Անտոնիա Բրենտանո

Վիքիպեդիայից՝ ազատ հանրագիտարանից
Անտոնիա Բրենտանո
գերմ.՝ Antonie Brentano
Դիմանկար
Ծնվել էմայիսի 28, 1780(1780-05-28)[1][2]
ԾննդավայրՎիեննա, Հաբսբուրգի միապետություն[2]
Մահացել էմայիսի 12, 1869(1869-05-12)[1] (88 տարեկան)
Մահվան վայրՖրանկֆուրտ, Վիսբադեն, Հեսսե-Նասաու, Պրուսիայի թագավորություն[3]
ԳերեզմանՄայնի Ֆրանկֆուրտի գլխավոր գերեզմանատուն
Քաղաքացիություն Սրբազան Հռոմեական կայսրություն և  Ավստրիական կայսրություն
Մասնագիտությունբարեգործ և արվեստի կոլեկցիոներ
ԱմուսինFranz Dominicus Brentano?[2]
Ծնողներհայր՝ Johann Melchior von Birkenstock?[2]
 Antonie Brentano Վիքիպահեստում

Անտոնիա Բրենտանո (գերմ.՝ Antonie Brentano, ի ծնե` Իոգանա Անտոնիա Յոզեֆա ֆոն Բիրկենշտոկ (գերմ.՝ Johanna Antonie Josefa von Birkenstock, մայիսի 28, 1780(1780-05-28)[1][2], Վիեննա, Հաբսբուրգի միապետություն[2] - մայիսի 12, 1869(1869-05-12)[1], Ֆրանկֆուրտ, Վիսբադեն, Հեսսե-Նասաու, Պրուսիայի թագավորություն[3]) , ավստրիացի արվեստ կոլեկցիոներ, մեկենաս և Լյուդվիգ վան Բեթհովենի մտերիմ ընկերը։

Կենսագրություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Ծնվել է 1780 թվականի մայիսի 28-ին, Վիեննայում, ավստրիացի դիվանագետ և Յհան Մելխիրով ֆոն Բիրկենշտոկի արվեստի գործերի կոլեկցիոների և նրա կնոջ` Կառոլինա Խոսեֆա ֆոն Հայի դուստրն է։ Անտոնիայից բացի ընտանիքը երեք որդիներ ուներ` Գուգո Կոնրադ Գոտֆրիդը (1778—1825), Կոնստանտին Վիկտորը (ծնվել և մահացել է 1782 թվականին) և Յոհան Էդուարդ Վալենտինը (ծնվել և մահացել է 1784 թվականին)։ Վիեննայում ընտանիքը ապրել է Լանդշտրասեի կենտրոնական փողոցում գտնվող մեծ դղյակում, որտեղ տեղակայված էր մեծ գրադարան և Բիրգենշտոկի արվեստի գործերի մեծ հավաքածու։ Անտոնիայի ութերորդ տարեդարձից 10 օր առաջ մահացել է նրա մայրը, և աղջկան ուղարկել են Պրսբուրգի Ուրսուլինսկի վանքում գտնվող դպրոց (այժմ ՝ Բրատիսլավա

Հայրը նրա համար արժանի ամուսին էր փնտրում, և նա ամուսնացավ Կլեմենս Բրենտանոյի և Բետինա ֆոն Արնիմի խորթ եղբոր` վաճառական Ֆրանց Բրենտանոյի հետ։ Նրանք ծանոթացել են 1796 թվականի վերջին և 1797 թվականի սկզբին։ Անտոնիայի հոր հետ երկար բանակցելուց հետո նրանք ամուսնացել են 1798 թվականի հուլիսի 23-ին, Սուրբ Ստեփանոսի տաճարում, Վիեննայում։ Մեկ շաբաթ անց նրանք տեղափոխվել են Մայնի Ֆրանկֆուրտ։ Անտոնիայի և Ֆրանցի ընտանիքում ծնվել են վեց երեխաներ. Մատիլդա (03.07.1799 — 05.04.1800), Գեորգ Ֆրանց Մելխիոր (13.01.1801 — 01.03.1853), Մակսիմիլիանա Էյֆրոսինա Կունիգունդա (08.11.1802 — 01.09.1861), Յոզեֆա Լուդովիկա (29.06.1804 — 02.02.1875), Ֆրնացիսկա Էլիզաբեթ (26.06.1806 — 16.10.1837), Կառլ Յոզեֆ (08.03.1813 — 18.05.1850):

