Ասենովգրադ

Բնակավայր
բուլղար․՝ Асеновград
Զինանշան
Երկիր	Բուլղարիա
Մակերես	78,012 կմ²
ԲԾՄ	269 մետր
Բնակչություն	▲50 909 մարդ (սեպտեմբերի 15, 2022)
Ժամային գոտի	DAZD?
Հեռախոսային կոդ	0331
Փոստային դասիչ	4230
Պաշտոնական կայք	assenovgrad.com
Ասենովգրադ (Բուլղարիա)
Ասենովգրադ Վիքիպահեստում

Ասենովգրադ (բուլղար․՝ Асеновград ), քաղաք Բուլղարիայի հարավում՝ Պլովդիվի մարզում, Դիմիտրովգրադից մոտավորապես 55 և երկրի մայրաքաղաք Սոֆիայից 158 կիլոմետր դեպի հարավ-արևելք։ Զբաղեցնում է 78,012 քառակուսի կիլոմետր տարածք։ 2021 թվականի տվյալներով բնակչության թվաքանակը եղել է 47 815։ Ռոդոպի տարածաշրջանի խոշորագույն բնակավայրն է և մարզկենտրոնի կարգավիճակ չունեցող բուլղարական քաղաքներից ամենամեծը։ Նախկինում անվանվել է Ստանիմակա (Станимака; հուն․՝ Στενήμαχος)։ 1934 թվականին վերանվանվել է 13-րդ դարի բուլղար արքա Իվան Ասեն II-ի պատվին, որի վերակառուցած, ամրացրած բերդի ավերակները պահպանվել են քաղաքի վերևում։ Ասենովգրադը նույնանուն համայնքի վարչական կենտրոնն է, համայնք, որի կազմում 1986 թվականից ներառվել են Գոռնի Վոդեն և Դոլնի Վոդեն գյուղերը։

Քաղաքում շատ են վանքերը, եկեղեցիները, մատուռները, որի համար ստացել է «Փոքր Երուսաղեմ» մականունը։ Ասենովգրադը համբավվել է նաև հարսանեկան տարազներ ու հարակից պարագաներ պատրաստող արհեստանոցներով ու վաճառասրահներով, որի պատճառով ստացել է ևս մեկ մականուն՝ «Հարսանեկան տարազների քաղաք»։

Բնակիչների մեծ մասը բուլղարներ են։ Կան նաև թուրքական ու գնչուական համայնքներ։

Պատմություն

Բնակավայրը մեր թվականությունից մոտավորապես 300–400 տարի առաջ հիմնել են հունական Էվբեա կղզու Իստիա քաղաքից գաղթած հույները և անվանել «Ստենիմաքոս» (հուն․՝ Στενήμαχος) (այդ նույն անվանումով է հիշատակվում նաև 11-րդ դարի հունական աղբյուրներում)։ 395 թվականին գտնվել է բյուզանդական կայսրության կազմում։ Հետագայում տարածաշրջանը հեղեղել են սլավոնական ցեղերը, որոնք աստիճանաբար մեծամասնություն են կազմել նաև այստեղ։

Ժողովրդագրություն

Բնակչության թվաքանակի փոփոխությունները.

Քույր քաղաքներ

Ասենովգրադը բարեկամական և գործընկերային սերտ հարաբերություններ է հաստատել հետևյալ քաղաքների հետ.

• Թուրքիա, Բերգամա
• Ինդոնեզիա, Դենպասար
• Սերբիա, Դիմիտրովգրադ
• Հունաստան, Կիլկիս
• Հունաստան, Նաուսա
• Հյուսիսային Մակեդոնիա, Պրիլեպ
• Ռուսաստան, Ստառի Օսկոլ

Պատկերասրահ

• 
  Քաղաքի կենտրոնը
• 
  Սուրբ Երրորդության տաճարը
• 
  Սբ. Հովհաննես Մկրտիչ եկեղեցին
• 
  Ազգագրական թանգարանը
• 
  Արաբական վանքը
• 
  Բերդի
  թանգարանը
• 
  Բերդի
  Սուրբ Աստվածամոր եկեղեցին
• 

  Պալեոնթոլոգիական թանգարանը

• 

  Պալեոնթոլոգիական թանգարանի ցուցանմուշներից

• 
  Երկաթուղային կայարանը
• 
  Չայնա գետը
• 
  Իվան Ասեն II արքայի հուշարձանը
• 
  Ստանիմական 1900 թ.
• 
  Ավետարանական եկեղեցին
• 
  Գոռնի Վոդենի վանքը

Գրականություն

• Μυρτίλος-Αποστολίδης, Κ. Ο Στενήμαχος. Αθήνα, 1929.
• Кънчов, В. Станимака и Бачковският манастир. – Български преглед, 7, 1897,
• Хайтов, Н. Асеновград в миналото. С., 1965; 2 изд. Пловдив, 1983.
• Даскалова, Б. Социокултурна роля на православния храм „Св. Богородица Благовещение“ в Аденовград. – В։ Малкият свят на социалните процеси. С., 1996, 77 – 94.
• Маринова, Г. Календарни празници, обичаи и вярвания от Асеновград. Асеновград, 1996.
• Стоилов, Кр. С колесницата на слънцето из Родопската Света Гора. Асеновградските параклиси – култ и календар. С., 1997.
• Маринова, Г. Легенди и предания от Асеновград. Асеновград, 1998.
• Маринова, Г. Литийните шествия в Асеновград. Асеновград, 1998.
• Г. Григоров. Механизмите на усвояване на пространството (наблюдения върху селата от бившата Асеновградска околия). – Годишник на Асоциация „Онгъл“, т. 1, год. I. Светци и фолклор. Ред. Р. Малчев, К. Рангочев и Н. Ненов. С., 2000.
• Малчев, Р. Малкият Йерусалим – локална религия и идентичност в района на Асеновград. – В։ Арнаудов сборник. Доклади и съобщения. Т. 2. Русе, 2001,

Արտաքին հղումներ

• Rosica Moreva։ Asenovgrad. Geisteswissenschaftliches Zentrum Geschichte und Kultur Ostmitteleuropas an der Universität Leipzig
• Ասենովգրադ քաղաքի յայքէջը
• Städtepartnerschaften von Assenowgrad (բուլղարերեն)
• Ասենովգրադի համայնքի կայքէջը
• Ասենովգրադյան հարթակը (պորտալը)
• Ասենովգրադյան պատկերներ