Անտոն Սիլուանով

	Անտոն Սիլուանով
Կուսակցություն՝	Միասնական Ռուսաստան
Կրթություն՝	ՌԴ կառավարությանը կից ֆինանսական համալսարան
Գիտական աստիճան՝	տնտեսագիտության դոկտոր
Մասնագիտություն՝	ֆինանսիստ, քաղաքական գործիչ և տնտեսագետ
Ծննդյան օր	ապրիլի 12, 1963 (61 տարեկան)
Ծննդավայր	Մոսկվա, ԽՍՀՄ
Քաղաքացիություն	ԽՍՀՄ և Ռուսաստան
Հայր	German Mikhaylovich Siluanov?
Պարգևներ	; ; և
Anton Siluanov

Անտոն Գերմանովիչ Սիլուանով (ռուս.՝ Антон Германович Силуанов, ապրիլի 12, 1963(1963-04-12), Մոսկվա, ԽՍՀՄ), ռուս պետական գործիչ, տնտեսագետ։ Ռուսաստանի Դաշնության կառավարության նախագահի առաջին տեղակալ՝ 2018 թվականի մայիսի 18-ից Ռուսաստանի Դաշնության ֆինանսների նախարար, 2011 թվականի դեկտեմբերի 16-ից՝ Ռուսաստանի Դաշնության ֆինանսների նախարար (պաշտոնակատար՝ 2012 թվականի սեպտեմբերի 27-ից դեկտեմբերի 16-ը, 2011 թվականի մայիսի 8-ից 21-ը, 2012 թվականի մայիսի 8-ից 18-ը, 2018 թվականի հունվարի 15-ից 21-ը, 2020 թվականի հունվարի 8-ից 18-ը)։ Ռուսաստանի Դաշնության Անվտանգության խորհրդի անդամ։ Ռուսաստանի Դաշնության 1-ին դասի գործող պետական խորհրդական (2008)։ Տնտեսագիտության դոկտոր (2012)։

Կենսագրություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Անտոն Գերմանովիչ Սիլուանովը ծնվել է 1963 թվականի ապրիլի 12-ին Մոսկվայում։ Նրա հայրը Հերման Միխայլովիչ Սիլուանովն է (ծնված՝ 25.02.1937), 1961 թվականին ավարտել է Մոսկվայի պետական տնտեսագիտական ինստիտուտի Ֆինանսներ ֆակուլտետը, 1991 թվականին եղել Է ՌԽՖՍՀ ֆինանսների նախարարության բաժնի պետ^[1], 1996 թվականին եղել է ՌԴ ֆինանսների նախարարության վարկի և դրամաշրջանառության դեպարտամենտի պետի տեղակալ, 1996 թվականին թոշակի է անցել։ Շուտով այս վարչությունը միացվել է մեկ այլ վարչության, որը միկրոէկոնոմիկայի ոլորտում զբաղվում է քաղաքականությամբ, այնպես, որ ձևավորվել է միկրոէկոնոմիկայի և բանկերի նոր դեպարտամենտ, որն էլ գլխավորել է Անտոն Սիլուանովը։ Նրա մայրը՝ Յանինա Նիկոլաևնա Սիլուանովան (ծնվ. 1936 թվականի հունվարի 20-ին), աշխատել է «Ֆինանսներ և վիճակագրություն» հրատարակչությունում, այնուհետև եղել է ՌԴ ֆինանսների նախարարության պետական համալսարանի խմբագրական-հրատարակչական բաժնի աշխատակից։ Անտոն Սիլուանովն ունի Վսևոլոդ անունով եղբայր (ծնվ. 1976 թվականի փետրվարի 18-ին), նա նաև ՌԴ ֆինանսների նախարարության աշխատակից է^[2]^[3]^[4]։

1985 թվականին ավարտել է Մոսկվայի ֆինանսական ինստիտուտը՝ Ֆինանսներ և վարկ մասնագիտությամբ։

1985 թվականի օգոստոսից մինչև 1987 թվականի մարտ՝ տնտեսագետ Գիպրորիբում, ՌԽՖՍՀ ֆինանսների նախարարության ավագ տնտեսագետ։

