Ադրիան Պրուստ
| Ադրիան Պրուստ ֆր.՝ Adrien Proust | |
|---|---|
 | |
| Ծնվել է | մարտի 18, 1834[1][2][3][…] |
| Ծննդավայր | Illiers-Combray |
| Մահացել է | նոյեմբերի 26, 1903[4][1][3][…] (69 տարեկան) |
| Մահվան վայր | Փարիզ |
| Գերեզման | Պեր Լաշեզ[5] և Marcel Proust's tomb |
| Քաղաքացիություն | .svg){kind=small} Ֆրանսիա |
| Կրթություն | Փարիզի համալսարան |
| Մասնագիտություն | բժիշկ, համալսարանի դասախոս և ախտաբան |
| Աշխատավայր | Փարիզի համալսարան |
| Ամուսին | Jeanne-Clémence Proust? |
| Պարգևներ և մրցանակներ |  |
| Անդամություն | Ազգային բժշկական ակադեմիա |
| Երեխաներ | Մարսել Պրուստ և Robert Proust? |
 Adrien Proust Վիքիպահեստում | |
Ադրիան[6] (Ադրիեն[7][8]) Աքիլլես Պրուստ (ֆր.՝ Adrien Achille Proust, մարտի 18, 1834[1][2][3][…], Illiers-Combray - նոյեմբերի 26, 1903[4][1][3][…], Փարիզ)` ֆրանսիացի բժիշկ-հիգիենիստ, բժշկական ֆակուլտետի պրոֆեսոր, Մարսել Պրուստի հայրը։
Պրուստներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Ֆրանսուա-Վալանտեն Պրուստի (1801-1855) և Կատերինա-Վիրժինիա Տորշյոյի (1808-1889)[9] որդին։ Ֆրանսուա-Վալանտեն Պրուստը նպարեղենի կրպակի տեր էր փոքրիկ Իլյե-Քոմբրե քաղաքում` Շարտրի մոտ։ Ադրիեն Պրուստի նախնիները, ովքեր պատկանում էին փոքր բուրժուազիային, դեռ XVI դարում հաստատվել են այս քաղաքում[9]։
Ադրիեն Պրուստն ուներ Էլիզաբեթ անունով քույր (1828-1886), ով 1846 թվականին ամուսնացել էր մահուդի վաճառական` տեղաբնակ Ժյուլ Ամիոյի հետ (ֆր.՝ Jules Amiot, 1816-1912): Նրանց տանը հաճախ էր անցկացնում իրեն արձակուրդները փոքրիկ Մարսելը, ով հետագայում նկարագրել էր այն իր վեպում իբրև «Լեոնիա հորաքրոջ տունը»[9]։
Կենսագրություն և կարիերա[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Դեռ տարրական դպրոցում Ադրիեն Պրուստը ցուցաբերում էր բացառիկ ընդունակություններ, որոնց շնորհիվ ստացավ կրթաթոշակ Շարտրում ուսանելու համար[8]։ Միջնակարգ դպրոցն ավարտելուց հետո սովորել է Փարիզում` բժշկական ֆակուլտետում։ Հետագայում աշխատել է բժիշկ-հիգիենիստ և արագ հասել բարձր աստիճանների բժշկական միջավայրում, գիտական աշխատանքում և պետական ծառայությունում[8]։ 1862 թվականին նա պաշտպանեց դիսերտացիան, իսկ մեկ տարի անց գլխավորեց կլինիկան[10]։ 33տարեկանում Ադրիեն Պրուստը դարձավ դասախոս համալսարանում[8]։
Որպես հիգիենիստ` Պրուստը շատ է ճանապարհորդել և եղել է, հատկապես, Պարսկաստանում և Ռուսաստանում` խոլերայի տարածման ուղիները բացահայտելու նպատակով[8]։ Այս գործունեության և կատարած իր հայտնագործությունների համար նա ստացավ Պատվո Լեգեոնի շքանշան[8]։
Ադրիեն Պրուստը ղեկավարում էր Փարիզի Շարիտե հոսպիտալի[en], հետո Լարիբուազիեր և Օթել-Դյո հոսպիտալների բաժանմունքներից մեկը։ 1879 թվականին նա դարձավ Գիտությունների բժշկական ակադեմիայի անդամ, 1884 թվականին՝ սանիտարական ծառայությունների գլխավոր տեսուչ, իսկ 1885 թվականին գլխավորեց Փարիզի բժշկական ֆակուլտետի հիգիենայի ամբիոնը[8]։ Ադրիեն Պրուստի «Հիգիենայի մասին տրակտատը» բազմաթիվ անգամ վերահրատարակվել է, իսկ XX դարի սկզբին թարգմանվել է ռուսերեն և հրապարակվել Ռուսաստանում[8]։
