Ազգային Թարգմանչաց ճեմարան, հիմնվել է 1898 թ.-ին, Դամասկոսում՝ Սուրբ Սարգիս եկեղեցուն կից, Երուսաղեմի հայոց պատրիարք Հարություն արքեպիսկոպոս Վեհապետյանի նախաձեռնությամբ։ Ենթակա է Կիլիկիայի կաթողիկոսությանը (մինչև 1929-ը՝ Երուսաղեմի հայոց պատրիարքարանին)։ Սկզբնապես գործել է որպես մանկապարտեզ, ապա՝ նախակրթարան։ Փակվել է 1915 թվականին, վերաբացվել 1919 թվականի աշնանը։ 1924 թվականին ունեցել է 450, 1930 թվականին՝ 600, 1948 թվականին՝ 160, 1989 թվականին՝ 385 աշակերտ։
Պահվում է սաներից գանձվող կրթաթոշակով, բարեսիրական ընկերությունների և անհատ բարերարների նպաստներով, ինչպես նաև դպրոցի համար կազմակերպված միջոցառումների հասույթներով։ Սիրիայում դպրոցների պետականացումից (1967) հետո առաջնորդվում է պետական ուսումնական ծրագրով։ Ուսուցումը արաբերեն է, ավանդվում է նաև հայոց լեզու և եկեղեցու պատմություն (հայերենով)։ Ունի 3 բաժին՝ մանկապարտեզ (3 տարի), նախակրթարան (6 տարի) և միշնակարգ (3 տարի, հիմնադրվել է 1961 թվականին)։
Այս հոդվածի կամ նրա բաժնի որոշակի հատվածի սկզբնական կամ ներկայիս տարբերակը վերցված է Քրիեյթիվ Քոմմոնս Նշում–Համանման տարածում 3.0 (Creative Commons BY-SA 3.0) ազատ թույլատրագրով թողարկված Հայկական սովետական հանրագիտարանից (հ․ 4, էջ 149)։
Այս հոդվածի կամ նրա բաժնի որոշակի հատվածի սկզբանական տարբերակը վերցված է«Հայ Սփյուռք» հանրագիտարանից, որի նյութերը թողարկված են Քրիեյթիվ Քոմմոնս Նշում–Համանման տարածում 3.0 (Creative Commons BY-SA 3.0) թույլատրագրի ներքո։
