Անվստահության քվե

Անվստահության քվե (անգլ.՝ Vote of no confidence), խորհրդարանում (երկպալատ խորհրդարաններում, ստորին պալատում) հավանության չարժանացած կառավարության կամ առանձին նախարարի քաղաքական գիծը, ծրագիրը կամ օրինագիծը (օրենքի նախագիծը)։

Նշանակություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Անվստահության քվե հարուցող հարց կարող են առաջադրել կառավարությունը, խորհրդարանական խմբակցությունը կամ պատգամավորների խումբը։ Կառավարությանը արտահայտված անվստահությանը սովորաբար հանգեցնում է կամ կառավարության հրաժարականին կամ նոր կառավարության ձևավորմանր, կամ խորհրդարանի արձակմանը և խորհրդարանական նոր ընտրությունների նշանակմանը։

Անվտանգության քվեն ՀՀ Սահմանադրությամբ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

ՀՀ Սահմանադրությամբ Անվտանգության քվե նախատեսվում է հետևյալ դեպքերում, երբ ա) ընտրվում է նոր խորհրդարան. բ) ձևավորում է նոր կառավարության. գ) կառավարությունը ներկայացնում է օրենքի նախագիծ։

Առաջին երկու դեպքում կառավարությանը խորհրդարանում ներկայացնում է իր գործունեության ծրագիրը Ազգային ժողովում դնելով իր վստահության հարցը (հ. 74)։ Երրորդ դեպքում կառավարությունը կարող է նույն նստաշրջանի ընթացքում իր վստահության հարցը դնել երկու անգամից ոչ ավելի (հ. 75)։ Կառավարության անվստահության հարցը կարող է դրվել նաև պետական բյուջեի հաստատման առնչությամբ (հ. 90), ինչպես նաեւ Ազգային ժողովը կարող է անվստահություն հայտնել կառավարությանն առհասարակ (հ. 84)։

Աղբյուրներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Հայկական Սովետական Հանրագիտարան, հատոր 1-12, 1974-1986 թթ, Երևան
Է․ Աղայան «Արդի հայերենի բացատրական բառարան», հատոր 1-2, 1976 թ, Երևան
А․ Б. Барихин "Большой юридический словарь", 2002 թ, Москва

Սա իրավաբանության մասին անավարտ հոդված է։ Դուք կարող եք օգնել Վիքիպեդիային՝ ուղղելով և լրացնելով այն։

Սա քաղաքագիտության մասին անավարտ հոդված է։ Դուք կարող եք օգնել Վիքիպեդիային՝ ուղղելով և լրացնելով այն։

Այս հոդվածի կամ նրա բաժնի որոշակի հատվածի սկզբնական կամ ներկայիս տարբերակը վերցված է Քրիեյթիվ Քոմմոնս Նշում–Համանման տարածում 3.0 (Creative Commons BY-SA 3.0) ազատ թույլատրագրով թողարկված Հայկական սովետական հանրագիտարանից (հ․ 1, էջ 440)։