1987 թվականի մարտից մինչև 1989 թվականի մայիսը ծառայել է Խորհրդային բանակում։

1989 թվականի մայիսից մինչև 1992 թվականի հունվարը՝ առաջատար տնտեսագետ, 1-ին կարգի տնտեսագետ, ենթաբաժնի պետի տեղակալ, ՌԽՖՍՀ ֆինանսների նախարարության խորհրդատու։

1992 թվականի փետրվարին՝ Ռուսաստանի Դաշնության էկոնոմիկայի և ֆինանսների նախարարության բաժնի պետի տեղակալ։

1992 թվականի փետրվարից մինչև 1997 թվականի հոկտեմբեր՝ բյուջետային վարչության բաժնի պետի տեղակալ, բյուջետային դեպարտամենտի ղեկավարի տեղակալ՝ բաժնի պետ, Ռուսաստանի Դաշնության Ֆինանսների նախարարության բյուջետային դեպարտամենտի ղեկավարի տեղակալ։

1994 թվականին պաշտպանել է ատենախոսություն տնտեսագիտության թեկնածուի գիտական աստիճան հայցելու համար «Պետության բյուջետային քաղաքականությունը շուկայական հարաբերություններին անցնելու պայմաններում. Ռուսաստանի Դաշնության օրինակով» (մասնագիտություն՝ «08.00.10 Ֆինանսներ, դրամաշրջանառություն և վարկ թեմայով ատենախոսության թեմայով»)^[5]։

1997 թվականի հոկտեմբերից մինչև 2003 թվականի հուլիս՝ Ռուսաստանի Դաշնության Ֆինանսների նախարարության մակրոտնտեսական քաղաքականության և բանկային գործունեության դեպարտամենտի ղեկավար։

2001 թվականի մարտի 22-ից՝ Ռուսաստանի Դաշնության Ֆինանսների նախարարության կոլեգիայի անդամ։

2003 թվականի հուլիսից մինչև 2004 թվականի մայիսը՝ Ռուսաստանի Դաշնության ֆինանսների նախարարի տեղակալ։

2004 թվականի մայիսից մինչև 2005 թվականի դեկտեմբերի 12-ը՝ Ռուսաստանի Դաշնության Ֆինանսների նախարարության միջբյուջետային հարաբերությունների դեպարտամենտի տնօրեն։

2005 թվականի դեկտեմբերի 12-ից՝ Ռուսաստանի Դաշնության ֆինանսների նախարարի տեղակալ։

2011 թվականի սեպտեմբերի 27-ից՝ Ռուսաստանի Դաշնության ֆինանսների նախարարի պաշտոնակատար։

2011 թվականի դեկտեմբերի 16-ից նշանակվել է Ռուսաստանի Դաշնության ֆինանսների նախարար^[6] և ընդգրկվել Ռուսաստանի Դաշնության Անվտանգության խորհրդի կազմում^[7]։

2012 թվականին պաշտպանել է տնտեսագիտության դոկտորի գիտական աստիճան ստանալու թեզը Միջբյուջետային հարաբերությունները դաշնայնացման զարգացման պայմաններում Ռուսաստանում թեմայով (մասնագիտություն՝ 08.00.10 Ֆինանսներ, դրամաշրջանառություն և վարկ)։ Պաշտոնական ընդդիմախոսներ՝ տնտեսական գիտությունների դոկտոր, պրոֆեսոր Ա. Ա. Աղանբեգյանը, տնտեսագիտության դոկտոր Ս. Գ. Սինելնիկով-Մուրիլևը և տնտեսագիտության դոկտոր, պրոֆեսոր Լ. Ն. Լիկովան։ Առաջատար կազմակերպություն՝ տնտեսագիտության բարձրագույն դպրոց^[8]։

2013 թվականի հունվարից ՌԴ կառավարությանն առընթեր Ֆինանսական համալսարանի ֆինանսատնտեսական ֆակուլտետի դեկան։

2015 թվականի հունվարին ՌԴ կառավարության կողմից առաջադրվել է Ռուսաստանի Սբերբանկի դիտորդական խորհրդի անդամի պաշտոնում^[9]։

2016 թվականի փետրվարին լքել է Միասնական Ռուսաստան կուսակցության բարձրագույն խորհուրդը։

2017 թվականի ապրիլին նշանակվել է ՎՏԲ բանկի դիտորդ խորհրդի նախագահ^[10]։

2018 թվականի մայիսի 18-ին Ռուսաստանի Դաշնության նախագահ Վլադիմիր Պուտինի հրամանագրով նշանակվել է Ռուսաստանի Դաշնության կառավարության նախագահի առաջին տեղակալ-Ռուսաստանի Դաշնության ֆինանսների նախարար^[11]։

