Անդրեյ Բելոուսով

Վիքիպեդիայից՝ ազատ հանրագիտարանից
Անդրեյ Բելոուսով
 
Կուսակցություն՝ անկախ քաղաքական գործիչ և անկուսակցական
Կրթություն՝ ՄՊՀ տնտեսագիտության ֆակուլտետ և Մոսկվայի պետական համալսարան
Գիտական աստիճան՝ տնտեսագիտության դոկտոր
Մասնագիտություն՝ տնտեսագետ և քաղաքական գործիչ
Դավանանք ուղղափառություն
Ծննդյան օր մարտի 17, 1959(1959-03-17) (65 տարեկան)
Ծննդավայր Մոսկվա, ԽՍՀՄ
Քաղաքացիություն  Ռուսաստան
Հայր Rem Belousov?
 
Կայք՝ government.ru
 
Պարգևներ
Պատվո շքանշան «Մոսկվայի 850-ամյակի հիշատակի» մեդալ
և Ռուսաստանի Դաշնության վաստակավոր տնտեսագետ

Անդրեյ Բելոուսով (ռուս.՝ Андрей Рэмович Белоусов, մարտի 17, 1959(1959-03-17), Մոսկվա, ԽՍՀՄ), ռուս պետական և քաղաքական գործիչ, տնտեսագետ գիտնական։ Ռուսաստանի Դաշնության Կառավարության նախագահի առաջին տեղակալ 2020 թվականի հունվարի 21-ից[1]։ Ռուսաստանի Դաշնության 1-ին դասի գործող պետական խորհրդական (2011)։

Տնտեսագիտության դոկտոր, Ռուսաստանի Դաշնության Բնական գիտությունների ակադեմիայի թղթակից անդամ։ Գիտական խորհրդի[2] և ՌԳԱ ժողովրդատնտեսական կանխատեսման ինստիտուտի ատենախոսություն խորհրդի անդամ[3]։ «Կանխատեսման խնդիրներ» ամսագրի գիտա-խմբագրական խորհրդի անդամ[4]։ «Ֆորսայթ» ամսագրի խմբագրական խորհրդի անդամ[5]։

Ռուսաստանի Դաշնության նախագահի տնտեսական հարցերով օգնական[6][7] (2013-2020), Ռուսաստանի Դաշնության տնտեսական զարգացման նախարարի օգնական (2012-2013)[8]։

Կենսագրություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Անդրեյ Բելոուսովը ծնվել է 1959 թվականի մարտի 17-ին Մոսկվայում, խորհրդային տնտեսագետ Ռեմ Բելոուսովի ընտանիքում (մայրը՝ Ալիսա Պավլովնան ռադիոքիմիկոս էր, հետագայում զբաղվել է հազվագյուտ տարրերի քիմիայով)[9]։ ԶԼՄ-ների տվյալներով՝ Ռեմ Բելոուսովը խորհրդային գիտական դպրոցի հիմնադիրն էր գնագոյացման և կառավարման ոլորտում, և ընդգրկված էր Կոսիգինի բարեփոխման նախապատրաստման մասնակիցների թվում[10], հետագայում զբաղվել է ԽՍՀՄ տնտեսական պատմությամբ։

Երկրորդ ֆիզիկամաթեմատիկական դպրոցն ավարտելուց հետո ընդունվել է Մ․ Լոմոնոսովի անվան Մոսկվայի պետական համալսարանի տնտեսագիտության ֆակուլտետ, որը 1981 թվականին գերազանցությամբ է ավարտել։ Ուսումնառության ընթացքում սկսել է համագործակցել մի խումբ տնտեսագետների հետ՝ Ալեքսանդր Անչիշկինի ղեկավարությամբ, որը 1977-1981 թվականներին եղել է տնտեսագիտական ֆակուլտետի ամբիոններից մեկի վարիչը[10]։

