Անտոն Վայնո

Վիքիպեդիայից՝ ազատ հանրագիտարանից
Jump to navigation Jump to search
Անտոն Վայնո
ռուս.՝ Антон Эдуардович Вайно և էստ․՝ Anton Vaino
2012-01-12 Антон Вайно.jpg
Ծնվել էփետրվարի 17, 1972(1972-02-17) (47 տարեկան)
ԾննդավայրՏալլին, ԽՍՀՄ
ՔաղաքացիությունFlag of the Soviet Union.svg ԽՍՀՄ
Flag of Russia.svg Ռուսաստան
ԿրթությունՄիջազգային հարաբերությունների Մոսկվայի պետական ինստիտուտ
Գիտական աստիճանտնտեսագիտական գիտությունների թեկնածու
Մասնագիտությունդիվանագետ
Զբաղեցրած պաշտոններKremlin Chief of Staff
Պարգևներ և
մրցանակներ		ՌԴ նախագահի պատվոգիր
Anton Vaino Վիքիպահեստում

Անտոն Էդուարդի Վայնո (էստ․՝ Anton Vaino, փետրվարի 17, 1972(1972-02-17), Տալլին, ԽՍՀՄ), ռուս քաղաքական գործիչ։ 2016 թվականի օգոստոսի 12-ից ՌԴ Նախագահի աշխատակազմի ղեկավար։

2016 թվականի օգոստոսի 12-ից Ռուսաստանի Դաշնության Անվտանգության Խորհուրդի մշտական անդամ։ Ռուսաստանի Դաշնության առաջին դասի պետական խորհրդական (2008)։

Կենսագրություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Ծնվել է սովետական կուսակցականների ընտանիքում։ Էսոնիայի կոմունիստական կուսակցության Կենտրոնական կոմիտեի առաջին քարտուղար Կարլ Վայնոյի թոռն է։ Ռուսաստանի առևտրատնտեսական պալատի Կուբայի գործարար խորհրդի նախագահ Էդուարդ Վայնոյի որդին է, 1990 թվականից մինչև 1997 թվականը եղել է ԱՄՆ-ում «АвтоВАЗ» ԲԲԸ-ի գլխավոր ներկայացուցիչը[1], 2009 թվականից մինչև հիմա «АвтоВАЗ» ԲԲԸ-ի արտաքին կապերի և փոխգործակցության փոխնախագահն է։

Երիտասարդ տարիներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Անտոն Վայնոն ծնվել է 1972 թվականի փետրվարի 17-ին Տալինում, ԷԽՍՀ, ԽՍՀՄ։ 1996 թվականին ավարտել է Միջազգային հարաբերությունների Մոսկվայի պետական ինստիտուտի միջազգային հարամբերությունների ֆակուլտետը։

1996-ից 2001 թվականները աշխատել է Ճապոնիայում (Տոկիո) Ռուսաստանի Դաշնության դեսպանատանը։ 2001-ից 2003 թվականները եղել է Ռուսաստանի արտաքին գործերի նախարարության Ասիայի երկրորդ դեպարտամենտի աշխատակից։

Պետական ծառայություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

2003-ից 2004 թվականներին աշխատել է ՌԴ Նախագայի աշխատակազմում։ Զբաղեցրել է վարչության պետի խորհրդատուի պաշտոնը[2]։ 2004-ից 2007 թվականները եղել է ՌԴ Նախագահի արձանագրային կազմակերպչական կառավարման ղեկավարը։ 2004 թվականի հոկտեմբերի 4-ին նրան շնորհվել է Ռուսաստանի Դաշնության երկրորդ դասի պետական խորհրդականի աստիճան[3]։

2007 թվականի ապրիլի 26-ից հոկտեմբերի 8-ը եղել է ՌԴ Նախագահի արձանագրային ղեկավարի առաջին տեղակալ[4][5]։

2007 թվականի հոկտեմբերի 8-ից մինչև 2008 թվականի ապրիլի 25-ը զբաղեցրել է ՌԴ Կառավարության աշխատակազմի ղեկավարի պաշտոնը[6][7]։ 2008 թվականի հունվարի 22-ին շնորհվել է Ռուսաստանի Դաշնության առաջին դասի պետական խորհրդականի աստիճան[8]։

2008 թվականի ապրիլի 25-ին նշանակվել է ՌԴ Կառավարության Նախագահի արձանագրությունների ղեկավար, ՌԴ Կառավարության աշխատակազմի ղեկավարի տեղակալ։ 2001 թվականի դեկտեմբերի 27-ից մինչև 2012 թվականի մայիսի 21-ը եղել է ՌԴ նախարար, ՌԴ Կառավարության աշխատակազմի ղեկավար[9]։

