Աննա Գուցոլ
| Աննա Գուցոլ ուկրաիներեն՝ Ганна Василівна Гуцол | |
|---|---|
 | |
| Ծնվել է | հոկտեմբերի 16, 1984 (38 տարեկան) |
| Ծննդավայր | Մուրմանսկ, ՌԽՖՍՀ, ԽՍՀՄ |
| Քաղաքացիություն |  Ուկրաինա |
| Կրոն | հուդայականություն |
| Կրթություն | Շևչենկոյի անվան համալսարան |
| Մասնագիտություն | տնտեսագետ և իրավապաշտպան |
| Անդամություն | FEMEN? |
 Anna Hutsol Վիքիպահեստում | |
Աննա Գուցոլ (ուկրաիներեն՝ Ганна Василівна Гуцол, հոկտեմբերի 16, 1984, Մուրմանսկ, ՌԽՖՍՀ, ԽՍՀՄ[1][2]), Femen շարժման կազմակերպիչն ու առաջնորդը։
Կենսագրություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Աննա Գուցոլը ծնվել է 1984 թվականի հոկտեմբերի 16-ին Մուրմանսկում[2]։ 1991 թվականին տեղափոխվել է Ուկրաինա[3][4]։
2008 թվականին կազմակերպել էր ուկրաինական չգրանցված Femen կանանց շարժումը[5]։ Խումբը սկսել է բողոքել Ուկրաինայում մարմնավաճառության դեմ և ընդլայնել է Ուկրաինայում և ամբողջ աշխարհում կանանց իրավունքների[6][7] և քաղաքացիական իրավունքների վերաբերյալ իր օրակարգը[8]։
Գուցոլը ցանկանում էր Գերագույն Ռադայում Femen-ից ներկայացուցչություն ստանալ 2011 թվականի հունվարին[9], սակայն Femen-ը չի մասնակցել 2012 թվականի հոկտեմբերին ուկրաինական խորհրդարանական ընտրություններին[10][11]։
2012 թվականի նոյեմբերի 16-ին Աննա Գուցոլը ձերբակալվել էր Սանկտ Պետերբուրգի օդանավակայանում[12], իսկ ավելի ուշ՝ արտաքսվել[13]
2013 թվականի օգոստոսի վերջին Շևչենկոն և Femen-ի մի քանի այլ մասնակիցներ փախել էին Ուկրաինայից՝ վախենալով իրենց կյանքի և ազատության համար[14][15][16]։ Գուցոլը Շվեյցարիայում ապաստան է խնդրել 2013 թվականին, սակայն 2014 թվականի մարտի 27-ին։ իշխանությունները մերժել են նրա խնդրանքը[17]։
Ծանոթագրություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
- ↑ «Онлайн конференция с Гуцол Анной Васильевной, основательницей и лидером женского движения FEMEN» (ռուսերեն)։ РБК-Украина։ 2010-07-23։ Արխիվացված է օրիգինալից 2011-08-16-ին։ Վերցված է 2013-10-04
- ↑ 2,0 2,1 Ackerman, Gail (2013), Femen (Calmann-Levy), pp 45, 46. ISBN 9782702144589
- ↑ Ackerman, Gail (2013), Femen (Calmann-Levy), pp 45, 46. 9782702144589.
- ↑ Игры на раздевание. Femen завоевывает симпатии мужчин и теряет поддержку феминисток Games on the strip. Femen winning the sympathies of men and losing the support of feminists, Focus (27 March 2012)
- ↑ Feminine Femen targets 'sexpats', Kyiv Post (May 22, 2009)
- ↑ Popova Yuliya (սեպտեմբերի 25, 2008)։ «Feminine Femen targets 'sexpats'»։ Kyiv Post։ Արխիվացված է օրիգինալից September 12, 2012-ին
- ↑ «How they protest prostitution in Ukraine»։ France 24։ օգոստոսի 28, 2009
- ↑ Preece Rob (օգոստոսի 2, 2012)։ «Ukrainian feminists stage topless protest near Tower Bridge over Olympic body’s ‘support for bloody Islamist regimes’»։ Daily Mail
- ↑ Magnay Diana (January 21, 2011)։ «Topless feminist protesters show what they're made of»։ CNN։ Արխիվացված է օրիգինալից October 6, 2012-ին։ Վերցված է March 6, 2012
- ↑ Information on the registration of electoral lists of candidates Archived 2012-12-22 at Archive.is, Central Election Commission of Ukraine
- ↑ Ukraine's Femen: Topless protests 'help feminist cause', BBC News (23 October 2012)
- ↑ «Лидер FEMEN задержана в аэропорту Санкт-Петербурга» (ռուսերեն)։ Lenta.ru։ 17.11.2012։ Վերցված է 2012-11-17
- ↑ «Лидера FEMEN выслали из России во Францию» (ռուսերեն)։ Українська Служба Бі-Бі-Сі։ 17 ноября 2012։ Արխիվացված է օրիգինալից 2013-01-08-ին։ Վերցված է 2012-11-17
- ↑ У колишньому офісі Femen відкрили книжкову крамницю In the former office Femen opened a bookstore, Ukrayinska Pravda (23 October 2013)
- ↑ Активістки Femen втекли з України Femen activists fled from Ukraine, Ukrayinska Pravda (31 August 2013)
- ↑ Femen закриє офіс в Україні, але діяльність не припинить Femen closes office in Ukraine, however, the activities do not stop, Ukrayinska Pravda (27 August 2013)
- ↑ «Topless protest group founder denied asylum»։ մարտի 27, 2014
Արտաքին հղումներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
- Екатерина Пешко. (3.10.2011)։ «Лидер Femen Анна Гуцол: «Украинские женщины - проститутки»» (ռուսերեն)։ «Главком»։ Արխիվացված է օրիգինալից 2013-01-08-ին։ Վերցված է 2012-11-17
- Девушки хотят. Интервью с Анной Гуцол, лидером FEMEN
- Ганна Гуцол — Інтерв'ю — Ukranews(ուկր.)
- «FEMEN — спецназ феминистского движения». Интервью Анны Гуцол «Нашей газете» (Швейцария, 2014)
| ||||||||||