Բարձրագույն կրթության դիպլոմ ստանալուց հետո Անդրեյ Բելոուսովը ուսումը շարունակեց ԽՍՀՄ ԳԱ Կենտրոնական տնտեսամաթեմատիկական ինստիտուտի ասպիրանտուրայում։ Միաժամանակ, այնտեղ սկսել է գիտական աշխատանքային գործունեություն՝ սկզբում որպես հետազոտող-պրակտիկանտ, ապա ԳԱ Կենտրոնական տնտեսամաթեմատիկական ինստիտուտի մարդա-մեքենայական համակարգերի մոդելավորող լաբորատորիայի կրտսեր գիտաշխատող[11], որը գլխավորում էր էմիլ Երշովը։ ԳԱ Կենտրոնական տնտեսագիտական-մաթեմատիկական ինստիտուտի տնօրենի տեղակալի պաշտոնը զբաղեցրել է Յուրի Յարեմենկոն (1994 թվականին դարձել Է Ռուսաստանի գիտությունների ակադեմիայի ակադեմիկոս)։ Ըստ որոշ տվյալների՝ հենց նրանց հետ փոխգործակցությամբ է ձևավորվել Անդրեյ Բելոուսովի գիտական դիրքորոշումը։ Ի դեպ, հնարավոր է, որ Կենտրոնական տնտեսագիտական-մաթեմատիկական  ինստիտուտում Ա. Ռ. Բելոուսովը ծանոթացել է Ալեքսանդր Շոխինի հետ, որը հենց 1982-86 թվականներին ինստիտուտում զբաղեցնում էր լաբորատորիայի վարիչի պաշտոնը։

1986 թվականի փետրվարին մի քանի գիտական ստորաբաժանումների հիման վրա կազմավորվել է ԽՍՀՄ ԳԱ Տնտեսագիտության և գիտատեխնիկական առաջընթացի կանխատեսման ինստիտուտը։ Ինստիտուտի գործունեության հիմնական ուղղությունը տնտեսական կանխատեսումն է։ Անդրեյ Բելոուսովը աշխատանքի է անցել ԽՍՀՄ ԳԱ Ժողովրդատնտեսական կանխատեսման ինստիտուտում, որտեղ նա հետևողականորեն զբաղեցնում էր կրտսեր գիտաշխատողի, գիտաշխատողի և ավագ գիտաշխատողի դիրքերը։ Նրա գիտական առաջնահերթությունները կենտրոնացած էին մակրոտնտեսական միտումների կանխատեսման, ինչպես նաև խորհրդային տիպի տնտեսության մեջ գնաճի և կառուցվածքային ճգնաժամի վրա[10]։

1988 թվականին Անդրեյ Բելոուսովը պաշտպանել է թեկնածուական ատենախոսությունը՝ Շրջանառու միջոցների ձևավորման և օգտագործման մեխանիզմների (բազմաոլորտ մոտեցում) իմիտացիոն մոդելավորումը«» թեմայով։ Երեք տարի անց՝ 1991 թվականին, նշանակվել է ԽՍՀՄ ԳԱ Ժողովրդատնտեսական կանխատեսման ինստիտուտի լաբորատորիայի վարիչ՝ փոխարինելով Էմիլ Երշովին։ Այս պաշտոնը Բելոուսովը զբաղեցրել է մինչև 2006 թվականը՝ այն համատեղելով այլ կազմակերպություններում աշխատանքի հետ, և ազատել է միայն պետական ծառայության անցնելով։ Բելոուսովի նախաձեռնությամբ լաբորատորիային կից թողարկվել է տնտեսագիտության վերլուծական ամսագիր[12]։

Պետական մարմինների հետ սկսել է համագործակցել 1999 թվականից։ Ընդգրկված էր էկոնոմիկայի նախարարության կոլեգիայի կազմում[13][14], եղել է մի շարք նախարարների խորհրդատու՝ Եվգենի Պրիմակովի, Սերգեյ Ստեպաշինի, Միխայիլ Կասյանովի և Միխայիլ Ֆրադկովի (Կասյանովի և Ֆրադկովի հետ աշխատել է արտահաստիքային խորհրդականի կարգավիճակում[10][11]):

