Պետերբուրգի ԳԱ ակադեմիկոս (1850)։ 1842-1845 թվականներին ճանապարհորդել է հյուսիսային ու Արևելյան Սիբիրում, Հեռավոր Արևելքում։ Միդենդորֆ ճանապարհորդական հաշվետվությունն իր ժամանակի համար եղել է Սիբիրի առավել լրիվ բնապատմական նկարագրությունը, հատկապես կարևոր էին Սիբիրում հավերժական սառածության տարածման և բուսականության գոտիական տեղաբաշխվածության մասին նրա եզրակացությունները։ 1870 թվականին ուսումնասիրել է Բարաբայի տափաստանը, 1878 թվականին՝ Ֆերգանայիհովիտը։ 1883-1885 թվականներին ղեկավարել է Ռուսաստանում անասնապահության վիճակն ուսումնասիրող արշավախումբը։ Զբաղվել է ձիաբուծության և տավարաբուծության սելեկցիայի հարցերով։ Միդենդորֆի անունով են կոչվում հրվանդան Նոր երկիր կղզում և ծոց՝ Թայմիր թերակղզում։
Այս հոդվածի կամ նրա բաժնի որոշակի հատվածի սկզբնական կամ ներկայիս տարբերակը վերցված է Քրիեյթիվ Քոմմոնս Նշում–Համանման տարածում 3.0 (Creative Commons BY-SA 3.0) ազատ թույլատրագրով թողարկված Հայկական սովետական հանրագիտարանից (հ․ 7, էջ 531)։