Ամերիկյան ստանդարտ տարբերակ (Աստվածաշունչ)

Ամերիկյան ստանդարտ տարբերակ (ԱՍՏ), պաշտոնապես վերանայված տարբերակ, Ստանդարտ ամերիկյան հրատարակություն, Աստվածաշնչի անգլերեն թարգմանություն, որի թարգամնությունն ավարտվել է 1901 թվականին Հին Կտակարանի վերանայման հրապարակմամբ: Վերանայված Նոր Կտակարանը հրատարակվել է 1900 թվականին։

Նախկինում այն հայտնի է եղել իր ամբողջական անունով, բայց շուտով ստացել է այլ անուններ, ինչպիսիք են Ամերիկյան վերանայված տարբերակը, Ամերիկյան ստանդարտ վերանայումը, Ամերիկյան ստանդարտ վերանայված Աստվածաշունչը և Ամերիկյան ստանդարտ հրատարակությունը:

Պատմություն

Ամերիկյան ստանդարտ տարբերակը, որը նաև հայտնի էր որպես 1901 թվականի ամերիկյան վերանայում, արմատավորված է 1870 թվականին սկսված աշխատանքում՝ 1611 թվականի Ջեյմս թագավորի Աստվածաշունչը վերանայելու համար: Այս նախագիծը ի վերջո հանգեցրել է վերանայված տարբերակի (ՎՏ) ստեղծմանը Մեծ Բրիտանիայում: Ամերիկացի կրոնական առաջնորդներին հրավեր է տրվել՝ աշխատելու ՎՏ նախագծի վրա: 1871 թվականին Ֆիլիպ Շաֆը ընտրել է երեսուն գիտնականի: Ամերիկյան կոմիտեում ներկայացված դավանանքներն էին բապտիստ, կոնգրեգացիոնալիստ, հոլանդական բարեփոխված, ընկերներ, մեթոդիստ, եպիսկոպոս, պրեսբիտերական, բողոքական եպիսկոպոս և ունիտար: Այս գիտնականները սկսել են աշխատել 1872 թվականին։ Ամենաերիտասարդ երեք խմբագիրները դարձել են Ամերիկյան ստանդարտ վերանայված Նոր Կտակարանի խմբագիրները՝ Թիմոթի Դուայթ V, Ջոզեֆ Հենրի Թայեր և Մեթյու Բ. Ռիդլ^[1]^[2]:

Նոր Կտակարանի վերանայված տարբերակը հրատարակվել է 1881 թվականին, Հին Կտակարանը՝ 1885 թվականին, իսկ Ապոկրիֆան՝ 1894 թվականին, որից հետո բրիտանական թիմը ցրվել է։ Այնուհետև ՎՏ-ի չարտոնված պատճենները հայտնվել են ԱՄՆ-ում՝ հիմնական տեքստում ունենալով ամերիկյան թիմի առաջարկները: Դա հնարավոր էր, քանի որ մինչ ՎՏ-ն Մեծ Բրիտանիայում ուներ Քրաուն հեղինակային իրավունք՝ որպես Օքսֆորդի և Քեմբրիջի համալսարանական հրատարակչությունների արտադրանք, այս պաշտպանությունը չի տարածվել ԱՄՆ-ի վրա, որտեղ տեքստը առանձին հեղինակային իրավունքով պաշտպանված չի եղել: 1898 թվականին Օքսֆորդի և Քեմբրիջի համալսարանները հրապարակել են ՎՏ-ի իրենց հրատարակությունները՝ ներառելով որոշ ամերիկյան առաջարկներ: Այնուամենայնիվ, այս առաջարկությունների թիվը կրճատվել է հավելվածներում ներկայացվածներից: Օքսֆորդի և Քեմբրիջի համալսարանների ամերիկյանացված հրատարակություններից մի քանիսն իրենց կազմի վրա ունեին «Ամերիկյան վերանայված տարբերակ» անվանումը։ Թոմաս Նելսոնի Ամերիկյան ստանդարտ տարբերակի Սուրբ Աստվածաշնչի որոշ հրատարակություններ ներառում էին վերանայված տարբերակի ապոկրիֆը: 1885 թվականի վերանայված տարբերակը և 1901 թվականի ամերիկյան ստանդարտ տարբերակը Աստվածաշնչի այն տարբերակներից են, որոնք լիազորված են օգտագործել Եպիսկոպոսական եկեղեցու և Անգլիայի եկեղեցու ծառայություններում^[3]^[4]: Ամերիկյան ստանդարտ տարբերակը հանրային տիրույթ է մտել 1957 թվականի հունվարի 1-ին՝ հեղինակային իրավունքի ժամկետի ավարտից հետո։

