Ալաֆուզովի տուն (Տագանրոգ)
Տեսակ | տեսարժան վայր |
---|---|
Երկիր | Ռուսաստան |
Տեղագրություն | Տագանրոգ |
Ժառանգության կարգավիճակ | ՌԴ մշակութային ժառանգության օբյեկտ |
Ալաֆուզովի տուն (ռուս.՝ Дом Алафузова), երկհարկանի շենք Ռուսաստանի Դաշնության Ռոստովի մարզի Տագանրոգ քաղաքի Հունական փողոց, տուն 104 հասցեում։ Շենքը տարածաշրջանային նշանակության մշակութային ժառանգության օբյեկտ է` համաձայն 18.11.1992-ի թիվ 301 որոշման։
Հասցեն` ք. Տագանրոգ, Հունական փողոց, 104։
Պատմություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
19-րդ դարի երկրորդ կեսին ներկայիս 104-րդ տան տեղում եղել է երկու տուն` 90 և 92 համարներով (այժմ` 104)։ Երկու շենքերի միավորումը մեկ համարի տակ տեղի է ունեցել խորհրդային իշխանության տարիներին։ Երկու տներն էլ ունեցել են նույն սեփականատերերը, բացառություն է եղել միայն 19-րդ դարի վերջի որոշակի ժամանակահատված, երբ մեկ տունը պատկանել է Անտոն Լազարևիչ Իգնատովին, իսկ մյուսը` հողատեր Միլտիադ Ալեքսոպուլոյին։ Հետագայում Միլտիադ Ալեքսոպուլոն շենքը 25 հազար ռուբլով վաճառել է Էպոմինդ Նիկոլաևիչ Ալաֆուզովին։
Միլտիադ Վասիլևիչ Ալեքսոպուլոն Տագանրոգի պատվավոր քաղաքացի էր։ Նա մահացել է 1902 թվականի մայիսին։ 300 հազար ռուբլի կարողությունը նա կտակել է Հունաստանին։ Վաճառականուհի Ադելաիդա Նիկոլաևնան շենքի սեփականատերն է եղել 1870-ական թվականներից։ Նա մահացել է 72 տարեկանում` 1887 թվականի հունվարի 18-ին։
Ադելաիդա Նիկոլաևնայի մահից հետո երկու շենքերն էլ անցել են պատվավոր քաղաքացի Միլտիադ Ալեքսոպուլոյին։ Թիվ 90 տունը նրան պատկանել է մինչև 1900-ական թվականների սկիզբը, իսկ թիվ 92-ը` մինչև 1890-ականների կեսերը, հետո տունը վաճառվել է Անտոն Իգնատովին։
1876 թվականին շենքում եղել է 5-րդ պահեստային հրետանային բրիգադի մարտկոցների զինվորների հիվանդանոցը։
1926 թվականին հիվանդանոցին կից աշխատել է շտապօգնության սենյակ։
Ներկայումս Հունական, 104 շենքում №3 պոլիկլինիկան է։
Նկարագրություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Միավորումից հետո շենքի հատակագիծը Г-աձև է։ Շքամուտքով մասն ունի չորս սյուներով սյունասրահ։ Շենքը կառուցապատված է կոպտատաշ քարով, ներկված է կարմիր, ճարտարապետական փոքր մանրամասներն ընդգծված են սպիտակով[1][2]։ Շենքը տարածաշրջանային նշանակության մշակութային ժառանգության օբյեկտ է` համաձայն 18.11.1992-ի թիվ 301 որոշման։
Ծանոթագրություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
- ↑ Давидич Т. Ф. Стиль как язык архитектуры. — Харьков: Изд-во Гуманитарный центр, 2010. — 336 с. — ISBN 978-966-8324-70-3.
- ↑ Глазычев В. Л. Архитектура. Энциклопедия. — М.: Дизайн. Информация. Картография; Астрель; АСТ, 2002. — 672 с. — ISBN 5-17-005418-1.
Գրականություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
- Гаврюшкин О. П. Вдоль по Питерской (хроника обывательской жизни). Таганрог, 2000.
- Давидич Т. Ф. Стиль как язык архитектуры. — Харьков: Изд-во Гуманитарный центр, 2010. — 336 с. — ISBN 978-966-8324-70-3.
- Собрание фасадов Его Императорского Величества, высочайше апробированных для частных строений в городах Российской империи. Ч. 1-4. СПб., 1809–1812.
Արտաքին հղումներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
- Таганрог ул. Петровская, 30 Արխիվացված 2013-10-11 Wayback Machine
- Улица Петровская Таганрог Արխիվացված 2018-04-06 Wayback Machine