1991 թվականի նոյեմբերին ստեղծվել է Արտաքին քաղաքական ասոցիացիայի վերլուծական խումբ, որը նաև երբեմն անվանում են Բեսմերտնիխների խումբ (նրա հիմնադիր, ԽՍՀՄ նախկին արտգործնախարար Ալեքսանդր Բեսմերտնիխի ազգանունով)։ Նրա աշխատանքի ձևաչափը կանոնավոր թեմատիկ քննարկումների, բանավեճերի կազմակերպումն է։ Հետագայում սղագրությունները վերծանվում են և դառնում ավելի խորը ուսումնասիրության առարկա, իսկ որոշ դեպքերում օգտագործվում են գիտական աշխատությունների հիմքում[15]։ Անդրեյ Բելոուսովը 1990-ականների սկզբին միացել է Բեսմերտնիխների խմբին և մասնակցել մի շարք թեմաների մշակմանը։ Նրա հետ միասին խմբի աշխատանքին մասնակցել է Անդրեյ Կլեպաչը, հետագայում՝ Ռուսաստանի տնտեսական զարգացման նախարարության տեղակալ Ա. Ռ. Բելոուսովը[12]։

2000 թվականին Անդրեյ Բելոուսովը հիմնադրել և գլխավորել է մակրոտնտեսական վերլուծության և կարճաժամկետ կանխատեսման կենտրոնը, որի հիման վրա 2005 թվականին հրապարակել է «Ռուսաստանի տնտեսության երկարաժամկետ միտումները. մինչև 2020 թվականը Ռուսաստանի տնտեսական զարգացման սցենարները»[12]։ Բելոուսովը զեկույցում կանխատեսել է 2008 թվականի տնտեսական ճգնաժամը, բացի այդ մատնանշել է 2011-2012 թվականներին տնտեսության հնարավոր անկումը և 2015-2017 թվականներին պետական կառավարման համակարգի խափանումը[16][17]։

2006 թվականին Անդրեյ Բելոուսովը սկսել է իր կենսագրության նոր գլուխը․ անցել է պետական ծառայության։ ՌԴ տնտեսական զարգացման նախարար Գերման Գրեֆի հրավերով զբաղեցրել է նրա տեղակալի պաշտոնը[18]։ Միաժամանակ նա հեռացել է մյուս բոլոր պաշտոններից։

Նույն թվականին Անդրեյ Բելոուսովը ստացել է տնտեսագիտության դոկտորի կոչում՝ պաշտպանելով «Ռուսաստանի տնտեսության վերարտադրության համակարգի հակասություններն ու զարգացման հեռանկարները» դոկտորական թեզը[19] («08.00.05՝ ժողովրդական տնտեսության էկոնոմիկա և կառավարում» մասնագիտությամբ)։

Նախարարությունում Անդրեյ Բելոուսովը ղեկավարում էր մակրոտնտեսական բլոկը, ներառյալ ներդրումային միջավայրի բարելավման հարցերը, դաշնային նպատակային ծրագրերի իրականացումը, Վնեշէկոնոմբանկի ներդրումային գործունեությունը[20]։ Նրա ղեկավարությամբ մշակվել են երկարաժամկետ սոցիալ-տնտեսական զարգացման հայեցակարգը և առևտրի մասին օրինագիծը (ընդունվել է 2009 թվականի դեկտեմբերի 28-ին[21])։

