Բոլորաձորի վանքի (Բոլորաբերդի) վանական Աբրահամի անունը հիշատակվում է 1461 թվականից։ Ապրել է 15-րդ դարում[2]։ Հայտնի մանրանկարիչ էր Սյունյաց աշխարհիՎայոց ձոր գավառի Բոլորաձորի վանքում։ 15-րդ դարի վերջերին Տաթևի վանքում ձեռագրեր է նկարազարդել, կատարելագործելով իր արվեստը, մեծապես օգտվել Գլաձորի և Տաթևի մանրանկարչության դպրոցների ավանդույթներից[2]։ Նկարազարդել է 10 մատյան (Ավետարաններ (ձեռ. № 8409, 2634, 221, 7770, 6865, 5303), երկուսը՝ 1475 թվականին, 1482, 1495), Հայսմավուրք № 6268 (1474), Ճաշոց № 2781 (1476), Ճառընտիր № 942 (1478), Շարակնոց (№ 1579), պահվում է Մատենադարանում, մեկը՝ Երուսաղեմի (№ 3230), մեկը՝ Վիեննայի (№ 403), երկուսը՝ Էջմիածնի (№ 129, 322) մատենադարաններում, որոնցում նկատելի է Գլաձորի մանրանկարչության դպրոցի և Թորոս Տարոնացու ազդեցությունը (ձեռ. № 5303)[1][2], օրինակել է Մանրուսմունք (1484)[3] և այլն։ Ձեռագրերում զետեղել է նաև պատվիրատուների նկարները, լուսանցքներում թողել բացատրական ոտանավորներ։ 1495 թվականի ավետարանի «Պայծառակերպության» նկարի ցածում Աբրահամը տեղավորել է իր և եղբոր՝ Զաքարիայի պատկերները (թվագրված ՋԽԷ֊1498)։ Նրա բազմաթիվ պատկերազարդումները հայ միջնադարյան մանրանկարչության կարևոր էջերից են, կատարված են վարպետությամբ[4]։
Այս հոդվածի կամ նրա բաժնի որոշակի հատվածի սկզբնական կամ ներկայիս տարբերակը վերցված է Քրիեյթիվ Քոմմոնս Նշում–Համանման տարածում 3.0 (Creative Commons BY-SA 3.0) ազատ թույլատրագրով թողարկված Հայկական սովետական հանրագիտարանից (հ․ 1, էջ 40)։