Jump to content

Ամոնկա

Վիքիպեդիայից՝ ազատ հանրագիտարանից
Ամոնկա
Տեսակգետ
Երկիր Ռուսաստան
ՎարչատարածքԿուրսկի մարզ
ԲԾՄ138 մետր
ԳետաբերանՍեյմ
Ջրահավաքի տարածքԴեսնայի ավազան
Քարտեզ
Քարտեզ

Ամոնկա (ռուս.՝ Амо́нька, Ամոն, Ամոնկա, Օմոն, Օմոնյա, Ցամաք Ամոնկա, գետ, Կուրսկի մարզի, Խոմուտովսկի և Ռիլսկի շրջաններում հոսող, Կուրսկի մարզի Խոմուտովսկի և Ռիլսկի շրջաններում հոսող Սեյմ գետի միջին հոսանքի աջ վտակը Դնեպրի ավազանում:

Պատմական գիտությունների դոկտոր Ն. Լ. Չլենովան Ամոնկա գետի անունը վերագրում է իրանական ծագման հիդրոնիմներին, որոնց տարածքը գտնվում է փայտակերտվածքային հնագիտական մշակույթի հյուսիսային մասում[1]։

Ֆիզիկաաշխարհագրական բնութագիր

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Գետի երկարությունը 50 կմ է։ Ջրահավաք ավազանի մակերեսը 740 կմ² է։ Ծովի մակարդակից բարձր է 139մ։ Ամոնկայի երկարությունը Ռիլսկի շրջանի սահմաններում կազմում է 35 կմ։[2] Իսկ Խոմուտովսկու շրջանից- 15 կմ[3]։ Մթնոլորտային տեղումների քանակով Ամոնկայի ջրահավաքը Կուրսկի մարզում ամենամեծերից մեկն է և կազմում է տարեկան ավելի քան 580 մմ։ Ընդ որում, ձնածածկույթի շրջանը չի գերազանցում 115 օրը։ Այս ցուցանիշներով, ջրամատակարարման պայմանների տեսանկյունից, Ամոնկա գետը գտնվում է բարենպաստ կլիմայական պայմաններում[4]։

Ամոնկայի ջրահավաքի հողերը հումուսով աղքատ են (4,2-4,4%), իսկ անտառային տնկարկների տարածքը հասնում է ջրահավաքի տարածքի 10%-ին[4][5]։ Ամոնկա գետը սկիզբ է առնում Միխալյովկա գյուղի հյուսիս-արևելյան ծայրամասում՝ Օլխովկա գյուղի մոտ (խումոտովսկի շրջան)։ Սկզբում հոսում է դեպի հարավ-արևմուտք՝ անցնելով Ռոդիոնովկայի և Ամոնի միջով: Ռադիոնովկայից առաջ Ամոնկա գետը միանում է Պոդուսադի գետին: Բոլշոգնեուշևոյից առաջ գետը միանում է Գլուշկա գետին, իսկ հետո՝ Վոեգոշչիցա գետին: Մոգիլյովկայում Ամոնկա գետը միանում է Կոստրովկա գետին, իսկ հետո՝ Կլինուշկա գետին: Ալտուխովկա գյուղի շրջանում Ամոնկա գետը միանում է Վորոնովկա գետին, իսկ հետո՝ Լադիգինա գյուղի շրջանում Ամոնկա գետը միանում է Ցամաք Ամոնկա (Մալայա Ամոն գետին) և շրջվում է դեպի հարավ-արևելք և Ասմոլովոյի մոտ թափվում է Սեյմ գետը։ Ասմոլովո գյուղից մինչև Կոնոպլյանովկա գյուղը Ամոնկա գետում սահմանափակված է ձկնորսությունը ձկների ձվադրման շրջանում[6]։

Գետը հասնող չմաքրված կեղտաջրերի քանակը հասնում է 5000մ³/կմ² ջրահավաքի։ Ընդհանուր առմամբ, Ամոնկայի տարածքը վերաբերում է աղտոտման չափավոր վտանգավոր աստիճանին, իսկ ընդհանուր էկոլոգիական իրավիճակը՝ օպտիմալին[4]։

Էկոլոգիական գործոնների ազդեցությունը, հումուսի ցածր պարունակությունը, լվացված հողերի մեծ քանակությունը (գյուղատնտեսական հողերի մինչև 40%-ը) բացասաբար է ազդում Ամոնկա գետի ավազանի շրջանում հողերի արժեքի վրա՝ միջինը ամենացածրը Կուրսկի մարզում[5]։ Գետի շրջանում հողածածկույթի որակը բարելավելու համար անհրաժեշտ է իրականացնել գյուղատնտեսական, անտառային և հիդրոտեխնիկական հողի էրոզիայի դեմ պայքարի միջոցառումների համալիր՝ գյուղատնտեսական հողերի 20%-ի վրա[5]։

Հնագիտություն

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

2017 թվականին Սեյմինսկո-Սուջինսկի հնագիտական արշավախմբի առանձին ջոկատը՝ Ե. Վ. Պրովոտորովի ղեկավարությամբ, Խոմուտովսկի շրջանի տարածքի ուսումնասիրության ժամանակ Ամոնկա գետի վրա հայտնաբերել է Կիևի և Կոլոչինի հնագիտական մշակույթների մի քանի բնակավայր։ Նաև հայտնաբերվել է վարվարական էմալների շրջանակի բացված ապարանջանների գանձ[7]։

Ծանոթագրություններ

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
  1. О времени появления ираноязычного населения в Северном Причерноморье / Н. Л. Членова // Этногенез народов Балкан и Северного Причерноморья. Лингвистика, история, археология : [рус.] : [арх. 25 սեպտեմբերի 2024] / Отв. ред. Л. А. Гиндин. — Москва : Наука, 1984. — 280 с.
  2. Ш. Р. Гойзман. Рыльский район : [рус.] : [арх. 24 սեպտեմբերի 2024] // Курская энциклопедия : электр. изд..
  3. Ш. Р. Гойзман. Хомутовский район : [рус.] : [арх. 24 սեպտեմբերի 2024] // Курская энциклопедия : электр. изд..
  4. 4,0 4,1 4,2 Условия водоснабжения в Курской области : [рус.] : [арх. 23 սեպտեմբերի 2024] // Современные технологии обеспечения гражданской обороны и ликвидации последствий чрезвычайных ситуаций : журн. — 2011. — № 1 (2). — С. 68–71.
  5. 5,0 5,1 5,2 И. С. Пудякова. Организация землепользования в регионах с интенсивным антропогенным воздействием на природную среду : [рус.]. — Воронеж, 2007. — 21 с.
  6. Где в Курской области запрещена рыбалка : [рус.] : [арх. 5 սեպտեմբերի 2019] // Друг для друга Online : электр. изд.. — 2009. — 7 апреля.
  7. О. А. Радюш. Сейминско-Суджинская археологическая экспедиция : [рус.] : [арх. 14 ապրիլի 2024] // Институт археологии РАН : электр. изд.. — 2017.

Արտաքին հղումներ

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
  • Ֆ․ Ֆ․ Շուբերտ, Պ․ Ա․ Տուչկով։ Ռուսական կայսրության 1846-1863 թթ. ռազմա-տեղագրական քարտեզ։ Տող19, էջ 13․ արխիվացվել է 2020 թ․ օգոստոսի 3-ին // Etomesto.ru․ էլեկտրոնային խմբ.