Ընտանիք[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
3 սեպտեմբերի 1870 թվականին բժիշկ Ադրիեն Պրուստն ամուսնացավ Ժաննա Վեյլի հետ։ Երիտասարդ զույգը բնակարան վարձակալեց Փարիզում` Մադլեն եկեղեցուց ոչ հեռու։ Քաղաքի պաշարումը ստիպեց բժիշկ Պրուստին տանել հղի կնոջը նրա հորեղբայր՝ Լուի Վեյլի մոտ Օտյոյ[en]` Փարիզի արվարձան[10]։
1871 թվականի հուլիսի 10-ին Օթյոյում ծնվեց ապագա գրողը։ Ծննդաբերությունը հաջող անցավ, բայց երեխան աշխարհ եկավ թույլ, դրա համար նրան քնքեցին միայն օգոստոսի 5ին և անվանեցին Մաարսել-Վալանտեն-Լուի-Էժեն-Ժորժ[10]։ Հետագայում Լուի Վեյլի տունը և տունն Իլյեում, որտեղ Մարսել Պրուստը բազմաթիվ անգամ եղել է մանկության տարիներին, միավորվեցին նրա ստեղծագործություններում մեկի մեջ, որը դարձավ տուն Կոմբրեում[10], իսկ Ադրիեն Պրուստը դարձավ Պատմողի հոր նախատիպը «Կորսված ժամանակի փնտրտուքներում» վեպերի շարքում[11]։
Բժիշկ Պրուստի ընտանիքն անցկացրեց Օթյոյում մի քանի տարի։ Այստեղ (24 մայիսի 1873 թվականին) ծնվեց նրանց երկրորդ որդին` Ռոբերը (1873-1935), որը, ինչպես իր հայրը, հետագայում դարձավ հայտնի բժիշկ Փարիզում։ Վերջապես, 1873 թվականի օգոստոսի 1-ին ընտանիքը տեղափոխվեց մայրաքաղաք և բնակություն հաստատեց Մալզերբ բուլվարում, որտեղ ապրեց մինչև 1900 թվականը։
Ծանոթագրություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
- ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 Bibliothèque nationale de France data.bnf.fr (ֆր.): տվյալների բաց շտեմարան — 2011.
- ↑ 2,0 2,1 Base Léonore (ֆր.) — ministère de la Culture.
- ↑ 3,0 3,1 3,2 3,3 3,4 GeneaStar
- ↑ 4,0 4,1 4,2 Le Figaro, Figaro (ֆր.) / A. Brézet — Paris: Société du Figaro, 1903. — P. 1. — ed. size: 322497 — ISSN 0182-5852; 2496-8994
- ↑ Moiroux J. Le cimetière du Père-Lachaise (ֆր.) — Paris: 1908. — P. 286.
- ↑ «Пруст, Ахилл Адриан». Каталог РГБ. Վերցված է 2019 թ․ օգոստոսի 5-ին.
- ↑ Михайлов2, 2012
- ↑ 8,0 8,1 8,2 8,3 8,4 8,5 8,6 8,7 Субботина, 2016
- ↑ 9,0 9,1 9,2 Михайлов2, 2012, էջ 12
- ↑ 10,0 10,1 10,2 10,3 Михайлов2, 2012, էջ 15
- ↑ Михайлов1, 2001, էջ 8–9
Գրականություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
- Михайлов А.Д. Литературная судьба Марселя Пруста // В сторону Пруста… (Моне, Дебюсси и другие). — М.: Художник и книга, 2001. — С. 5—16. — 56 с.
- Михайлов А. Д. Поэтика Пруста / Т. М. Николаева. — М.: Языки славянской культуры, 2012. — 504 с.
- Субботина Г.А. Марсель Пруст. — Молодая гвардия, 2016. — 317 с. — ISBN 978-5-235-03866-0
 | Վիքիպահեստն ունի նյութեր, որոնք վերաբերում են «Ադրիան Պրուստ» հոդվածին։ |
| ||||||||||||