2017 թվականի նոյեմբերի 29-ին Երկաթուղայինների համագումարում

2007 թվականին, երբ Գերման Գրեֆը հեռացավ Ռուսաստանի տնտեսական զարգացման նախարարությունից, նախարար նշանակվեց Էլվիրա Նաբիուլինան, որը մինչ այդ զբաղեցնում էր նախարարի տեղակալի պաշտոնը։ Իր պաշտոնը Բելոուսովը պահպանել է, իսկ հետո՝ 2008 թվականին, գնացել է ՌԴ-ի կառավարության բարձրացման. վարչապետ Վլադիմիր Պուտինը նրան նշանակել է Ռուսաստանի Դաշնության կառավարության աշխատակազմի Էկոնոմիկայի և ֆինանսների դեպարտամենտի տնօրեն[22]։ Քիչ առաջ, 2007 թվականի ամռանը, Անդրեյ Բելոուսովը ստացավ Ռուսաստանի Դաշնության վաստակավոր տնտեսագետի կոչում[23]։

Այսպիսով, Ռուսաստանի կառավարության տնտեսական օրակարգի ձևավորման համար 2008-2012 թվականներին պատասխանատու էին ՌԴ կառավարության նախագահի առաջին տեղակալ Իգոր Շուվալովը[24], Անդրեյ Բելոուսովը և Էլվիրա Նաբիուլինան։

Ռուսաստանի Դաշնության կառավարությունում Ա. Բելոուսովը պատասխանատու էր բյուջեի ձևավորման, պետական ներդրումների, ներդրումային միջավայրի բարելավման հետ կապված հարցերի համար։ Նրա օրոք ստեղծվել է Ռազմավարական նախաձեռնությունների գործակալություն և գործարկվել դրա բազայում, այսպես կոչված, Ազգային ձեռնարկատիրական նախաձեռնություն, որի նպատակն է կատարելագործել Ռուսաստանում ձեռնարկատիրական գործունեության իրականացման պայմանները[10][12][25]։

2012 թվականին կայացել են ՌԴ նախագահի հերթական ընտրությունները, որոնցում հաղթանակ է տարել Վլադիմիր Պուտինը։ Մայիսին Պետական դուման նախագահի ներկայացմամբ հաստատել է ՌԴ կառավարության նախագահ Դմիտրի Մեդվեդևի պաշտոնը։ Որոշ ժամանակ անց հրապարակվել է նաև նախարարների նոր կաբինետը. Անդրեյ Բելոուսովը նշանակվել է ՌԴ տնտեսական զարգացման նախարարի պաշտոնում[8][11]։ Ընդ որում, ըստ ԶԼՄ-ների, Ա. Բելոուսովը նույնպես դիտարկվել է ՌԴ նախագահի տնտեսական հարցերով օգնականի պաշտոնում, սակայն ինչ-որ պահի որոշում է ընդունվել այդ պաշտոնում նշանակել Էլվիրա Նաբիուլինային[26]։

2013 թվականի հունիսի 24-ին նշանակվել է ՌԴ նախագահի տնտեսական հարցերով օգնականի պաշտոնում[6][27]՝ ՌԴ կենտրոնական բանկի ղեկավարի պաշտոնից հեռացած Էլվիրա Նաբիուլինայի փոխարեն[28]։

2015 թվականի հունիսի 17-ից մինչև 2017 թվականի սեպտեմբերի 29-ը «Ռոսնեֆտ» ՀԲԸ-ի տնօրենների խորհրդի նախագահն էր[29]։

2020 թվականի հունվարի 21-ին նշանակվել է Ռուսաստանի Դաշնության կառավարության նախագահի առաջին տեղակալ Միխայիլ Միշուստինի նոր կառավարությունում[30]։

2020 թվականի մարտից՝ «Ռուսական երկաթուղիներ» ԲԲԸ տնօրենների խորհրդի նախագահ[31][32]։

Ընտանիք[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Հայրը՝ Ռեմ Ալեքսանդրովիչ Բելոուսով (1926-2008), տնտեսագետ, տնտեսագիտության դոկտոր, տնտեսագիտության պատմաբան[33]։

Մայրը՝ Ալիսա Պավլովնա Բելոուսովա (Տրավնիկովա) (1934-2015), քիմիկոս, քիմիական գիտությունների թեկնածու[34]։

Ամուսնացել է երկրորդ անգամ։ Կինը՝ Լարիսա Վլադիմիրովնա Բելոուսովա (Ավդեևա ծնվ.՝ 1961)