Իգոր Սեչինը և Անտոն Վայնոն, 2012 թվական

2012 թվականի մայիսից զբաղեցրել է ՌԴ Նախագահի աշխատակազմի ղեկավարի պաշտոնը[10]։

2016 թվականի օգոստոսի 12-ից ՌԴ Նախագահի աշխատակազմի ղեկավարն է։ Նաև ՌԴ ԱԽ մշտական անդամ է։ 2016 թվականի նոյեմբերի 7-ից ՌԴ Նախագահի Տնտեսական կոմիտեի անդամ է[11]։

Գիտական գործունեություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Մամուլը գրում է Վայնոյի հայտնագործության մասին, նա կարողանում է ֆիքսել նոոսֆերայի սարքի փոփոխությունները[12]։

Մրցանակներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Անձնական կյանք[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Ամուսնացած է, ունի երկու երեխա։

Սեփականությունը և եկամուտները[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Համաձայն պաշտոնական հայտարարագրի 2015 թվականին Անտոն Վայնոն աշխատել է 2 մլն 157 հազար ռուբլի և հանդիսանում է 111,7 մ² մեծությամբ տան, 2840 մ² հողային տարածքի սեփականատեր, ինչպես նաև օգտվում է ևս մեկ 155,5 մ² մեծությամբ տնից և 6058 մ² հողային տարածքից։

Պաշտոնյան ունի 2 հարկանի կառույց (454,2 մ²) մերձմոսկովյան Կլյազմինսկի ջրամբարի մոտ։ Նախկինում բնակելի կառույցը պատկանել է տուրիսական պանսիոնատին, իսկ հետո սեփականատերը դարձավ «Երրորդ նավակայան» ՍՊԸ-ն։ Իր հերթին այս ՍՊԸ-ն պատկանում է մի ապակեգործարանային հոլդինգի և կիպրոսական օվշոր Tekilina Investment ltd-ին։

Վայնոյի կինը՝ Ելենա Շուլենկովան հենց նույն ժամնակաշրջանւոմ աշխատել է 10 մլն 111 հազար ռուբլի։ Նրան են պատկանում առանձնատուն (155,5 մ²), բնակելի տուն (35,3 մ²), մեքենայի կայանատեղի (13,4 մ²) և հողատարածք (3200 մ²)։

Արտաքին հղումներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Ծանոթագրություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

  1. ↑ «И пришел Вайно - The New Times»։ newtimes.ru։ Վերցված է 2016-08-16 
  2. ↑ Биография на сайте rusportal.net
  3. ↑ Указ Президента Российской Федерации от 22 января 2008 года № 68 «О присвоении классных чинов государственной гражданской службы Российской Федерации федеральным государственным гражданским служащим Аппарата Правительства Российской Федерации»
  4. ↑ Распоряжение Президента Российской Федерации от 26 апреля 2007 года № 194-рп «О первом заместителе руководителя протокола Президента Российской Федерации»
  5. ↑ Распоряжение Президента Российской Федерации от 8 октября 2007 года № 567-рп «О Вайно А. Э.»
  6. ↑ Распоряжение Правительства Российской Федерации от 8 октября 2007 года № 1378-р «О Вайно А. Э.»
  7. ↑ Распоряжение Правительства Российской Федерации от 25 апреля 2008 года № 570-р «О Вайно А. Э.»
  8. ↑ Указ Президента Российской Федерации от 4 октября 2004 года № 1269 «О присвоении квалификационных разрядов федеральным государственным служащим Администрации Президента Российской Федерации»
  9. ↑ Указ Президента Российской Федерации от 27 декабря 2011 года № 1690 «О Министре Российской Федерации — Руководителе Аппарата Правительства Российской Федерации»
  10. ↑ Указ Президента Российской Федерации от 22.05.2012 № 690 «О заместителе Руководителя Администрации Президента Российской Федерации»
  11. ↑ Официальное опубликование правовых актов в электронном виде
  12. ↑ «Новый глава администрации Кремля Антон Вайно и таинственный „нооскоп“»
  13. ↑ Распоряжение Президента Российской Федерации от 16 февраля 2012 года № 57-рп «О награждении Вайно А. Э. Почётной грамотой Президента Российской Федерации»
  14. ↑ Распоряжение Президента Российской Федерации от 24 ноября 2005 года № 567-рп «О поощрении»
Ստացված է «https://hy.wikipedia.org/w/index.php?title=Անտոն_Վայնո&oldid=6284400» էջից