1809 թվականի օգոստոսին Անտոնիան վերադարձել է Վիեննա, հիվանդ հորը խնամելու նպատակով, վերջինս մահացել է 1809 թվականի հոկտեմբերի 30-ին։ Նրա մահից հետո, Անտոնիան երեք տարի մնացել է Վիեննայում, որպեսզի զբաղվեր գրադարանի ֆոնդի և հոր արվեստի գործերի հավաքածուով, ինչպես նաև վերահսկեր թանկարժեք իրերի վաճառքը։ 1832 թվականին Անտոնիան վաճառել է դատարկ առանձնատունը, իսկ հոր կտավներից ամենաարժեքավորը` Վան Դեյքի «Քրիստոսի սուգը» նա կտակել է Ֆրանկֆուրտի մայր տաճարին։

1810 և 1812 թվականներին Բրենտանո ընտանիքը ծանոթացել է համապատասխանաբար Բեթհովենի և Բախի հետ։ Բեթհովենը դարձել է ընտանիքի բարեկամ, և Բրենտանոների տան մշտական հյուրը, մինչ նրանք գտնվում էին Վիեննայում։ Ավելի ուշ, նա Անտոնիային է շնորհել իր ամենակատարյալ գործերից մեկը` «Դիաբելլիի թեմայի շուրջ տատանումները»։

Անտոնիան մահացել է 1869 թվականի մայիսի 12-ին, Մայնի Ֆրանկֆուրտ, թաղվել է քաղաքի գլխավոր գերեզմանատանը[4] :

2018 թվականին հայտնաբերվել է Բեթհովենի Սիմֆոնիա № 7-ի պարտիտուրա, որը նախկինում անհայտ էր։ Երգահանը այն ավարտել էր 1812 թվականի մայիսի 13-ին։ Տիտղոսաթերթը կրում է ձեռագիր ձոն. «Meiner hochverehrten Freundin Antonie Brentano von Beethoven» («Իմ հարգարժան ընկերուհի Անտոնիա Բրենտանոյին Բեթհովենից»)։ Փաստաթուղթը ձեռք է բերվել Բեթհովենի կենտրոնի կողմից Սան Խոսեում (ԱՄՆ) Կալիֆոռնիայի համալսարանի կողմից[5]։

Անմահ սիրելին[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Լյուդվիգ վան Բեթհովենը Անտոնիա Բրենտանոյի հետ ծանոթացել է 1810 թվականի մայիսին, Բետինա ֆոն Արնիմի միջոցով և նրանց մեջ խորը ընկերություն է ձևավորվել։ Բեթհովենի մահից հետո, նրա սեղանի գաղտնի բաժնում հայտնաբերվել է «Նամակ անմահ սիրելիին», որը ուղղված չէր ոչ ոքի[6]։ Արդյունքում, ավելի քան մեկ դար տևած գիտական հակասություններից հետո, որպես անմահ սիրուհու թեկնածուներ առաջադրվել են հետևյալ կանայք` Ջուլիետա Գվիչարդին, Թերեզա Բրունսվիկը, Ժոզեֆինա Բրունսվիկը, Դորոտեյա ֆոն Էրտմանը, Ամալիա Սեբալդը, Բետինա ֆոն Արնիմը և Անտոնիա Բրենտանոն։ Ըստ ամերիկացի երաժշտական պրոդյուսեր Սոլոմոն Մեյնարդի, որը հայտնի է վիեննական դասական կոմպոզիտորների կենսագրական ուսումնասիրություններով, այս «Անմահ սիրելին» հենց Էնթոնի Բրենթանոն էր։

Ծանոթագրություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

  1. 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 Bibliothèque nationale de France data.bnf.fr (ֆր.): տվյալների բաց շտեմարան — 2011.
  2. 2,0 2,1 2,2 2,3 2,4 2,5 2,6 2,7 https://www.jstor.org/stable/734474
  3. 3,0 3,1 3,2 Deutsche Nationalbibliothek Record #11867384X // Gemeinsame Normdatei (գերմ.) — 2012—2016.
  4. Johanna Antonia Josefa «Toni» von Birkenstock Brentano
  5. «7th Symphony First Edition». Արխիվացված է օրիգինալից 2020 թ․ հոկտեմբերի 1-ին. Վերցված է 2020 թ․ մարտի 27-ին.
  6. «Письмо Бетховена «Бессмертной возлюбленной»». Արխիվացված է օրիգինալից 2019 թ․ մայիսի 3-ին. Վերցված է 2019 թ․ մայիսի 3-ին.

Գրականություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

  • Andreas Niedermayer. Frau Schöff Johanna Antonia Brentano. Ein Lebensbild, Frankfurt 1869.
  • Rudolf Jung. Goethes Briefwechsel mit Antonie Brentano 1814—1821. Weimar 1896.

Արտաքին հղումներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]