի զուգորդություն, որոնք ունեն միանման հատկություններ և ատրիբուտներ) մոտ լինելու դեպքում (իրար մոտ գտնվող իրերի կամ իրադարձությունների, որոնք կատարվում են միառժամանակ զուգորդություն) և հակադրության դեպքում (իր հակադիր իրերի զուգորդություն)։ Այս երեք սկզբունքները առաջ են քաշվել Արիստոտելի կողմից։

Պատմություն

Ասոցիոնիզմի մասին գաղափարները առաջին անգամ առաջադրվել են Պլատոնի և Արիստոտելի կողմից, մտապահման գործընթացների վերլուծության ժամանակ։

Մոտեցման համակարգված օգտագործումը իրականացրել է գերմանացի հոգեբան Գերման Էբինհաուզը ուսումնառության ուսումնասիրության ժամանակ։ Ամերիկացի հոգեբան Էդուարդ Լի Տորնդայքը հետազոտել է զուգորդությունների դասավորման խթանման շարժառիթը։

Արտաքին հղումներ

• Ճանաչողական գիտության նախապատմությունը Արխիվացված 2003-10-04 Wayback Machine
• Հոուարդ Ց. Ուարեն (1921). Ասոցիոնիզմի պատմությունը. Charles Scribner's Sons. Վերցված է 2010 թ․ փետրվարի 10-ին.

Այս հոդվածի կամ նրա բաժնի որոշակի հատվածի սկզբնական կամ ներկայիս տարբերակը վերցված է Քրիեյթիվ Քոմմոնս Նշում–Համանման տարածում 3.0 (Creative Commons BY-SA 3.0) ազատ թույլատրագրով թողարկված Հայկական սովետական հանրագիտարանից  (հ․ 1, էջ 570)։