Ագալեգա
| Ագալեգա | |
|---|---|
 | |
| Տեսակ | կղզի, առաջին մակարդակի վարչական միավոր և administrative territorial entity of Mauritius? |
| Երկիր |  Մավրիկիոս |
| Վարչատարածք | Մավրիկիոս |
| ԲԾՄ | 9 մետր |
| Մակերես | 24 կմ² |
| Ջրլիցի ափին | Հնդկական օվկիանոս |
 | |
 | |
 | |
Ագալեգա[1][2] (ֆր.՝ Agaléga), կղզիներ Հնդկական օվկիանոսի արևմտյան մասում (Հյուսիսային կղզի և Հարավային կղզի), գտնվում է Մադագասկարից 800 կմ հյուսիս-արևելք և Մավրիկիոսից՝ 1100 կմ հյուսիս[3]։ Կառավարվում է որպես Մավրիկիոսի ինքնավար արտաքին կղզիներ։
Աշխարհագրություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Ընդհանուր տարածքը 24 կմ² է (որից 14.3 կմ²-ին Հյուսիսային կղզին է, իսկ 9,7 կմ² -ը՝ Հարավային կղզին)։ Կան տվյալներ 70 կմ² մակերեսի մասին, սակայն, հաշվի առնելով կղզիների արբանյակային պատկերները, դրանք կարծես շատ գերագնահատված են։ Հյուսիսային կղզին 12,5 կմ երկարություն և 1,5 կմ լայնություն ունի, իսկ Հարավային կղզին՝ 7 կմ երկարություն և 4,5 կմ լայնություն։
Կղզիների կլիման տաք և խոնավ է, տարեկան միջին ջերմաստիճանը 26 °C է՝ սկսած 22,5 °C- ից մինչև 30,6 °C: Տարվա ամենատաք ամիսը ապրիլն է։
Բուսականությունը ներկայացված է մանգրաների անտառներով և կոկոսյան արմավենիներով։ Կղզում ապրում է Phelsuma borbonica - Phelsuma borbonica agalegaefelsum մողեսի էնդեմիկ ենթատեսակը[4]։
Բնակչություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Կղզիների բնակչությունը 2010 թվականի դրությամբ կազմում է 289 մարդ[5]։
Հյուսիսային կղզում գտնվում է տարածքի վարչական կենտրոնը` Վին-Սինք գյուղը, ինչպես նաև Լա Ֆորչե գյուղը։ Հարավային կղզում գտնվում է Սանտա Ռիտա գյուղը[6]։
Տնտեսություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Կղզիների տնտեսությունը հիմնված է կոկոսի ծառի մշակման և կոկոսի յուղի և կոպրայի արտադրության վրա։
Կղզիների բնակավայրերը կապված են ավազոտ և բուստային ճանապարհներով։ Մավրիկիոսի հետ հաղորդակցությունն իրականացվում է ծովային և օդային ճանապարհով։ Հյուսիսային կղզին ունի թռիչքուղի, որը կարող է ընդունել փոքր ինքնաթիռներ։ Կղզիներում նավահանգիստ չկա, Հյուսիսային կղզու հյուսիսային ծայրամասում կա միայն կառանման տեղ։
Որոշ ժամանակ կղզում կանխիկ արտարժույթ չի եղել, բոլոր վճարումները կատարվել են մավրիտանական կառավարության կտրոններով, որոնք տրամադրվել են աշխատող կղզիաբնակներին։
Հյուսիսային կղզում կա դպրոց, ոստիկանության բաժանմունք, օդերևութաբանական կայան և բժշկական կենտրոն։ Ջրհորդաններից հավաքվող անձրևաջրերը օգտագործվում են որպես խմելու ջուր։ Այլ նպատակների համար օգտագործվում է ջրհորի ջուրը։ Էլեկտրաէներգիան ապահովում են դիզելային գեներատորները, այն մատակարարվում է միայն որոշակի ժամերի։
Ծանոթագրություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
- ↑ Индийский океан. Мальдивские острова. Сейшельские острова. Остров Маэ. Коморские острова. Архипелаг Чагос. Маскаренские острова. Остров Родригес. Остров Рождества. Кокосовые (Килинг) острова. Острова Кергелен // Атлас мира / сост. и подгот. к изд. ПКО «Картография» в 2002 г. ; гл. ред. В. П. Селезнёв ; отв. ред. Т. Г. Новикова, Т. М. Воробьёва. — 3-е изд., стер., отпеч. ЗАО Компания «Атласы национальных автодорог» в 2008 г. с диапоз. Роскартографии. — М. : ПКО «Картография» : Харвест, 2008. — С. 282—283. — ISBN 978-5-17-047018-1 (Картография). — ISBN 978-985-16-6027-4 (Харвест).
- ↑ Агалега // Словарь географических названий зарубежных стран / отв. ред. А. М. Комков. — 3-е изд., перераб. и доп. — М. : Недра, 1986. — С. 9.
- ↑ www.britannica.com
- ↑ The Reptile Database: Phelsuma borbonica(անգլ.)
- ↑ Ministry of Finance & Economic Development DIGEST OF DEMOGRAPHIC STATISTICS 2010 (mis). — Government of Mauritius, 2010. — Т. 31st December. — С. 29. Архивировано из первоисточника 14 Նոյեմբերի 2012.
- ↑ «www.mauritiusencyclopedia.com»։ Արխիվացված է օրիգինալից 2012-05-01-ին։ Վերցված է 2012-06-23
| ||||||||||