Դմիտրի Մեդվեդևի երկրորդ կառավարության հրաժարականից հետո 2020 թվականի հունվարին զրկվեց առաջին փոխվարչապետի պաշտոնից^[12]՝ պահպանելով ֆինանսների նախարարի պաշտոնը։

Միասնական Ռուսաստան Համառուսաստանյան քաղաքական կուսակցության անդամ։

Տեսակետներ և հանրային դիրքորոշումներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

2018 թվականին Սիլուանովը Ռուսաստանում կենսաթոշակային տարիքի բարձրացման մասին օրենքի ընդունման գլխավոր կողմնակիցներից մեկն էր։ Այս որոշումը առաջացրել է քաղաքացիների զանգվածային դժգոհությունը Ֆուտբոլի աշխարհի առաջնության (ԱԱ) քողի տակ համապատասխան օրինագիծն առաջ մղելու շտապողականությամբ և հանկարծակիությամբ:Սիլուանովի հայտարարությունները պատահականության մասին, որը համընկնում է ԱԱ-ի մեկնարկի հետ^[13], նրա հանրային լայն քննարկման մասին^[14], իսկ ավելի ուշ կենսաթոշակային համակարգի փոփոխություններին բնակչության անսպասելի արձագանքի մասին^[15] տարակուսանք առաջացրեցին ռուսաստանցիների մոտ։

Որպես ՌԴ ֆինանսների նախարար Սիլուանովը Մոսկվա-Կազան գերարագ երկաթուղային մայրուղու կառուցման նախագծի գլխավոր քննադատն ու արգելակն է^[16]^[17]։

2019 թվականի ապրիլին Սիլուանովը հայտարարել էր, որ ցանկանում է դպրոցական կրթության մեջ ներառել սեփական բիզնեսի ստեղծման քարոզչությունը^[18]։

2019 թվականին Սիլուանովը կտրականապես հրաժարվել է ՎՏԲ-ի ղեկավար Կոստինի առաջարկից՝ նվազեցնել հարկերը ցածր եկամուտ ունեցող ռուսաստանցիների, ինչպես նաև փոքր և միջին բիզնեսի ձեռնարկությունների համար^[19]։

2020 թվականին Սիլուանովը Ռուսաստանում աշխատանքի հարկային բեռը համարում է սահմանափակ։ Ըստ օրենքի, Ռուսաստանում գործատուն պետք է վճարի աշխատողի համար ապահովագրավճարները աշխատավարձի 30%-ի չափով։ 22% փոխանցվում է Ռուսաստանի Դաշնության Կենսաթոշակային հիմնադրամին, 5,1%-ը՝ պարտադիր բժշկական ապահովագրությանը, 2,9%-ը՝ սոցիալական ապահովագրությանը։ Ֆիզիկական անձանց եկամուտների ևս 13%-ը պահվում է աշխատողի աշխատավարձից։ Նման բարձր հարկերը նպաստում են այն բանին, որ Ռուսաստանում թաքնված աշխատանքի վարձատրությունը (այսպես կոչված ծրարներով աշխատավարձերը) հասնում է համախառն ներքին արդյունքի (ՀՆԱ) 13%-ի։ Ռուսաստանում աշխատանքի հարկերի ընդհանուր դրույքաչափը ամենաբարձրերից մեկն է աշխարհում, այն կազմում է միջին մասշտաբի ձեռնարկության առևտրային շահույթի 36,6%-ը։ Համեմատական հետազոտությունները ցույց են տվել, որ Ղազախստանում աշխատանքի հարկերի դրույքաչափն ընդամենը 10,1 % է, ԱՄՆ-ում՝ 9,8 %, Կանադայում՝ 12,7 %, Գերմանիայում՝ 21,5 %, Մեծ Բրիտանիայում՝ 12 %: Ռուսաստանի կառավարության՝ հարկերը նվազեցնելու դժկամությունը ֆինանսների նախարար Սիլուանովը բացատրել է դաշնային բյուջեն հավասարակշռելու մտավախությամբ և ՌԴ կենսաթոշակային հիմնադրամում անցքերի ձևավորման հեռանկարով^[20]։

Ծանոթագրություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

↑ Постановление Совета Министров РСФСР от 08.11.1991 № 594
↑ «Силуанов, Антон Германович. Министр финансов РФ». ТАСС. 2017. Արխիվացված օրիգինալից 2017 թ․ դեկտեմբերի 31-ին. Վերցված է 2017 թ․ դեկտեմբերի 31-ին.
↑ «Силуанов, Антон. Министр финансов РФ». Lenta.ru. 2013 թ․ հունվարի 1. Արխիվացված օրիգինալից 2017 թ․ ապրիլի 26-ին. Վերցված է 2017 թ․ դեկտեմբերի 31-ին.
↑ «Силуанов Антон Германович». comnarcon.com. Արխիվացված է օրիգինալից 2018 թ․ դեկտեմբերի 5-ին. Վերցված է 2020 թ․ ապրիլի 5-ին.
↑ Силуанов, Алексей Германович. Бюджетная политика государства в условиях перехода крыночным отношениям: На примере Российской Федерации: диссертация … кандидата экономических наук : 08.00.10. — Москва, 1994. — 139 с.
↑ Медведев назначил Антона Силуанова министром финансов / РИА Новости
↑ Указ Президента Российской Федерации от 16 декабря 2011 года № 1630
↑ Силуанов, Антон Германович. Межбюджетные отношения в условиях развития федерализма в России: автореферат дис. … доктора экономических наук: 08.00.10 / Силуанов Антон Германович; [Место защиты: Рос. акад. нар. хоз-ва и гос. службы при Президенте РФ]. — Москва, 2012. — 42 с.
↑ ««Ведомости»: Силуанов и Улюкаев войдут в набсоветы Сбербанка и ВТБ».
↑ Ведомости (2017 թ․ ապրիլի 6). «Медведев утвердил директиву об избрании Силуанова председателем наблюдательного совета ВТБ». Արխիվացված է օրիգինալից 2017 թ․ ապրիլի 6-ին. Վերցված է 2017 թ․ ապրիլի 6-ին.
↑ Kremlin.ru. «Рабочая встреча с Председателем Правительства Дмитрием Медведевым» (ռուսերեն).
↑ Правительство РФ подало в отставку
↑ М. Бондаренко (2018 թ․ հուլիսի 15). «Силуанов объяснил запуск пенсионной реформы в день старта ЧМ». РБК. Վերցված է 2019 թ․ ապրիլի 15-ին.
↑ «[[Нилов, Олег Анатольевич|Нилов]]: министр Силуанов сказал, что пенсионную реформу принимали после обсуждения со всем обществом. Это неправда». Яндекс.Дзен. Արխիվացված է օրիգինալից 2019 թ․ ապրիլի 18-ին. Վերցված է 2019 թ․ ապրիլի 15-ին. {{cite web}}: URL–wikilink conflict (օգնություն)
↑ Г. Тадтаев (2019 թ․ հունվարի 15). «Силуанов назвал реакцию россиян на пенсионную реформу неожиданной». РБК. Վերցված է 2019 թ․ ապրիլի 15-ին.
↑ «Силуанов скептически относится к проекту высокоскоростной магистрали Москва - Казань». ТАСС. 2018 թ․ դեկտեմբերի 25. Վերցված է 2018 թ․ դեկտեմբերի 25-ին.
↑ Коммерсантъ, 28 января 2019. Минфин тормозит высокоскоростные магистрали
↑ «Силуанов предложил ввести в школах курс по пропаганде создания бизнеса». РИА Новости. 20190419T1112+0300Z. Վերցված է 2019 թ․ ապրիլի 22-ին.
↑ Матиас Брюггманн (2019 թ․ նոյեմբերի 18). «Ведущий банкир России Андрей Костин: «Все боятся санкций»». Handelsblatt. Վերցված է 2020 թ․ փետրվարի 21-ին.
↑ «Силуанов назвал «запредельной» налоговую нагрузку на труд. Когда будет возможно снижение страховых взносов и за чей счёт». Росбизнесконсалтинг. 2020 թ․ փետրվարի 20. Վերցված է 2020 թ․ փետրվարի 21-ին.

