Աղամալի, Աղաջանի և Նանագուլի խաչքար (Շողակաթ)
 | |
|---|---|
 Աղամալի, Աղաջանի և Նանագուլի խաչքար | |
| Երկիր | Հայաստան |
| Տարածաշրջան | Արմավիրի մարզի Վաղարշապատ քաղաքի Նալբանդյան-Սահակ Պարթև փողոցների խաչմերուկ մոտ գտնվող Շողակաթ եկեղեցում։ |
| Սկզբնական տեղադրություն | Արմավիրի մարզի Վաղարշապատ քաղաքի Նալբանդյան-Սահակ Պարթև փողոցների խաչմերուկ մոտ գտնվող Շողակաթ եկեղեցում։ |
| Ներկա տեղադրություն | Ագուցված է Շողակաթ եկեղեցու արևմտյան որմին՝ զանգակատան ետնամասում, արտաքուստ։ |
| Ներկա վիճակ | կանգուն |
| Ժառանգության կարգավիճակ | Պատմաճարտարապետական հուշարձան |
| Նվիրված | Խաչքարը նվիրված է Աղամալին, Աղաջանին և Նանագուլին։ |
| Խաչագործ | Խաչքագործն անհայտ է։ |
| Պատվիրող | Խաչքարի պատվիրատուն անհայտ է։ |
| Ճարտարապետական ոճ | Հայկական ճարտարապետություն |
| Ստեղծման տարեթիվ | 17-րդ դար |
| Զարդաքանդակի նկարագրություն | Խաչքարը քանդակներ չունի։ |
| Նյութ | բազալտ |
| Արձանագրություն | Խաչքարը ունի արձանագրություններ։ |
 Shoghakat Վիքիպահեստում | |
Աղամալի, Աղաջանի և Նանագուլի խաչքար, գտնվում է Հայաստանի Արմավիրի մարզի Վաղարշապատ քաղաքի Նալբանդյան-Սահակ Պարթև փողոցների խաչմերուկ մոտ գտնվող Շողակաթ եկեղեցում, որն ընդգրկված է ՅՈւՆԵՍԿՕ-ի Համաշխարհային ժառանգության ցանկում։ Հաշվառված է Հայաստանի պատմության և մշակույթի անշարժ հուշարձանների պետական ցանկում (4.2/18)[1]։
Տեղադրություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Ագուցված է Շողակաթ եկեղեցու արևմտյան որմին՝ զանգակատան ետնամասում, արտաքուստ[2]։
Վիմական արձանագրություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Խաչքարի ստորին հատվածում 4 տող վիմական արձանագրություն[2].
- [ՍԲ ԽԱՉ] Ս Է ՆԱՆ[Խ]ՉՈՒԱՆՑԻ
- [ԱՂԱ]ՄԱԼԻՆ ՀՕՐՆ
- ԱՂԱՋ[Ա]Ն[Ի]Ն, ՄՕՐՆ
- ՆԱՆԱԳՈՒԼԻՆ
Համաձայն արձանագրության՝ խաչքարը կանգնեցվել է ի հիշատակ եկեղեցու մեկենաս Աղամալ Նախիջևանցու, նրա հոր՝ Աղաջանի, և մոր՝ Նանագուլի։
Այլ տեղեկատվություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
- Եկեղեցու մեկենաս Աղամալ Նախիջևանցու, նրա հոր՝ Աղաջանի, և մոր՝ Նանագուլինի, մասին հիշատակվում է նաև եկեղեցու կառուցմանը վերաբերվող վիմագրությունում[2]։
- «Նախչուանցի» բառում «Խ»ի փոխարեն «Ն» է փորագրվել, որը գրչի վրիպումն է[2]։
- Տվյալ ժամանակաշրջանի կոթողներն աչքի են ընկնում հիմնախաչի ետնախորքն անզարդ պահելու սկզբունքով, վարդյակն առանձնանում է խորանից, իսկ արմավազարդն ու խաչը հստակորեն պահպանում են հորինվածքի առանձնահատուկ տեսքը[3]։ 17-18-րդ դարերի եկեղեցական կառույցների որմերին ագուցված խաչքարերն ունեն պարզ, դեկորատիվ հարդարանք, երիզված են հյուսածո զարդանախշերով, հիմնախաչը ևս հյուսածո ոճով է պատկերված, որի ստորին խաչաթևից բարձրանում է նուրբ արմավազարդը, իսկ վարդյակն այսօրինակ խաչքարերի քանդակային հորինվածքում ընդհանրապես բացակայում է[2]։
Տես նաև[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
- Էջմիածնի Մայր Տաճար
- Սուրբ Շողակաթ եկեղեցի
- Աղամալի խաչքար (Շողակաթ)
- Աղամալի և Մարիամի խաչքար (Շողակաթ)
- Ալպերտոսի խաչքար (Շողակաթ)
- Տեր Հովհաննեսի խաչքար (Շողակաթ)
Ծանոթագրություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
- ↑ ՀԱՅԱՍՏԱՆԻ ՀԱՆՐԱՊԵՏՈՒԹՅԱՆ ԱՐՄԱՎԻՐԻ ՄԱՐԶԻ ՊԱՏՄՈՒԹՅԱՆ ԵՎ ՄՇԱԿՈՒՅԹԻ ԱՆՇԱՐԺ ՀՈՒՇԱՐՁԱՆՆԵՐԻ ՊԵՏԱԿԱՆ ՑՈՒՑԱԿԸ ՀԱՍՏԱՏԵԼՈՒ ՄԱՍԻՆ
- ↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 2,4 Արսեն Հարությունյան, Վաղարշապատ. վանքերը և վիմական արձանագրությունները, Մայր Աթոռ սուրբ Էջմիածնի հրատարակչություն, 2016 թվական, էջ 101
- ↑ Հ․Լ․ Պետրոսյան, Խաչքար. ծագումը, գործառույթը, պատկերագրությունը, իմաստաբանությունը, Երևան, 2008, էջ 365