Անդրանիկ զորավարի հեծյալ արձանը
Անդրանիկ զորավարի հեծյալ արձանը | |
---|---|
տեսակ | արձան |
ժանր | դիմանկար |
գտնվելու վայր | Հայաստանի ազգային պատկերասրահ |
քաղաք | Երևան |
հիմնական թեմա | Անդրանիկը ձիուն նստած, գրոհի պատրաստ վիճակում |
Անդրանիկ զորավարի հեծյալ արձանը, Լևոն Մուրադովի կերտած արձանը, որը դրված է Փարիզի Պեր Լաշեզի գերեզմանոցում` նրա գերեզմանին։ Իր բովանդակությամբ ու լուծումով դա ավելի համապատասխանում է կամերային քանդակի պահանջներին։ Ըստ երևույթին, ավելի հարմար քանդակ չունենալով, սփյուռքահայերը Անդրանիկի հիշատակը հավերժացնելու համար, գերադասել են այդ գործը։
Նկարագրություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Արձանը ներկայացնում է Անդրանիկին` ձիու վրա նստած, գրոհի պատրաստ վիճակում, մի ժայռաբեկորի բարձունքին։ Նա մի պահ սանձել է անհանգիստ ձիուն և դիտում է մարտադաշտը` կողմնորոշելու իր անելիքը։ Պատվանդանին հարթաքանդակի ձևով պատկերված են նրա կամավորական ջոկատները` պատրաստ գրսհելու։
Մտահղացում[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Արտասահմանյան պայմաններում Անդրանիկի հուշարձանի ստեղծումը սփյուռքահայության երախտագիտության տուրք է` փառաբանված զորավարի հիշատակը հավերժացնելու, որն իր ամբողջ կորովը ներդրեց արևմտահայության ողբերգության տարիներին թուրքական բռնակալներից ազատագրելով հայ ժողովրդի մի նշանակալի մասը։
Կերպարի մշակման ոճ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Անկախ իր նշանակությունից` այս գործն հայկական արվեստում փոքրաթիվ ստեղծագործություններից մեկն է։ Այն բավական ճշմարտացիորեն, առանց գունազարդելու ներկայացնում է Անդրանիկին իր էությամբ որպես խիզախ ազգային հերոսի հայ ազատագրական պայքարում ցուցաբերած իր գործունեությամբ։ Արձանը կոմպոզիցիայով իմաստավորվել է` համապատասխանելով իր գաղափարին։ Պատվանդանի դեր կատարող ժայռի թեքությունը արձանին հաղորդում է սլացիկ շարժում` միաժամանակ նպաստելով ամբողջությամբ ուրվագծվելու երկնքի ֆոնին, տպավորիչ դարձնելով նրա արտահայտչականությունը։ Գեղեցիկ շարժման մեջ է նրա ձիու ֆիգուրը` իր պրկված մկաններով ստեղծելով բնական իրավիճակ [1]։
Ծանոթագրություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
- ↑ Եղիշե Մարտիկյան, Հայկական կերպարվեստի պատմություն, Երևան, 1987