Վիքիպահեստն ունի նյութեր, որոնք վերաբերում են «Անտոն Սիլուանով» հոդվածին։

[1] Постановление Совета Министров РСФСР от 08.11.1991 № 594

[ТАСС-2] «Силуанов, Антон Германович. Министр финансов РФ». ТАСС. 2017. Արխիվացված օրիգինալից 2017 թ․ դեկտեմբերի 31-ին. Վերցված է 2017 թ․ դեկտեմբերի 31-ին.

[Лента-3] «Силуанов, Антон. Министр финансов РФ». Lenta.ru. 2013 թ․ հունվարի 1. Արխիվացված օրիգինալից 2017 թ․ ապրիլի 26-ին. Վերցված է 2017 թ․ դեկտեմբերի 31-ին.

[Биосправка-4] «Силуанов Антон Германович». comnarcon.com. Արխիվացված է օրիգինալից 2018 թ․ դեկտեմբերի 5-ին. Վերցված է 2020 թ․ ապրիլի 5-ին.

[5] Силуанов, Алексей Германович. Бюджетная политика государства в условиях перехода крыночным отношениям: На примере Российской Федерации: диссертация … кандидата экономических наук : 08.00.10. — Москва, 1994. — 139 с.

[6] Медведев назначил Антона Силуанова министром финансов / РИА Новости

[7] Указ Президента Российской Федерации от 16 декабря 2011 года № 1630

[8] Силуанов, Антон Германович. Межбюджетные отношения в условиях развития федерализма в России: автореферат дис. … доктора экономических наук: 08.00.10 / Силуанов Антон Германович; [Место защиты: Рос. акад. нар. хоз-ва и гос. службы при Президенте РФ]. — Москва, 2012. — 42 с.

[9] ««Ведомости»: Силуанов и Улюкаев войдут в набсоветы Сбербанка и ВТБ».

[10] Ведомости (2017 թ․ ապրիլի 6). «Медведев утвердил директиву об избрании Силуанова председателем наблюдательного совета ВТБ». Արխիվացված է օրիգինալից 2017 թ․ ապրիլի 6-ին. Վերցված է 2017 թ․ ապրիլի 6-ին.

[11] Kremlin.ru. «Рабочая встреча с Председателем Правительства Дмитрием Медведевым» (ռուսերեն).

[12] Правительство РФ подало в отставку

[sluchajnost-13] М. Бондаренко (2018 թ․ հուլիսի 15). «Силуанов объяснил запуск пенсионной реформы в день старта ЧМ». РБК. Վերցված է 2019 թ․ ապրիլի 15-ին.

[jakobiobsuzhd-14] «[[Нилов, Олег Анатольевич|Нилов]]: министр Силуанов сказал, что пенсионную реформу принимали после обсуждения со всем обществом. Это неправда». Яндекс.Дзен. Արխիվացված է օրիգինալից 2019 թ․ ապրիլի 18-ին. Վերցված է 2019 թ․ ապրիլի 15-ին. {{cite web}}: URL–wikilink conflict (օգնություն)

[siluanovjan19-15] Г. Тадтаев (2019 թ․ հունվարի 15). «Силуанов назвал реакцию россиян на пенсионную реформу неожиданной». РБК. Վերցված է 2019 թ․ ապրիլի 15-ին.

[Силуанов-16] «Силуанов скептически относится к проекту высокоскоростной магистрали Москва - Казань». ТАСС. 2018 թ․ դեկտեմբերի 25. Վերցված է 2018 թ․ դեկտեմբերի 25-ին.

[Минфин-17] Коммерсантъ, 28 января 2019. Минфин тормозит высокоскоростные магистрали

[18] «Силуанов предложил ввести в школах курс по пропаганде создания бизнеса». РИА Новости. 20190419T1112+0300Z. Վերցված է 2019 թ․ ապրիլի 22-ին.

[Банкир-19] Матиас Брюггманн (2019 թ․ նոյեմբերի 18). «Ведущий банкир России Андрей Костин: «Все боятся санкций»». Handelsblatt. Վերցված է 2020 թ․ փետրվարի 21-ին.

[20] «Силуанов назвал «запредельной» налоговую нагрузку на труд. Когда будет возможно снижение страховых взносов и за чей счёт». Росбизнесконсалтинг. 2020 թ․ փետրվարի 20. Վերցված է 2020 թ․ փետրվարի 21-ին.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]

[10]

[11]

[12]

[13]

[14]

[15]

[16]

[17]

[18]

[19]

[20]