Անդրիս Բերզինշ

Վիքիպեդիայից՝ ազատ հանրագիտարանից
Անդրիս Բերզինշ
 
Կուսակցություն՝ անկախ քաղաքական գործիչ
Կրթություն՝ Ռիգայի տեխնիկական համալսարան, Լատվիայի համալսարան և Sigulda State grammar school?[1]
Մասնագիտություն՝ քաղաքական գործիչ և բանկիր
Ծննդյան օր դեկտեմբերի 10, 1944(1944-12-10)[2] (79 տարեկան)
Ծննդավայր Նիտաուրե, Ռիգայի շրջան, Լատվիական ԽՍՀ, ԽՍՀՄ
Քաղաքացիություն  Լատվիա և  ԽՍՀՄ
Ամուսին Դացե Սեյսումա
 
Պարգևներ
Սուրբ Գեորգիի հաղթանակի շքանշան Մարիամի երկրի խաչի շքանշան Սուրբ Օլաֆի շքանշան Սուրբ Օլավի միաբանության մեծ խաչի ասպետ[3] Երեք աստղերի շքանշան Վիեստուրա շքանշան Ճանաչման Խաչ Երեք աստղի շքանշան, 1-ին կարգ Իշխան Յարոսլավ Իմաստունի 4-րդ աստիճանի շքանշան[5] Տոմիսլավ արքայի օրդեն Ֆինլանդիայի Սպիտակ վարդի շքանշանի Մեծ խաչ շղթայով[6] Ֆինլանդական Սպիտակ Վարդի շքանշան Սպիտակ Արծվի շքանշան Շքանշան նշանակալի ավանդի համար[4]
և անվանական հրազեն

Անդրիս Բերզինշ (լատին․՝ Andris Bērziņš, դեկտեմբերի 10, 1944(1944-12-10)[2], Նիտաուրե, Ռիգայի շրջան, Լատվիական ԽՍՀ, ԽՍՀՄ), լատվիացի գործարար և քաղաքական գործիչ, Լատվիայի Հանրապետության նախագահը 2011 թվականի հունիսի 2-ից մինչև 2015 թվականի հուլիսի 8-ը։

1993 թվականից մինչև 2004 թվականը Բերզինշը եղել է լատվիական «Ունիբանկա» բանկի նախագահը։

Կենսագրություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Կրթություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

1958 թվականին ավարտել է Նիտաուրի միջնակարգ դպրոցը։

1971 թվականին ավարտել է Ռիգայի պոլիտեխնիկական ինստիտուտը՝ «ռադիոինժեներ» մասնագիտությամբ։

1988 թվականին ավարտել է Լատվիայի պետական համալսարանը՝ «արդյունաբերության պլանավորում» մասնագիտությամբ։

Կարիերան խորհրդային շրջանում[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

1970 թվականից՝ ինժեներ, հետագայում՝ «Էլեկտրոն» ձեռնարկության տնօրեն։ Եղել է ԽՄԿԿ-ի կազմում[7]։

1988 թվականից Լատվիայի ԽՍՀ կենցաղային ծառայությունների նախարարի տեղակալ։ Ղեկավարել է ժողովրդական պատգամավորների Խորհուրդը և Վալմիերսկի շրջանի գործկոմը։

1990 թվականին ընտրվել է Լատվիայի Գերագույն խորհուրդ, աշխատել է Լատվիայի Ժողովրդական ճակատի խմբակցությունում։ 1990 թվականի մայիսի 4-ին քվեարկել է անկախության վերականգնման օգտին։

Կարիերան անկախ Լատվիայում[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

1993 թվականին գլխավորել է Լատվիայի բանկին կից սեփականաշնորհման հիմնադրամը։

1993-2004 թվականներին եղել է АО Latvijas Unibanka-ի նախագահը։

2006 թվականի դեկտեմբերից մինչև 2009 թվականի ապրիլ՝ Latvenergo խորհրդի նախագահ։

2006-2010 թվականներին հասարակական հիմունքներով աշխատել է առևտրաարդյունաբերական պալատի նախագահ։

Աշխատել է սկանդինավիսկա էնսկիլդ բանկի նախագահի խորհրդական[8]։

Թոշակի անցնելուց հետո Բերզինշը վերադարձել է ակտիվ քաղաքականություն։ 2005 թվականին նա դարձել է Ռիգայի դումայի պատգամավորության թեկնածու Կանաչների և գյուղացիների միությունից (ԿԱԳ)[9]։