Առաջին ամուսնությունից նա որդի ունի (ծնվ. 1994): Բաումանի անվան Մոսկվայի պետական համալսարանի շրջանավարտ[35]։

Կրտսեր եղբայր՝ Դմիտրի, Մակրոտնտեսական վերլուծության և կարճաժամկետ կանխատեսման կենտրոնի առաջատար փորձագետ[9]։

Դասային աստիճան[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

  • Ռուսաստանի Դաշնության 1-ին դասի գործող պետական խորհրդական (2011)։

Մրցանակներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

  • Մոսկվայի 850-ամյակին նվիրված մեդալ (1997)
  • Ռուսաստանի Դաշնության նախագահի շնորհակալություն Ռուսաստանի Դաշնության Պետական խորհրդի գործունեության ապահովման գործում ունեցած վաստակի համար (2005 թվականի սեպտեմբերի 1-ին)[36]
  • Ռուսաստանի Դաշնության վաստակավոր տնտեսագետ (2007 թվականի հունիսի 12)՝ պետության տնտեսական քաղաքականության իրականացման գործում ունեցած վաստակի և երկարամյա բարեխիղճ աշխատանքի համար[23]
  • Պատվո շքանշան (2009 թվականի հունիսի 14)՝ ձեռք բերված աշխատանքային հաջողությունների և երկարամյա բարեխիղճ աշխատանքի համար[37]
  • 100 տարի ռազմաօդային ուժերին«» մեդալ (2012)

Գիտական գործունեություն և հրատարակություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Որպես գիտնական, Բելոուսովը հանդիսանում է տնտեսական կառուցվածքի դպրոցի ներկայացուցիչը։ Ներկայումս (2019 թվականի նոյեմբեր) Հիրշի ցուցանիշը Բելոուսովի գիտական աշխատանքների համար գիտական մեջբերումների Ռուսական ինդեքսով կազմում է 18, ընդհանուր առմամբ՝ eLibrary, 19 գիտական էլեկտրոնային գրադարանի բազայի հիման վրա[38]։

  • 1995 թվական՝ Խորհրդային արդյունաբերական համակարգի կառուցվածքային ճգնաժամ «Ինոյե» ժողովածուում[39][40]։ Նոր ռուսական ինքնագիտակցության քրեստոմատիա։
  • 1999 թվական՝ Բելոուսովի և Ե. Ա. Աբրամովայի համատեղ աշխատությունը ֆինանսական հոսքերի ինտեգրված մատրիցներ (մեթոդական և գործիքային մոտեցումներ) Ռուսաստանի սոցիալական հաշվի Matrix-ի կառուցման փորձի մասին։
  • 2000-2001 թվականներին՝ Բելոուսովի ղեկավարությամբ, Մակրոտնտեսական վերլուծության և կարճաժամկետ կանխատեսման կենտրոնի փորձագետները հոդվածների շարք են պատրաստել «Կանխատեսման խնդիրներ» ամսագրում[41], որոնք պարունակում են հետճգնաժամային աշխուժացման առաջին փուլի վերլուծություն և ռուսական տնտեսության զարգացման երկարաժամկետ կանխատեսում։
  • 2003-2004 թվականներին Բելոուսովը ղեկավարել է ռուսական տնտեսության կառուցվածքի և զարգացման գործոնների վերլուծության (Ռուսական տնտեսության զարգացումը հետճգնաժամային շրջանում (մակրոտնտեսական առումով)[42], Ռուսաստանի տնտեսության զարգացումը միջնաժամկետ հեռանկարում. սպառնալիքների վերլուծություն»[43] և այլ)։
  • 2005-2007 թվականներին ղեկավարել է «Ռուսական տնտեսական հրաշք. կանենք ինքներս։ Ռուսաստանի տնտեսության զարգացման կանխատեսումը մինչև 2020 թվականը» գրքի հեղինակային կոլեկտիվը[44]։ Գրքի երկու գլուխները տպագրվել են որպես առանձին հոդվածներ «Проблемы прогнозирования» ամսագրում[45][46]։
  • 2006 թվականին լույս է տեսել «Ռուսաստանի տնտեսության վերարտադրության համակարգի էվոլյուցիան։ Ճգնաժամից դեպի զարգացում» գիրքը[47]։

Ծանոթագրություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

  1. ↑ «Подписаны указы о Первом заместителе и заместителях Председателя Правительства» (ռուսերեն). Президент России. Վերցված է 2020 թ․ հունվարի 21-ին.
  2. ↑ «Учёный совет». ИНП РАН. Արխիվացված օրիգինալից 2012 թ․ հոկտեմբերի 18-ին. Վերցված է 2012 թ․ հոկտեմբերի 7-ին.
  3. ↑ «Диссертационный совет». ИНП РАН. Արխիվացված օրիգինալից 2012 թ․ հոկտեմբերի 18-ին. Վերցված է 2012 թ․ հոկտեմբերի 7-ին.
  4. ↑ «Информация о журнале «Проблемы прогнозирования»». ИНП РАН. Արխիվացված օրիգինալից 2012 թ․ հոկտեմբերի 18-ին. Վերցված է 2012 թ․ հոկտեմբերի 7-ին.
  5. ↑ «Редакционный совет». Журнал Национального исследовательского университета «Высшая школа экономики». Արխիվացված օրիգինալից 2012 թ․ օգոստոսի 6-ին. Վերցված է 2012 թ․ հուլիսի 21-ին.
  6. ↑ 6,0 6,1 «Андрей Белоусов назначен помощником Президента». Официальный сайт президента РФ. 2013 թ․ հունիսի 24. Վերցված է 2013 թ․ հունիսի 24-ին.
  7. ↑ «Улюкаев стал министром экономического развития, Белоусов - помощником президента». Вести.ру. 24 июня 2013. Վերցված է 2013 թ․ հունիսի 24-ին.
  8. ↑ 8,0 8,1 «Кабинет заместителей. Новые лица правительства Медведева». Газета.Ru. 2012 թ․ մայիսի 21. Վերցված է 2012 թ․ հոկտեմբերի 7-ին.
  9. ↑ 9,0 9,1 Всем хорош
  10. ↑ 10,0 10,1 10,2 10,3 10,4 «Белоусов Андрей Рэмович». РБК. Արխիվացված օրիգինալից 2012 թ․ հոկտեմբերի 18-ին. Վերցված է 2012 թ․ հոկտեմբերի 14-ին.
  11. ↑ 11,0 11,1 11,2 «Биография Андрея Белоусова». ՌԻԱ Նովոստի. Արխիվացված օրիգինալից 2012 թ․ հոկտեմբերի 18-ին. Վերցված է 2012 թ․ հոկտեմբերի 7-ին.
  12. ↑ 12,0 12,1 12,2 12,3 «Всем хорош». Коммерсант. Огонёк. 2013 թ․ հուլիսի 1.
  13. ↑ «Распоряжение Правительства РФ от 25.01.1999 г. № 145-р». Гарант.ру (ռուսերեն). 1999 թ․ հունվարի 25. Արխիվացված օրիգինալից 2012 թ․ հոկտեմբերի 18-ին. Վերցված է 2012 թ․ հոկտեմբերի 14-ին.
  14. ↑ «Распоряжение Правительства РФ от 31.01.2001 г. № 137-р». «Консультант Плюс» (ռուսերեն). 2001 թ․ հունվարի 31. Վերցված է 2012 թ․ հոկտեմբերի 14-ին.
  15. ↑ «Аналитическая группа Внешнеполитической ассоциации ("Группа Бессмертных")». «Русский журнал» (ռուսերեն). Վերցված է 2013 թ․ մարտի 30-ին.
  16. ↑ Борзова, Дарья (2008 թ․ նոյեմբերի 28). «О кризисе предупреждали давно». Zaks.ru. Վերցված է 2012 թ․ հոկտեմբերի 14-ին.
  17. ↑ Белоусов, Андрей Рэмович Долгосрочные тренды российской экономики. — 2005.
  18. ↑ Распоряжение Правительства Российской Федерации от 6 февраля 2006 г. № 133-р «О заместителе министра экономического развития и торговли Российской Федерации»(չաշխատող հղում)
