Անկապակցություն

Վիքիպեդիայից՝ ազատ հանրագիտարանից

Անկապակցություն[1], անակոլուֆ (հին հունարեն՝ ἀνακόλουθον՝ «անհետևողականության»), հռետորական ֆիգուր՝ կառուցված նախադասության անդամների շարահյուսական անհամաձայնությամբ կամ սխալ շարադասությամբ՝ հակառակ համաձայնության և խնդրառության կանոններին[1] (կամ որպես անփութություն, կամ որպես արտահայտչականության միջոց). Հորը, որ փորեց, ինքն ընկավ մեջը։ Անակոլուֆը հանդիպում է խոսքի մեծ վարպետների մոտ։

Տես նաև[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Ծանոթագրություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

  1. 1,0 1,1 Հ. Զ. Պետրոսյան, Ս. Ա. Գալստյան, Թ. Ա. Ղարագյուլյան, Լեզվաբանական բառարան (խմբ. Էդ. Բ. Աղայան), Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի հրատարակչություն», 1975, էջ 14։

Գրականություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

  • Словарь литературоведческих терминов / Редакторы-составители Л. И. Тимофеев и С. В. Тураев. — М.։ Просвещение, 1974.
  • Розенталь Д. Э., Теленкова М. А. Словарь-справочник лингвистических терминов. — М.։ Просвещение, 1976.