Jump to content

Ալյոնկա (ֆիլմ)

Վիքիպեդիայից՝ ազատ հանրագիտարանից
Ալյոնկա
ռուս.՝ Алёнка
Երկիր ԽՍՀՄ
Ժանրքնարական կատակերգություն
Թվական1961
Լեզուռուսերեն
ՌեժիսորԲորիս Բառնետ
Սցենարի հեղինակՍերգեյ Անտոնով
ԴերակատարներԻրինա Զարուբինա, Վասիլի Շուկշին, Էրաստ Գարին, Նիկոլայ Կրյուչկով, Եվգենի Շուտով, Մայա Մենգլետ և Նատալյա Սելեզնյովա
ՕպերատորԻգոր Չեռնիխ
ԵրաժշտությունԿիրիլ Մոլչանով
ԿինոընկերությունՄոսֆիլմ
Տևողություն86 րոպե

«Ալյոնկա» (ռուս.՝ «Алёнка»), խորհրդային գեղարվեստական ֆիլմ, որը նկարահանել է ռեժիսոր Բորիս Բառնետը[1][2][3] 1961 թվականին «Մոսֆիլմ» կինոստուդիայում Սերգեյ Անտոնովի համանուն վիպակի մոտիվներով[4]։

«Ալյոնկա» քնարական կատակերգությունը պատմում է այն մարդկանց մասին, որոնք 1950-ականների կեսերին մեկնել են Ղազախստանի տափաստան՝ մասնակցելու խոպան հողերի յուրացմանը։

Բերքահավաքի ժամանակ իննամյա Ալյոնկան ծնողների հետ գնում է 500 կիլոմետր հեռավորության վրա գտնվող շրջանային կենտրոն, որպեսզի շարունակի ուսումը դպրոցում, որը դեռ չկա նոր սովխոզում։ Նրա ընկերակիցները երկար ճանապարհի ընթացքում պատմում են իրենց կյանքի ու սիրո մասին։

Ֆիլմը բաղկացած է մի քանի նովելներից. ճանապարհին հերոսների պատմած յուրաքանչյուր պատմություններից ռեժիսորը կինոդիտողներին ներկայացնում է Ալենկայի ընկալման միջոցով, երեխայի աչքերով։

Բժշկական ինստիտուտն ավարտելուց հետո Ռիգայից խոպան է գնում երիտասարդ մասնագետ՝ ստոմատոլոգ Էլզա Կալնինը (Անդա Զայցե)։ Սովխոզային բուժկետում, որը տեղակայված է վագոն-տնակում, առանձին կաբինետ և ատամնաբուժական աթոռ չկա։ Բայց Էլզան չի վախենում դժվարություններից և գնում է Արիկ շրջանային կենտրոն՝ նոր սարքավորումներ բերելու։

Ալյոնկա ընկերակիցներին պատմում է, թե ինչպես է նա որոշել դպրոցում հինգ երկուս ստանալ և գրեթե խելագարության է հասցրել ծեր բարի ուսուցիչ Վիտամինիչին (Էրաստ Գարին)։

Մեխանիզատոր Ստեպան Ռևունի (Վասիլի Շուկշին) ընկերուհին՝ մայրաքաղաքացի աղջիկ Լիդյան (Մայա Մենգլետ) ձանձրանում է Բելոգորսկում՝ կոմերիտական շինհրապարակում, ուր Ստեպանը նրան տարել է Մոսկվայից։ Զույգը տեղափոխվում է խոպան, բայց այստեղ նրանց ընտանեկան կյանքը անմիջապես չի կարգավորվում, բացի այդ, սովխոզում չկա ՔԿԱԳ։

Պարզ ու բարի ռուս կին Վասիլիսա Պետրովնայի (Իրինա Զարուբինա) հետ խոպանում դժբախտություն է տեղի ունեցել։ Փրկելով ցանքսի հիմնադրամը՝ նրա դուստր Լիզան (Նատալյա Սելեզնյովա) մահացել է։ Սիբիրյան գյուղում ապրում է Վասիլիսայի մյուս դուստրը, որն անպայման ցանկանում է գալ խոպան՝ փոխարինելու մահացած քրոջը։

Ոչ սոցիալական խնդիրներ ներկայացվում են մանկական ընկալմամբ։ Ընկալման բուն սկզբունքն է՝ «աշխարհը երեխայի աչքերով», պատկերը դրվում է «Սերյոժայի», «սահադաշտի և ջութակի», «Մարդը գնում է արևի ետևից» և երիտասարդ սերնդի այլ աշխատանքների հետ նույն շարքում։ Նրանց հետ համեմատությանը Բառնետը դիմանում է՝ երբեմն նույնիսկ առաջ անցնելով:

— «Кино России». Режиссерская энциклопедия. Т.1. М. 2010.[5]

Դերասան Դեր
Նատաշա Օվոդովա Ալյոնկա Մուրատովա Ալյոնկա Մուրատովա
Իրինա Զարուբինա Վասիլիսա Պետրովնա Վասիլիսա Պետրովնա
Վասիլի Շուկշին Ստեպան Ռևուն Ստեպան Ռևուն
Մայա Մանգլետ Ստեպանի կինը
Նիկոլայ Բոգոլյուբով Դմիտրի Պրոկոֆևիչ Գուլկո գլխավոր մեխանիկ Դմիտրի Պրոկոֆևիչ Գուլկո
Էրաստ Գարին Վիտամինիչ ուսուցիչ Վիտամինիչ
Նիկոլայ Կրյուչկով Ռոման Սեմյոնովիչ սովխոզի տնօրեն Ռոման Սեմյոնովիչ
Եվգենի Շուտով Տոլյա վարորդ Տոլյա
Անդա Զայցե Էլզա ատամնաբույժ Էլզա
Վալենտինա Ուշակովա Ալյոնկայի մայրը
Անատոլի Գրաչյով Եգոր Եգոր
Նատալյա Սելեզնյովա Ելիզավետա Ելիզավետա
Նինա Նիկիտինա Ագրաֆենա Սերգեևնա բժիշկ Ագրաֆենա Սերգեևնա
Բորիս Ռոմանով էպիզոդ
Իվան Ժիվագո էպիզոդ

Ծանոթագրություններ

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
  1. «Первой темой в «Лектории Кинопоиска» станет роуд-муви в фильме «Аленка»». Արխիվացված է օրիգինալից 2019 թ․ հունիսի 29-ին. Վերցված է 2022 թ․ փետրվարի 14-ին.
  2. «Кинопоиск» открывает в Москве лекторий о советском кино
  3. Сахалинцам представят программу "Кино идет на окраины"
  4. Кушниров, 1977, էջ 215
  5. Марголит, 2010

Գրականություն

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Արտաքին հղումներ

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]