  19. ↑ Белоусов, Андрей Рэмович (2006). «Противоречия и перспективы развития системы воспроизводства российской экономики». disserCat (ռուսերեն). Արխիվացված օրիգինալից 2012 թ․ օգոստոսի 17-ին. Վերցված է 2012 թ․ օգոստոսի 4-ին.
  20. ↑ «Белоусов, Андрей». Lenta.ru (ռուսերեն). Վերցված է 2012 թ․ հոկտեմբերի 7-ին.
  21. ↑ «Федеральный закон от 28 декабря 2009 г. N 381-ФЗ «Об основах государственного регулирования торговой деятельности в Российской Федерации»» (ռուսերեն). «Гарант.ру». Արխիվացված օրիգինալից 2012 թ․ հոկտեմբերի 18-ին. Վերցված է 2012 թ․ հոկտեմբերի 7-ին.
  22. ↑ «Распоряжение Правительства Российской Федерации от 17 июля 2008 г. № 1019-р «О Белоусове А. Р.»». Արխիվացված է օրիգինալից 2013 թ․ ապրիլի 16-ին. Վերցված է 2020 թ․ հունվարի 24-ին.
  23. ↑ 23,0 23,1 «Указ Президента Российской Федерации от 12.06.2007 г. № 750 «О награждении государственными наградами Российской Федерации Цыплакова С. С. и Белоусова А. Р.»». Արխիվացված օրիգինալից 2020 թ․ մայիսի 16-ին. Վերցված է 2020 թ․ փետրվարի 11-ին.
  24. ↑ «О распределении обязанностей между Первым заместителем Председателя Правительства Российской Федерации, заместителями Председателя Правительства Российской Федерации». Արխիվացված է օրիգինալից 2012 թ․ հոկտեմբերի 18-ին. Վերցված է 2012 թ․ հոկտեմբերի 2-ին.
  25. ↑ «Андрей Белоусов назначен министром экономического развития РФ». Российская газета. 2012 թ․ մայիսի 21. Վերցված է 2012 թ․ հոկտեմբերի 14-ին.
  26. ↑ Максим Товкайло; Ольга Плотонова (2013 թ․ հունիսի 18). «Новым министром экономического развития может стать Алексей Улюкаев». Ведомости. Վերցված է 2013 թ․ հունիսի 20-ին.
  27. ↑ Путин назначил Алексея Улюкаева главой Минэкономразвития
  28. ↑ «Указ «О Набиуллиной Э.С.»». Официальный сайт президента РФ. 2013 թ․ հունիսի 24. Վերցված է 2013 թ․ հունիսի 24-ին.
  29. ↑ Помощник президента Андрей Белоусов возглавил совет директоров «Роснефти» — Интерфакс
  30. ↑ «Белоусов назначен первым вице-премьером» (ռուսերեն). ТАСС. 2020 թ․ հունվարի 21. Վերցված է 2020 թ․ հունվարի 22-ին.
  31. ↑ ТАСС, 13 марта 2020. Первый вице-премьер Белоусов возглавит совет директоров РЖД
  32. ↑ «Совет директоров РЖД наполовину обновится. В новый состав могут войти Андрей Белоусов и Максим Решетников». Ведомости. 2020 թ․ մարտի 10. Վերցված է 2020 թ․ մարտի 11-ին.
  33. ↑ Биография Р. А. Белоусова
  34. ↑ «Краткая биография А. П. Белоусовой». Արխիվացված է օրիգինալից 2013 թ․ մարտի 18-ին. Վերցված է 2012 թ․ հուլիսի 2-ին.
  35. ↑ «Выписка из приказа о зачислении в МГТУ им. Баумана» (PDF). Արխիվացված է օրիգինալից (PDF) 2020 թ․ հուլիսի 17-ին. Վերցված է 2020 թ․ ապրիլի 9-ին.