2010 թվականի նոյեմբերի 2-ից՝ Լատվիայի Սեյմի պատգամավոր և ազատ առևտրի գոտու խմբակցության անդամ։ 2010 թվականի նոյեմբերի 4-ից՝ Սեյմի տնտեսական, գյուղատնտեսական, բնապահպանական և տարածաշրջանային քաղաքականության կոմիտեի անդամ, իսկ նոյեմբերի 8-ից՝ կոմիտեի նախագահ։ 2010 թվականի նոյեմբերի 4-ից Սեյմի հարցումների հանձնաժողովի անդամ։

Գործունեությունը նախագահական ընտրարշավի ժամանակ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

2011 թվականի հունիսի 2-ին մասնակցել է նախագահական ընտրություններին և երկրորդ փուլում հաղթանակ տարել հավաքելով 53 պատգամավորական ձայն Վ. Զատլերսի օգտին տրված 43-ի դիմաց[10]։ Պաշտոնապես պաշտոնը ստանձնել է 2011 թվականի հուլիսի 8-ին[11][12]։ Իր երկրորդ նախագահական մրցարշավին չի մասնակցել։

Պարգևներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

  • Իշխան Յարոսլավ Իմաստունի IV աստիճանի շքանշան (Ուկրաինա, 2008 թվականի հունիսի 25), ուկրաինա-լատվիական համագործակցության զարգացման գործում ներդրած ծանրակշիռ անձնական ավանդի համար[13]։
  • Երեք աստղերի շքանշանի շղթա (2011 թվական)[14][15]
  • Վիեստուրի շքանշանի Մեծ խաչ (2011 թվական)[14][15]
  • Ճանաչման Խաչ (2011 թվական)[14][15]
  • Սպիտակ արծվի շքանշան (Լեհաստան, 2012)
  • Մարիամի Խաչի շքանշան շղթայով (Էստոնիա, 2012 թվականի մայիսի 31)[16]
  • Տոմիսլավ Թագավորի շքանշան (Խորվաթիա, 2012 թվական)
  • Անվանական հրազեն տարբերություն (Ուկրաինա)[17]
  • «Ակնառու վաստակի համար» շքանշան (Ուզբեկստան, 2013)[18]

Ծանոթագրություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

  1. 1,0 1,1 https://enciklopedija.lv/skirklis/137257-Andris-B%C4%93rzi%C5%86%C5%A1
  2. 2,0 2,1 Բրոքհաուզի հանրագիտարան (գերմ.)
  3. https://www.kongehuset.no/tildelinger.html?tid=28028&sek=27995&q=B%C4%93rzi%C5%86%C5%A1%2C+Andris&type=&aarstall=
  4. https://www.trend.az/casia/uzbekistan/2202111.html
  5. https://zakon.rada.gov.ua/laws/show/582/2008#Text
  6. Matikkala A. Suomen Valkoisen Ruusun ja Suomen Leijonan ritarikunnat (фин.)Helsinki: Edita, 2017. — P. 499. — ISBN 978-951-37-7005-1
  7. Алексеев Ю. Судьба президента DELFI
  8. Rīgas Dome. Zaļo un Zemnieku savienība. Andris Bērziņš Արխիվացված 2016-05-05 Wayback Machine(լատիշերեն)
  9. Список СЗК на выборах в Рижскую думу в 2005 г. Արխիվացված 2016-03-13 Wayback Machine(լատիշերեն)
  10. «Латвию возглавил крепкий хозяйственник». Արխիվացված է օրիգինալից 2011 թ․ օգոստոսի 20-ին. Վերցված է 2020 թ․ ապրիլի 27-ին.
  11. Президентом Латвии стал Андрис Берзиньш.
  12. Экс-банкир, мультимиллионер Берзиньш стал главой Латвии
  13. Указ Президента Украины № 582/2008 от 25 июня 2008 года «О награждении государственными наградами Украины граждан Латвийской Республики»
  14. 14,0 14,1 14,2 и 3 ст.В Латвии новый Президент вступил в должность Արխիվացված 2012-03-20 Wayback Machine
  15. 15,0 15,1 15,2 Вступающего в должность президента Латвии наградят орденом
  16. Teenetemärkide kavalerid: Andris Bērziņš(էստոներեն)
  17. Указ Президента Украины № 139/2013 от 14 марта 2013 г.
  18. По итогам визита главы Узбекистана в Латвию подписан ряд документов

Արտաքին հղումներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Վիքիպահեստն ունի նյութեր, որոնք վերաբերում են «Անդրիս Բերզինշ» հոդվածին։