«Աղախինի օրագիրը» (ֆր.՝ Journal d'une femme de chambre), ֆրանսիացի ռեժիսոր Բենուա Ժակոյի ֆիլմը։ Այս ֆիլմը Օկտավ Միրբոի երրորդ և սցենարային առումով ամենաճիշտ ընտրված էկրանավորումներից է։ Ֆիլմի պրեմիերան կայացել է Բեռլինի 65-րդ կինոփառատոնի ժամանակ։
Իրադարձությունները կատարվում են Ֆրանսիայում, 19-րդ դարի վերջում։ Ֆիլմը պատմում է Սելեստինա անունով երիտասարդ և սրամիտ աղախնի մասին։ Տարբեր պատճառներով և ամենից առաջ իր բնավորության պատճառով՝ նա ստիպված էր փոխել մի քանի աշխատանք, մինչև նա չընդունվեց գավառական կալվածատերերի մոտ ծառայության, որոնց անուններն էին Լենլեր և Նորմանդիա։ Տիրուհին նոր աղախինի հոգին հանում է փոքր խնդիրներով և իր ժլատությամբ, իսկ նրա ամուսինը առաջին իսկ օրվանից հետապնդում էր գեղեցիկ աղջկան։ Սելեստինային դուր էր գալիս ձիապան Ժոզեֆը, որի հետ նա սիրային կապի մեջ հայտնվեց։ Սելեստինան հասկանում էր, որ Ժոզեֆը նրա միակ հնարավորությունն է ազատվել պրովինցիայից, բայց նրան վախեցնում էին Ժոզեֆի հարաբերությունները տիրուհու հետ, ինչպես նաև նրա հակահրեական հայացքները։ Դրությունը բարդանում է հարևան աղջկա մահից հետո, որի մեջ բոլորը կասկածում են Ժոզեֆին։