  36. ↑ Распоряжение Президента Российской Федерации от 01.09.2005 г. № 395-рп «О поощрении»
  37. ↑ Указ Президента Российской Федерации от 14.06.2009 г. № 686 «О награждении государственными наградами Российской Федерации»
  38. ↑ Белоусов, Андрей Рэмович. Российский индекс научного цитирования
  39. ↑ ««Иное. Путеводитель.»». «Хрестоматия нового российского самосознания». 1995. Արխիվացված է օրիգինալից 2013 թ․ դեկտեմբերի 19-ին. Վերցված է 2012 թ․ օգոստոսի 4-ին.
  40. ↑ Белоусов, Андрей Рэмович (1995). ««Структурный кризис советской индустриальной системы»». Արխիվացված է օրիգինալից 2013 թ․ դեկտեմբերի 19-ին. Վերցված է 2012 թ․ օգոստոսի 4-ին.
  41. ↑ «Архив журнала «Проблемы прогнозирования»». Институт народнохозяйственного прогнозирования РАН. Արխիվացված օրիգինալից 2012 թ․ հոկտեմբերի 18-ին. Վերցված է 2012 թ․ հոկտեմբերի 2-ին.
  42. ↑ Белоусов, Андрей Рэмович (2003 թ․ հունիսի 1). ««Развитие российской экономики в посткризисный период (макроэкономический аспект)»». Институт народнохозяйственного прогнозирования РАН. Արխիվացված է օրիգինալից 2012 թ․ օգոստոսի 17-ին. Վերցված է 2012 թ․ օգոստոսի 4-ին.
  43. ↑ Белоусов, Андрей Рэмович (2003 թ․ հունիսի 1). ««Развитие российской экономики в среднесрочной перспективе: анализ угроз»». Институт народнохозяйственного прогнозирования РАН. Արխիվացված է օրիգինալից 2012 թ․ օգոստոսի 17-ին. Վերցված է 2012 թ․ օգոստոսի 4-ին.
  44. ↑ «Российское экономическое чудо: сделаем сами. Прогноз развития экономики России до 2020 года». — «Деловая литература», 2007. — 128 с. — ISBN 978-5-93211-043-0(չաշխատող հղում)
  45. ↑ Белоусов, Андрей Рэмович (2006). «Сценарии экономического развития России на пятнадцатилетнюю перспективу». Институт народнохозяйственного прогнозирования РАН. Արխիվացված է օրիգինալից 2012 թ․ հոկտեմբերի 18-ին. Վերցված է 2012 թ․ հոկտեմբերի 7-ին.
  46. ↑ В. А. Сальников, Д. И. Галимов. (2006 թ․ ապրիլի 2). «Конкурентоспособность отраслей российской промышленности – текущее состояние и перспективы». Институт народнохозяйственного прогнозирования РАН. Արխիվացված է օրիգինալից 2014 թ․ մայիսի 24-ին. Վերցված է 2012 թ․ հոկտեմբերի 2-ին.
  47. ↑ Белоусов, Андрей Рэмович «Эволюция системы воспроизводства российской экономики: От кризиса к развитию». — «Макс-пресс», 2006. — 396 с. — 500 экз. — ISBN 5-317-01601-0
Վիքիպահեստն ունի նյութեր, որոնք վերաբերում են «Անդրեյ Բելոուսով» հոդվածին։
 ⛭ 
  Թեմատիկ կայքեր
Բառարաններ և հանրագիտարաններ
Չափորոշչային վերահսկողություն
GND: 170984869 · VIAF: 242710531 · WorldCat VIAF: 242710531
Ստացված է «https://hy.wikipedia.org/w/index.php?title=Անդրեյ_Բելոուսով&oldid=9809835» էջից