Jump to content

Անիեր սյուր Սեն

Վիքիպեդիայից՝ ազատ հանրագիտարանից
Բնակավայր
Անիեր սյուր Սեն
ֆր.՝ Asnières-sur-Seine[1]
Զինանշան

ԵրկիրՖրանսիա Ֆրանսիա
ՀամայնքՍենա, Օ դը Սեն, arrondissement of Nanterre? և Մեծ Փարիզ
Մակերես4,82 կմ²
ԲԾՄ22 մետր, 43 մետր
Բնակչություն91 457 մարդ (հունվարի 1, 2022)[2]
Ժամային գոտիUTC+1 և UTC+2
Փոստային դասիչ92600[3]
Պաշտոնական կայքasnieres-sur-seine.fr(ֆր.)
Անիեր սյուր Սեն (Ֆրանսիա)##
Անիեր սյուր Սեն (Ֆրանսիա)

Անիեր սյուր Սեն (ֆր.՝ Asnières-sur-Seine. ֆրանսերեն արտասանութամբ՝  ( )), քաղաք և համայնք Ֆրանսիայի կենտրոնական հատվածի հյուսիսային մասում՝ Իլ դը Ֆրանս երկրամասի Օ դը Սեն դեպարտամենտում, Սեն գետի ձախ ափին, Փարիզի կենտրոնից մոտավորապես 8 կիլոմետր հեռավորության վրա[4], Ֆրանսիայի մայրաքաղաքի հյուսիսարևմտյան Բանյո արվարձանում։ Զբաղեցնում է 4,82 քառակուսի կիլոմետր տարածք։ 2011 թվականի տվյալներով բնակչության թվաքանակը եղել է 83.376[5]։

Բնակիչները կոչվում են Asniérois, Asniéroises[6]։

Բնակավայրն առաջին անգամ հիշատակվել է Հռոմի պապի 1158 թվականի բուլլայում, Asnerias անվանումով (առաջացել է միջին լատիներեն asinaria բառից, որ նշանակում է ավանակապահական ֆերմա)։ Մինչև 1968 թվականի փետրվարի 15-ը կոչվել է Անիեր. ներկայիս անվանումը, որը ֆրանսերենից թարգմանած՝ նշանակում է Սենի Անիեր, ստացել է Անիեր անվանումը կրող ֆրանսիական այլ բնակավայրերից տարբերակելու նպատակով։

20-րդ դարի սկզբներին Սեն գետի անիերյան հատվածը դարձել է մակույկներով թիավարության սիրված վայր փարիզեցիների համար, տեղացիներն էլ վարպետացել են նավակներ պատրաստելու գործում[7]։

Ուշագրավ փաստեր

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
  • Քաղաքի տեսարժան վայրերից է շների գերեզմանատունը, որը բացվել է 1899 թվականին և համարվում է հանրությանը մատչելի ամենահին կենդանական գերեզմանատունը։
  • Նորաձևության նշանավոր դիզայներ Լուի Վիտոնը Անիերում է բացել իր առաջին արվեստանոցը, այս քաղաքում է ապրել մինչև իր մահը։ Արվեստանոցն ու որոշ խորհրդանշական տարրեր (մանեկեններ, կաշվե մոդելներ և այլն) պահպանվել են մինչև օրս[8][9]։
  • Ռուանդայի հութու ցեղի ներկայացուցիչ գործարար և պատերազմի հանցագործ Ֆելիսիեն Կաբուգան ձերբակալվել է այստեղ 2020 թվականի մայիսի 16-ին՝ ռուանդական ցեղասպանության ժամանակ ոճիր գործելուց 26 տարի անց (նա մեղադրվել է ցեղասպաններին ֆինանսավորելու, թութսիների զանգվածային սպանությունների գործիք դարձած հազարավոր մաչետեներ նրանց մատակարարելու համար)[10]։
Մառնի պողոտան
Հին փոստատունը

Ժողովրդագրություն

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Script error: No such module "Բնակչությունն ըստ թվականների".

Քույր քաղաքներ

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Ծանոթագրություններ

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
  1. Code officiel géographique
  2. Populations légales 2022 (ֆր.)INSEE, 2024.
  3. Base officielle des codes postauxLa Poste, 2018.
  4. Фізичні відстані розраховані за координатами муніципалітетів
  5. «Кількість населення у 2011 році». INSEE. Արխիվացված է օրիգինալից 30 жовтня 2014-ին. Վերցված է 28 вересня 2014-ին.(ֆր.)
  6. «Hauts-de-Seine (92)». www.habitants.fr.
  7. Chisholm, Hugh, ed. (1911). «Asnières» . Encyclopædia Britannica (անգլերեն). Vol. 2 (11th ed.). Cambridge University Press. էջ 764.
  8. «News by Louis Vuitton: ASNIERES: THE HEART OF LOUIS VUITTON». eu.louisvuitton.com. Արխիվացված է օրիգինալից 2022 թ․ դեկտեմբերի 7-ին. Վերցված է 2022 թ․ դեկտեմբերի 8-ին.
  9. Martin, Hannah (2015 թ․ հուլիս). «Look Inside Louis Vuitton's Home, Now the Site of La Galerie». Architectural Digest. Վերցված է 2020 թ․ օգոստոսի 4-ին.
  10. «Mechanism fugitive Félicien Kabuga arrested today». United Nations International Residual Mechanism for Criminal Tribunals. 2020 թ․ մայիսի 16. Արխիվացված է օրիգինալից 2020 թ․ մայիսի 17-ին. Վերցված է 2020 թ․ մայիսի 17-ին.

Գրականություն

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
  • Lucienne Jouan (lauréate de l'Académie française), Asnières et Bois-Colombes à la Belle Époque, Asnières, UNAL, 1980.
  • Jacques-Antoine Dulaure, Adolphe Joanne et Émile de La Bédollière, Asnières, Éditions du Bastion, 1992.
  • Le Patrimoine des communes des Hauts-de-Seine, Flohic Éditions, 1994.
  • François Martin et Michel Toulet, Asnières-sur-Seine, Éditions Alan Sutton, 1996, coll. « Mémoire en images ».
  • Le guide municipal d'Asnières-sur-Seine, édition 2007-2008.
  • Antoine Cassan, « Le château d'Asnières-sur-Seine », in Sites et monuments, décembre 1978.
  • Collectif AACA, « Asnières et son château », in La Gazette du château, Կաղապար:N°, 1980.
  • Edme Perier, Notes sur la ville d'Asnières, Asnières, 1890.
  • Joseph Petit, Asnières, jadis Belle-Isles, aujourd'hui Կաղապար:47e ville de France, 1939.
  • Ned Rival, Album du cinquantenaire de l'usine Astra-Calvé à Asnières, éd. J. Grancher, 1993.
  • Luc Corlouër, La Chapelle des Chiffonniers d'Asnières (Roman). Feuillage, 2020

Արտաքին հղումներ

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Վիքիպահեստն ունի նյութեր, որոնք վերաբերում են «Անիեր սյուր Սեն» հոդվածին։