Անդրեյ Լավրով

Անդրեյ Լավրով
Անձնական տեղեկություն
Սեռ՝	արական
Բնօրինակ անուն	Андрей Лавров
Ազգություն	ռուս
Մասնագիտացում	հանդբոլիստ
Երկիր	Ռուսաստան
Ծննդյան ամսաթիվ	մարտի 26, 1962 (63 տարեկան)
Ծննդավայր	Կրասնոդար, ՌԽՖՍՀ, ԽՍՀՄ
Ակումբ	ՍԿԻՖ (Կրասնոդար, 1978-1992, 2001)
Հասակ՝	198 սանտիմետր
Քաշ	94 կիլոգրամ
Հանդբոլ
Օլիմպիական խաղեր
Աշխարհի առաջնություն
Եվրոպայի առաջնություն

Անդրեյ Իվանովիչ Լավրով (ռուս.՝ Андрей Иванович Лавров, մարտի 26, 1962(1962-03-26), Կրասնոդար, ՌԽՖՍՀ, ԽՍՀՄ), խորհրդային ռուս հանդբոլիստ, դարպասապահ, միակ հանդբոլիստը, որ երեք անգամ դարձել է Օլիմպիական խաղերի չեմպիոն։ 2000 թվականին, Հանդբոլի միջազգային ֆեդերացիայի կողմից անցկացված հարցման տվյալներով, ճանաչվել է 21-րդ դարի երկրագնդի երրորդ հանդբոլիստը (հարցման արդյունքներով՝ առաջին տեղը գրավել է Մագնուս Վիսլանդերը, երկրորդ տեղը՝ Տալանտ Դույշեբաևը)^[2]։ Միակ տղամարդ հանդբոլիստն է, որ հինգ անգամ մասնակցել է Օլիմպիական խաղերի։

Կենսագրություն

Անդրեյ Լավրովը ծնվել է 1962 թվականի մարտի 26-ին Ռուսաստանի Կրասնոդար քաղաքում։ Նրա առաջին մարզիչը եղել է Յուրի Գրիգորևիչ Զայցևը։

Անդրեյ Լավրովն Օլիմպիական խաղերում ոսկե մեդալի է արժանացել երեք անգամ՝ 1988, 1992, 2000 թվականներին, իսկ 2004 թվականին դարձել է Օլիմպիական խաղերի բրոնզե մեդալակիր։ Երկու անգամ հաղթել է աշխարհի առաջնությունում (1993, 1997)։ 1996 թվականի Եվրոպայի առաջնությունում արժանացել է ոսկե, իսկ 1990, 1999 թվականների առաջնություններում՝ արծաթե մեդալների։ 1990 թվականին Անդրեյ Լավրովը դարձել է Բարի կամքի խաղերի ոսկե, իսկ 1994 թվականին՝ արծաթե մեդալակիր։

1995-2004 թվականներին Անդրեյ Լավրովը եղել է Ռուսաստանի հանդբոլի ազգային հավաքականի անփոփոխ ավագը։ Նա ընտրվել է Ռուսաստանի 20-րդ դարի լավագույն հանդբոլիստը, ինչպես նաև եղել է աշխարհի հավաքականի դարպասապահը։ Ազգային հավաքականի կազմում Լավրովն անցկացրել է 312 խաղ և խփել մեկ գոլ։ 2000 թվականին Սիդնեյում անցկացված Ամառային Օլիմպիական խաղերի բացման արարողության ժամանակ Լավրովը եղել է Ռուսաստանի թիմի դրոշակիրը։

Անդրեյ Լավրովը խաղացել է Կրասնոդարի ՍԿԻՖ ակումբում (1978-1992, 2001), ինչպես նաև Գերմանիայի, Ֆրանսիայի ու Խորվաթիայի ակումբներում։ ՍԿԻՖ-ի կազմում նա դարձել է EHF գավաթակիր (1990), ԽՍՀՄ չեմպիոն (1991), ԱՊՀ չեմպիոն (1992), ինչպես նաև արժանացել է ԽՍՀՄ առաջնությունների երեք բրոնզե մեդալների (1988, 1989, 1990)։ Անդրեյ Լավրովը հաղթել է Ֆրանսիայի գավաթի առաջնությունում, արժանացել է Ֆրանսիայի առաջնության արծաթե ու բրոնզե մեդալների, ինչպես նաև դարձել է Խորվաթիայի չեմպիոն։