Առանձնահատկություններ

Ամենակարողի աստվածային անունը (Տետրագրամմատոն) ԱՍՏ Հին Կտակարանի 6823 տեղում հետևողականորեն թարգմանվում է Եհովա, այլ ոչ թե Տեր, ինչպես հիմնականում հայտնվում է Ջեյմս թագավորի Աստվածաշնչում և 1881–1885-ի վերանայված տարբերակում։ Ջեյմս թագավորի Աստվածաշնչում կան յոթ համարներ, որտեղ հայտնվում է աստվածային անունը՝ Ծննդոց 22:14, Ելք 6:3, Ելք 17:15, Դատավորներ 6:24, Սաղմոս 83:18, Եսայիա 12:2 և Եսայիա 26:4 գումարած. դրա կրճատ ձևը՝ Յահ, Սաղմոս 68։ 4-ում։ Անգլերեն վերանայված տարբերակը (1881–1885 թվականներ, հրատարակվել է ապոկրիֆով 1894 թվականին) քառագրությունը թարգմանում է որպես Եհովա, որտեղ այն հայտնվում է Ջեյմս թագավորի տարբերակում, և ևս ութ անգամ Ելից 6։ 2,6–8, Սաղմոս 68։ 20, Եսայիա։ 49։ 14, Երեմիա 16։ 21 և Ամբակում 3 :19 գումարած որպես դրա կրճատ ձև՝ Jah, երկու անգամ Սաղմոս 68։ 4 և Սաղմոս 89։ 8։ Այս փոփոխության պատճառն, ինչպես բացատրեց Կոմիտեն նախաբանում, այն էր, որ «ամերիկյան վերանայողները [...] բերվեցին միաձայն համոզման, որ հրեական սնահավատությունը, որը Աստվածային անունը չափազանց սուրբ էր համարում արտասանելու համար, չպետք է լինի: ավելի երկար գերակշռել անգլերենում կամ Հին Կտակարանի ցանկացած այլ տարբերակում»^[5]։

Ծանոթագրություններ

↑ Worth, Roland H. (1992), Bible Translations: A History Through Source Documents, էջ 107, «In between these two periods, the American translators continued to meet on a yearly basis to lay plans for the eventual publication of their work. Matthew B. Riddle, the last survivor of the original group of Americans, writes of how the group went about their work: Three of these, the youngest in years, became the editors of the American Standard Revised New Testament: Drs. Dwight, Thayer and Riddle. Dr. Thayer lived to see the published volume, but died a few months afterward…»
↑ Riddle, Matthew Brown (1908), The Story of the Revised New Testament, American Standard Edition, Philadelphia: Sunday School Times, «Dr. Ezra Abbot was the foremost textual critic in America, and his opinions usually prevailed when questions of text were debated.»{{citation}}: CS1 սպաս․ location missing publisher (link)
↑ American Standard Version of the Bible (1901), The Episcopal Church, «On July 7, 1870, the Convocation of the Province of Canterbury, England, voted to invite some "American divines" to join in the work of revising the Bible. An American Revision Committee was organized on Dec. 7, 1871, and began work on Oct. 4, 1872. In 1901 their work was published as The Holy Bible Containing the Old and New Testaments Translated Out of the Original Tongues, Being the Version Set Forth A.D. 1611 Compared with the Most Ancient Authorities and Revised A.D. 1881–1885. Newly Edited by the American Revision Committee A.D. 1901. Standard Edition. This is one of the versions of the Bible authorized by the Episcopal Church and the Anglican Communion for use in worship».
↑ «Versions of Scripture», A Note by the House of Bishops, The Church of England, Վերցված է 5 June 2015-ին, «While the Church of England authorises the Lectionary — what passages are to be read on which occasion — it does not authorize particular translations of the Bible. Nevertheless, among the criteria by which versions of Scripture are judged suitable for reading in church during the course of public worship are the following: three versions of Scripture which are translations and appear to satisfy at least four of the criteria set out in paragraph 1 above include: The Authorized Version or King James Bible (AV), published in 1611, of which a Revised Version was published in 1881-5».
↑ «Preface», ASV (American ed.), Christian Classics Ethereal Library.

Հետագա ընթերցում

Metzger, Bruce M. The Bible in Translation. pp. 101–3. Grand Rapids: Baker.
Capoccia, Tony, «Choosing A Bible», Bible BB.

[1] Worth, Roland H. (1992), Bible Translations: A History Through Source Documents, էջ 107, «In between these two periods, the American translators continued to meet on a yearly basis to lay plans for the eventual publication of their work. Matthew B. Riddle, the last survivor of the original group of Americans, writes of how the group went about their work: Three of these, the youngest in years, became the editors of the American Standard Revised New Testament: Drs. Dwight, Thayer and Riddle. Dr. Thayer lived to see the published volume, but died a few months afterward…»

[2] Riddle, Matthew Brown (1908), The Story of the Revised New Testament, American Standard Edition, Philadelphia: Sunday School Times, «Dr. Ezra Abbot was the foremost textual critic in America, and his opinions usually prevailed when questions of text were debated.»{{citation}}: CS1 սպաս․ location missing publisher (link)

[3] American Standard Version of the Bible (1901), The Episcopal Church, «On July 7, 1870, the Convocation of the Province of Canterbury, England, voted to invite some "American divines" to join in the work of revising the Bible. An American Revision Committee was organized on Dec. 7, 1871, and began work on Oct. 4, 1872. In 1901 their work was published as The Holy Bible Containing the Old and New Testaments Translated Out of the Original Tongues, Being the Version Set Forth A.D. 1611 Compared with the Most Ancient Authorities and Revised A.D. 1881–1885. Newly Edited by the American Revision Committee A.D. 1901. Standard Edition. This is one of the versions of the Bible authorized by the Episcopal Church and the Anglican Communion for use in worship».

[4] «Versions of Scripture», A Note by the House of Bishops, The Church of England, Վերցված է 5 June 2015-ին, «While the Church of England authorises the Lectionary — what passages are to be read on which occasion — it does not authorize particular translations of the Bible. Nevertheless, among the criteria by which versions of Scripture are judged suitable for reading in church during the course of public worship are the following: three versions of Scripture which are translations and appear to satisfy at least four of the criteria set out in paragraph 1 above include: The Authorized Version or King James Bible (AV), published in 1611, of which a Revised Version was published in 1881-5».

[5] «Preface», ASV (American ed.), Christian Classics Ethereal Library.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]