Անձրևներ օվկիանոսում

Վիքիպեդիայից՝ ազատ հանրագիտարանից
Անձրևներ օվկիանոսում
ռուս.՝ Дожди в океане
Երկիր Ռուսաստան
Ժանրդրամա
Թվական1994
Լեզուռուսերեն
ՌեժիսորՎիկտոր Արիստով և Յուրի Մամին
ԴերակատարներAnna Molchanova? և Յուրի Բելյաև
Տևողություն76 րոպե

«Անձրևներ օվկիանոսում» (ռուս.՝ «Дожди в океане»), ռուսական գեղարվեստական ֆիլմ[1], որը նկարահանվել է Ա. Բելյաևի «Խորտակված նավերի կղզին» (ռուս.՝ «Остров погибших кораблей») վեպի սկզբնական գլուխների մոտիվներով։

Ֆիլմի վրա աշխատելիս մահացել է ռեժիսոր Վիկտոր Արիստովը, ֆիլմի նկարահանումներն ավարտել է Յուրի Մամինը։

Սյուժե[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

20-րդ դարի սկիզբ։ Օվկիանոսում նավարկող նավի վրա հանդիպում են երիտասարդ Լիլիանը, ինժեներ Քարթերը և ոստիկան Սիմոնսը, որը հետևում են Քարթերին, որպեսզի ձերբակալի նրան սպանության մեղադրանքով։ Երբ Լիլիանն ընկնում է ջուրը, Քարթերը ցատկում է նրա հետևից, իսկ Սիմոնսը՝ Քարթերի հետևից, և արդյունքում երեքն էլ հայտնվում են բաց օվկիանոսում (փրկարարական օղակներով)։ Այստեղ սիրային ինտրիգ է սկսվում, որն ավարտվում է ողբերգականորեն... Հնարավոր է, որ այդ իրադարձությունները տեղի են ունենում ռոմանտիկ մարդու երազում, որը փափագում էր ճակատագրական փորձություններ։

Տիպիկ սիրային եռանկյունի է, որը զարգանում է անսովոր հանգամանքների ֆոնին։

Դերերում[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

  • Աննա Մոլչանովա – Լիլիան
  • Սերգեյ Ռաժուկ – ինժեներ Քարթեր
  • Յուրի Բելյաև – ոստիկան Սիմոնս
  • Սվետլանա Սլանսկենե – Լիլիանի մորաքույրը
  • Դիանա Ռուբանովա – Լիլիանի սպասուհին
  • Մարինա Նիկոլաևա
  • Էմանուել Շվարցբերգ – տարեց տղամարդ
  • Եվգենի Պուշկարյով – ալֆոնս շան հետ

Նկարահանող խումբ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

  • Սցենարի հեղինակ՝ Վիկտոր Արիստով
  • Ռեժիսոր՝ Վիկտոր Արիստով, Յուրի Մամին
  • Օպերատոր՝ Յուրի Վորոնցով
  • Նկարիչ՝ Մարիա Պետրովնա
  • Կոմպոզիտոր՝ Արկադի Գագուլաշվիլի[2]

Կարծիքներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Ս. Դոբրոտվորսկին ֆիլմի մասին ասել է[3].

Հիմա արդեն անիմաստ է գուշակել, թե հեղինակային տարբերակում ինչպիսի լուծում կստանար կիսաֆանտաստիկ եռանկյունին՝ խենթ պարմանուհի (Աննա Մոլչանովա), հետախույզ (Յուրի Բելյաև) և սպանության մեջ կասկածվող հերոս-սիրեկան (Սերգեյ Ռաժուկ), որը պատահականության բերմամբ կորչում է բաց օվկիանոսում։ Արիստովը կարող էր անհաջող կինո ստեղծել, բայց դա կլիներ հենց Արիստովի կինոն՝ մեր ամենաֆիզիոլոգիական ռեժիսորներից մեկը, որն ուներ հայրենի էկրանի համար հազվագյուտ պահանջմունք՝ խորանալ հոգեբանության և սոցիոլոգիայի մեջ, ցածր, կոպիտ, մարմնական ոլորտներում։ Այստեղից էլ նրա տխրահռչակ «տարօրինակությունը», այստեղից էլ նրա մշտական և ծանր հետաքրքրությունը կրքի և սպանության նկատմամբ՝ որպես Էրոսի և Թանատոսի հուզավառ դեմքեր... Անկասկած, ավարտին հասցնելով մահացած ընկերոջ աշխատանքը, Յուրի Մամինը վարվեց արժանապատվորեն և՛ մասնագիտական տեսանկյունից, և՛ պարզապես որպես տղամարդ։ «Երկու օվկիանոսների» գաղտնիքները, այսպիսով, կարծես չկա, բայց կա հանգուցյալ հեղինակի գաղտնիքը։ Մամինը չկարողացավ լուծել այն, բայց դրանով իսկ ևս մեկ անգամ հաստատեց, թե որքան տարօրինակ, յուրօրինակ և, ավաղ, այնքան էլ չիրականացված էր Վիկտոր Արիստովի տաղանդը։

Ծանոթագրություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

  1. «Անձրևներ օվկիանոսում» ֆիլմը kino-teatr.ru կայքում
  2. «Անձրևներ օվկիանոսում» ֆիլմը kinopoisk.ru կայքում
  3. С. Добротворский. // Коммерсантъ-Daily, 13.10.94.

Արտաքին հղումներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]