Ալեքսանդր Գարսոյան
| Ալեքսանդր Գարսոյան | |
|---|---|
| նոյեմբերի 11, 1882[1] - 1932[1] | |
| Ծննդավայր | Թիֆլիս, Ռուսական կայսրություն |
| Մահվան վայր | Լենինգրադ, ՌԽՖՍՀ, ԽՍՀՄ[1] |
| Գերեզման | Սանկտ Պետերբուրգի Նովոդևիչյան գերեզմանատուն |
| Քաղաքացիություն |  Ռուսական կայսրություն և .svg){kind=small} ԽՍՀՄ |
| Զորատեսակ | Ռազմածովային նավատորմ |
| Կոչում | 2-րդ կարգի կապիտան[1] |
| Հրամանատարն էր | Pochtovy?, Minoga? և Լվիցա |
| Մարտեր/ պատերազմներ | Առաջին համաշխարհային պատերազմ |
| Կրթություն | Թիֆլիսի գիմնազիա, Մոսկվայի 1-ին գիմնազիա (1900), ՄՊՀ մեխանիկա-մաթեմատիկական ֆակուլտետ (1903), Ծովային կադետական դպրոց և Q48944994? (1911) |
| Պարգևներ |  և  |
Ալեքսանդր Նիկողոսի Գարսոյան (նաև՝ Գարսոև) (նոյեմբերի 11, 1882[1], Թիֆլիս, Ռուսական կայսրություն - 1932[1], Լենինգրադ, ՌԽՖՍՀ, ԽՍՀՄ[1]), հայազգի ռուսական և խորհրդային բանակի ծովային սպա, ռազմածովային գործի գիտության պրոֆեսոր։
Կենսագրություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Ալեքսանդր Գարսոևը ծնվել է 1882 թվականին։ Քսաներեք տարեկան հասակում ավարտել է Ծովային կորպուսը և ստացել միչմանի կոչում։ 1906 թվականի մարտից մինչև կյանքի վերջը ծառայել է Բալթյան նավատորմում, սկզբում «Վնիմատելնի», «Վիդնի», «Ֆինն», «Անդրեյ Պերվոզվաննի» տարբեր տիպի ռազմական նավերում իբրև սպա։ 1911 թվականին Գարսոևը նշանակվում է «Ակուլա» սուզանավի հրամանատարի օգնական, իսկ 1912 թվականին՝ «Մինոգա» սուզանավի հրամանատար։ 1915 թվականին ստանում է 2-րդ կարգի կապիտանի կոչում և նշանակվում «Ռոսիա» զրահակիր հածանավի, ապա՝ «Լվիցա» սուզանավի հրամանատար։
Առաջին համաշխարհային պատերազմի ժամանակ ծովային մարտերում ցուցաբերած անձնական արիության համար Գարսոևը մի շարք անգամ պարգևատրվել է շքանշաններով։
Սպիտակգվարդիականների և նրանց օժանդակող արտաքին ուժերի դեմ Գարսոևը կռվում է արդեն իբրև Բալթյան նավատորմի ավիացիայի շտաբի պետ։ Նա հաջողությամբ ղեկավարում էր օդային ուժերի, ծովային նավատորմի և ցամաքային զորքերի փոխգործողությունները։ Երբ Կարմիր Բանակը հաղթում է Բալթիկայում, Գարսոևին արդեն Սև ծովի նավատորմում է հակառակորդի դեմ պայքարում։
Քաղաքացիական կռիվներից հետո նրան 1921 թվականին կանչում են Պետրոգրադ և նշանակում Հանրապետության ծովային ուժերի շտաբի գլխավոր սուզանավորդ։ Նա միաժամանակ սկսում է աշխատել Ռազմա-ծովային ակադեմիայում որպես դասախոս։ Այստեղ ստանում է պրոֆեսորի կոչում։
Բալթյան նավատորմի Ռազմա-հեղափոխական խորհուրդը 1922 թվականի հոկտեմբերի 13-ի հրամանով Գարսոևին շնորհակալություն է հայտնում ծովային նավատորմի վերածնման գործում իր փորձն ու ուժերը ի սպաս դնելու և Բալթյան նավատորմի առաջին ռազմական երթերը հաջող կազմակերպելու համար։
Ալեքսանդր Նիկողոսի Գարսոևը մահացել է 1932 թվականին[2]։
Ծանոթագրություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
- ↑ 1,00 1,01 1,02 1,03 1,04 1,05 1,06 1,07 1,08 1,09 Հայկական սովետական հանրագիտարան (հայ.) / Վ. Համբարձումյան, Կ. Խուդավերդյան — Հայկական հանրագիտարան հրատարակչություն, 1974.
- ↑ Ռազմա-ծովային գործի գիտության պրոֆեսոր Ալեքսանդր Գարսոև։ Արմո Մալխասյան, Սովետական բանակի հայ գործիչները, Ե., Հայպետհրատ, 1963, էջ 118-119։
|
Այս հոդվածի կամ նրա բաժնի որոշակի հատվածի սկզբնական կամ ներկայիս տարբերակը վերցված է Քրիեյթիվ Քոմմոնս Նշում–Համանման տարածում 3.0 (Creative Commons BY-SA 3.0) ազատ թույլատրագրով թողարկված Հայկական սովետական հանրագիտարանից (հ․ 2, էջ 702)։ 
|