2005 թվականի հունիսից Անդրեյ Լավրովը եղել է Ռյազանի մարզային դումայի ներկայացուցիչը ՌԴ Դաշնային ժողովի Դաշնության խորհրդում, Դաշնության խորհրդի բյուջեի հանձնաժողովի անդամ, Դաշնության խորհրդի երիտասարդության ու սպորտի հարցերով հանձանժողովի նախագահի տեղակալ։ 2011 թվականի փետրվարին ընտրվել է Ռուսաստանի հանդբոլիստների միության առաջին փոխնախագահ^[3]։

Ընտանիք

Անդրեյ Լավրովն ամուսնացած է Տատյանա Պետրովնա Լավրովայի հետ։ Նրանք ունեն երկու որդի։ Ավագը՝ Իվան Լավրովը (ծնվել է 1987 թվականին), սովորել է Ստրասբուրգի համալսարանում, եղել է Ֆրանսիայի հանդբոլի պատանեկան առաջնության չեմպիոն։ Սերգեյ Լավրովը (ծնվել է 1993 թվականին) զբաղվում է թենիսով։

Պարգևներ

«Հայրենիքին մատուցած ծառայությունների համար» IV աստիճանի շքանշան (9 հունիսի, 2001) - ֆիզկուլտուրայի ու սպորտի զարգացման գործում ունեցած մեծ ներդրման ու 2000 թվականին Սիդնեյում XXVII Օլիմպիական խաղերի ժամանակ ունեցած մարզական մեծ ձեռքբերումների համար^[4]
Պատվո շքանշան (31 օգոստոսի, 1998) - ֆիզկուլտուրայի ու սպորտի զարգացման գործում ունեցած մեծ ներդրման համար^[5]
Բարեկամության շքանշան (18 փետրվարի, 2006) - ֆիզկուլտուրայի ու սպորտի զարգացման գործում ունեցած մեծ ներդրման և մարզական մեծ ձեռքբերումների համար^[6]
«Պատվո նշան» շքանշան (1989)
«Կուբանի աշխատանքի հերոս» մեդալ (Կրասնոդարի երկրամաս, 2005 թվականի փետրվար) - ֆիզկուլտուրայի ու սպորտի զարգացման գործում ունեցած անձնական մեծ ներդրման, Կուբանի օլիմպիական ռեզերվի նախապատրաստման ու սպորտային մեծ ձեռքբերումների համար^[7]
Ռուսաստանի սպորտի վաստակավոր վարպետ
ԽՍՀՄ սպորտի վաստակավոր վարպետ (1988)
Կրասնոդարի պատվավոր քաղաքացի (2003)

Ծանոթագրություններ

↑ Olympedia — 2006.
↑ Газета «Ведомости» от 20 июня 2000 года
↑ Андрей Лавров избран первым вице-президентом Союза гандболистов России
↑ Указ Президента РФ от 9 июня 2001 г. № 692
↑ Указ Президента РФ от 31 августа 1998 г. № 1038
↑ Указ Президента РФ от 18 февраля 2006 г. № 126
↑ Спортсмены-олимпийцы стали героями труда Кубани // новости на портале ЮГА

Արտաքին հղումներ

Վիքիպահեստն ունի նյութեր, որոնք վերաբերում են «Անդրեյ Լավրով» հոդվածին։

[_cc046c99e88ecae7-1] Olympedia — 2006.

[2] Газета «Ведомости» от 20 июня 2000 года

[3] Андрей Лавров избран первым вице-президентом Союза гандболистов России

[4] Указ Президента РФ от 9 июня 2001 г. № 692

[5] Указ Президента РФ от 31 августа 1998 г. № 1038

[6] Указ Президента РФ от 18 февраля 2006 г. № 126

[7] Спортсмены-олимпийцы стали героями труда Кубани // новости на портале ЮГА

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]