Ադոլֆ Վինդաուս

Ադոլֆ Վինդաուս AdolfWindaus
Ծնվել է	դեկտեմբերի 25, 1876({{padleft:1876|4|0}}-{{padleft:12|2|0}}-{{padleft:25|2|0}}) Բեռլին
Մահացել է	հունիսի 9, 1959({{padleft:1959|4|0}}-{{padleft:6|2|0}}-{{padleft:9|2|0}}) (82 տարեկանում) Գյոթինգեն
Գերեզման	Գյոտինգենի քաղաքի գերեզմանատուն
Քաղաքացիություն	Գերմանիա
Մասնագիտություն	քիմիկոս և համալսարանի պրոֆեսոր
Հաստատություն(ներ)	Ֆրայբուրգի համալսարան և Գյոթինգենի համալսարան
Անդամակցություն	Լեոպոլդինա, Բավարիական գիտությունների ակադեմիա, Գյոթինգենի Գիտությունների ակադեմիա և Պրուսիայի գիտությունների ակադեմիա
Պարգևներ	«Գերմանիայի Դաշնային Հանրապետությանը մատուցած ծառայությունների համար» շքանշանի հրամանատարական խաչ, Արվեստի և գիտության ոլորտում ունեցած վաստակի շքանշան, «Գերմանիայի Դաշնային Հանրապետությանը մատուցած ծառայությունների համար» շքանշանի սպայական մեծ խաչ, Քիմիայի Նոբելյան մրցանակ և Pour le Mérite
Adolf Otto Reinhold Windaus Վիքիպահեստում

Ադոլֆ Վինդաուս, (գերմ.՝ Adolf Otto Reinhold Windaus, 1876-1959), գերմանական (ԳՖՀ) կենսաքիմիկոս, քիմիկոս-օրգանիկ։

Աշխատել է Ֆրայբուրգում (1901-1913), Ինսբրուկում (1913-1915), 1915-1944 թվականին՝ Գյոթինգենի քիմիայի ինստիտուտի դիրեկտոր և պրոֆեսոր։ 1901 թվականից զբաղվել է ստերինների հետազոտությամբ, պարզել է նրանց կազմությունը և փոխադարձ կապը վիտամինների հետ։ Բացահայտել է վիտամին D-ի առաջացումը Էրգոստերինից՝ արևի ուլտրամանուշակագույն ճառագայթների ազդեցությամբ։ Առաջինն է սինթեզել հիստամինը։ Արժանացել է Նոբելյան մրցանակի 1928 թվականին։

Այս հոդվածի կամ նրա բաժնի որոշակի հատվածի սկզբնական կամ ներկայիս տարբերակը վերցված է Քրիեյթիվ Քոմմոնս Նշում–Համանման տարածում 3.0 (Creative Commons BY-SA 3.0) ազատ թույլատրագրով թողարկված Հայկական սովետական հանրագիտարանից։