Ադաներոն, գյուղաքաղաք և համայնք Իսպանիայում։ Պատկանում է Ավիլա պրովինցիային, Կաստիլյա ի Լեոն ինքնավար համայնքին։ 2014 թվականի տվյալներով ունի 204 բնակիչ։
Ադաներոն գտնվում է Լա Մորանիա կոմարկայում[4][5], պրովինցիայի կենտրոնից 40 կմ հեռավորության վրա, N-6 Մադրիդ-Կորունյա ավտոճանապարհի 109-110 կմ-ի վրա։ 2006 թվականի մարդահամարի տվյալներով գյուղաքաղաքն ուներ 326 բնակիչ (161 տղամարդ, 165 կին)։ Մակերեսը 31 կմ² է։
Պեղումների ժամանակ հայտնաբերվել է վեստգոթյան ժամանակաշրջանի բրոնզե կուժ[3]։ Բնակչության մասին առաջին հիշատակումը եղել է 1250 թվականին[3]։ 15-րդ դարում գյուղաքաղաքը պատկանում էր Սանտո Տոմեսեքսմոյին (վարչատարածք միջնադարյան Իսպանիայում)[3]։
Գյուղաքաղաքի կարգավիճակ ստացել է Ֆելիպե IV-ի[6] կողմից 1630 թվականի մայիսի 15-ին։ 1691 թվականի մարտի 12-ի թագավորական հրովարտակով, որը կնքվեց Կառլոս II արքայի կողմից, Ադաներոյի առաջին կոմս նշանակվեց Պեդրո Նունիես դե Պրադոն[6]։ 1741 թվականի սեպտեմբերի 22-ին Ֆելիպե V-ի հրովարտակով գյուղաքաղաքն անկախ հրապարակվեց, իսկ 1753 թվականի մայիսի 3-ին Ֆերնանդո VI արքան վերահաստատեց որոշումը։
1845 թվականին պատմաբան Պասկուալ Մադոս Իբանիեսն իր «Իսպանիայի և նրա գաղութների պատմաաշխարհագրական, վիճակագրական բառարան»-ի մեջ Ադաներոն նկարագրում է որպես բազմաթիվ լճերի հովտում գտնվող մի բնակավայր․ ուներ 218 տուն և 774 բնակիչ։ Բնակչությունն զբաղվում էր գյուղատնտեսությամբ, ապրանքների փոխադրմամբ և առևտրով։
Խուան Խիմենես Մարտին (1855-1901), իսպանացի նկարիչ, ով ծնվել է Ադաներոյում։ Սովորել է Մադրիդի Սան Ֆերնանդոյի Գեղեցիկ արվեստների արքայական ակադեմիայում։ 1881 թվականին հաստատվում է Հռոմում և սովորում տեղի Իսպանական գեղեցիկ արվեստների արքայական ակադեմիայում։ Վերադառնալով Իսպանիա՝ մասնակցում է գեղեցիկ արվեստների ազգային ցուցահանդեսների, որտեղ արժանանում է պատվավոր մի շարք հիշատակումների (1895, 1897, 1899)։ Մահացել է Մադրիդում 1901 թվականին։
.JPG)
Իսպանիա
