Ամուրյան ոզնին շատ նման է սովորական ոզնուն, բայց գունավորումը մի քիչ ավելի բաց է։ Ամույան ոզնիների ասեղների մեկ երրորդը զրկված է գունանյութից, ուստի ասեղի ծածկույթի ընդհանուր երանգը բաց շագանակագույն է։ Որովայնի վրայի մորթին շագանակագույն է, խիտ, կոշտ։ Մարմնի հետևի մասում կան ասեղներ` մինչև 24 մմ երկարությամբ։ Նրա մարմնի երկարությունը 18-26 սմ է, պոչը՝ 16-28 մմ։ Քաշը կախված է տարվա ժամանակից՝ 234-ից հասնելով 1092 գրամի[4]։
Ամուրյան ոզնին բնակվում է մի շարք կենսատոպով՝ խուսափելով միայն բարձրադիր գոտիներից, հսկայական ճահիճներից և մեծ վարելահողերից։ Դրա համար ամենալավ վայրերն են գետի հովիտները և լանջերի ստորին մասերը, ծածկված փշատերև-լեռնաշղթայով, հարուստ ծորերով և խոտածածկերով։ Նախընտրում է բնակություն հաստատել անտառի և բաց տարածքների սահմանին[5]։ Օրն անցկացնում է բնի մեջ, բայց ցուրտ անձրևոտ օրերին այն կարող է որսալ շուրջօրյա։ Ամուրյան ոզնու սնուցման հիմքը հողային որդերն ու այլ հողի անողնաշարավորներն են, պակաս հաճախ՝ փոքր ցամաքային ողնաշարավորները և նույնիսկ ավելի քիչ հաճախ բույսերի պտուղները։ Բուծման սեզոնը տևում է մարտի վերջից մինչև ապրիլի սկզբը։ Հասունությունը տեղի է ունենում 2 տարեկան հասակում[5]։
Ամուրյան ոզնիների տարածման արեալ
